METİNLERARASI İLİŞKİLERİN KLASİK RETORİKTEKİ KÖKENİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Metinlerarası, birden çok metin arasındaki ilişkiyi saptamaya çalışan bir edebiyat kuramıdır. Bu kavram özünü, bir sanat eserinin kritiğinde başka sanat eserlerini ölçüt tutmak parametresinden alır. Eseri eserle ölçmek ve bir eserin başka bir eserden metinsel düzeyde yararlanarak oluşturulması, İkinci Dünya Savaşı sonrasında ortaya çıkan belirlenimlerin değil, mitsel kaynaklardan beri süre gelen bir üretme biçimidir. Metinlerarası her ne kadar son dönemde öne sürülen ve genellikle postmodernizm bağlamında ele alınan bir kuram ve eser inceleme yöntemi gibi görünse de klasik edebiyat metinleri ve retoriği incelendiğinde pek çok şâir ve yazarın yöntemsel olarak istifade ettiği bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Çalışmamızda klasik edebiyat belâgat kitapları ve metinlerinden hareket edilerek metinlerarası bağlamda temel ilişki ve yöntemler ortaya konulmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Metinlerarası, Klasik Edebiyat, Retorik

PDF

___

Abrams, M.H. (1999). A Glossary of Literary Terms. Heinle&Heinle Thomson Learning, USA.
Açıl, Berat (2014). “Telmih’e Telmih: Klasik Türk Edebiyatında Geleneğin İnşası”, Erdem Dergisi 67, (Aralık 2014), ss. 5-18.
Ahmed Cevdet Paşa (1323). Belâgat-ı Osmaniyye, İstanbul.
Ahmed Reşid (1328). Nazariyyat-ı Edebiyye, Ahmed İhsan ve Şürekası, İstanbul.
Aktulum, Kubilay (2000). Metinlerarası İlişkiler, Öteki Yayınları, Ankara.
Aktulum, Kubilay (2002). Kopuk Yazı Kopuk Yapıt, Öteki Yayınları, Ankara.
Aktulum, Kubilay (2004). Parçalılık Metinlerarasılık, Öteki Yayınları, Ankara.
Alawi, Nabil (2010). “Intertextuality and Literary Translation between Arabic and English”, An-Najah Univ. J. of Res. (Humanities), Vol. 24(8), ss.2437-2456.
Aydın, Ahmet (2016). “Manzûm Fıkıh Metinleri”, Usûl İslam Araştırmaları, Sayı: 26, Temmuz-Aralık 2016, ss. 137 – 170.
Bolelli, Nusreddin (2000). Belâgat Kur’an Edebiyatı,Beyân-Meânî-Bedî, Rağbet Yayınları.İstanbul
Çetin, Nurullah (2004).Yeni Türk Şiirinde Geleneğin İzleri, Hece Yayınları, Ankara.
Çoruk, Ali Şükrü (2007). Yeni Türk Edebiyatında Tehzil” 38. Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi (ICANAS), 13 Eylül 2007, Ankara.
Dilçin, Cem (1997). Örneklerle Türk Şiir Bilgisi. TDK Yay., Ankara.
Donuk, Suat (2015). “Nev‘î-zâde Atâyî’nin Hezliyât’ı”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 8 Sayı: 39.ss.70-110.
Durmuş, İsmail (2000) “İntihal”. DİA, C.22, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, İstanbul.
Genç, İlhan (2007). “Klâsik Türk Edebiyatı Metinlerini Anlamada Modern Yaklaşımlar”, Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. Volume 2/4 Fall 2007, ss.393-404
Hatîb El-Kazvînî (tarihsiz). Telhîs ve Tercümesi, Hazırlayanlar: Doç.Dr.Nevzat H. Yanık, Prof.Dr.Mustafa Kılıçlı, Prof.Dr.M.Sadi Çöğenli, Huzûr Yayınları, İstanbul.
İpekten, Haluk (1999). Eski Türk Edebiyatı Nazım Şekilleri ve Aruz, Dergâh Yayınları, İstanbul.
Koca, Osman (2006). Divan Şiirinden Seçmeler, Beyan Yayınları, İstanbul.
Köksal, M.Fatih (2012). Edirneli Nazmî Mecma‘u’n-Nezâ’ir (İnceleme - Tenkitli Metin). KTB Yayınları, Ankara.
Macit, Muhsin (2012). Nedîm Divânı. KTB Yayınları.Ankara.
Miola, Robert S. (2004). “Seven Types of Intertextuality” The chapter of Shakespeare, Italy, and intertextuality, Ed. Michele Marrapodi, Manchester University Press.
Olgun, Tahir (1936). Edebiyat Lügati, Asâr-ı İlmiye Kütphanesi Neşriyatı, İstanbul.
Öztürk, Zehra (2001). Hamdullah Hamdi’s Mesnevi Yusuf ve Zeliha, C.I-II.,The Department of Near Eastern Languages and Civilizations Harvard University.
Porter, James E. (1986). “Intertextuality and the Discourse Community”. Rhetoric Review,Vol 5, No 1,Autumn 1986. pp.33-46.
Raj, P.Prayer Elmo (2015). “Text/Texts: Interrogating Julia Kristeva's Concept of Intertextuality”, Ars Artium: An International Peer Reviewed-cum-Refereed Research Journal of Humanities and Social Sciences Vol. 3, January 2015 pp. 77-80
Recâîzâde Mahmûd Ekrem (1299). Ta’lîm-i Edebiyât. Mihrân Matbaası, İstanbul.
Tuğluk, İbrahim Halil (2010). Ahmed Vesîm Dîvânı. Salkımsöğüt Yayınları, Erzurum.
Vâsıf-ı Enderûnî (1868). Divân-ı Gülşen-i Efkâr, İstanbul.1868.s.118
Zariç, Mahfuz (2014). “Göstergebilim ve Yapıbozumdan Postmodernist Yapısal Eleştiriye”, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 9/12 Fall 2014, p. 751-767.
Barthes, Roland (1993). Göstergebilimsel Serüven, Çev.Mehmet Rifat-Sema Rifat, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.