“KUŞLAR YASINA GİDER’’ ROMANINDA POSTMODERNİZMLE GELENEĞİN BULUŞMASI

Hasan Ali Toptaş, kendine has kurgu yöntemleri ile Türk edebiyatında sağlam bir yer edinmiş yenilikçi bir yazardır. Dil ustası olarak kabul edilen yazar, postmodern anlatım tekniklerini kullanırken gelenekten de beslenip eserlerini zenginleştirir. Yazarın son romanı Kuşlar Yasına Gider, hem Doğulu hem de Batılı unsurların iç içe yer aldığı çokkatmanlı bir anlatıdır. Bu çalışmada Kuşlar Yasına Gider romanında postmodern teknikler ve özellikler tespit edildikten sonra metnin gelenekle ilişkisi sorgulanmaktadır. Çalışmada şu soruların yanıtları aranmaktadır: Türkülerin bu metindeki işlevi ve metne etkisi nedir? Türkülerin metnin anlam evrenine ve yapısına katkısı nedir? Türküler yazarın postmodern anlatı yapısına nasıl bir katkı sağlar? Romanda hem yazar anlatıcının benlik arayışı hem de toplumsal kimlik üzerinde etkili olan türkülere yer verilmesinin amacı sorgulanır. Baba- oğul ilişkisini anlatan romanda türküler karakterlerin iç dünyasına ışık tutar. Makalemizde türkülerin bireysel bellek ve toplumsal bellek inşasındaki rolleri yazar anlatıcının bakış açısı ile sorgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

gelenek

PDF

___

Aslan, Pelin. (2004), Hasan Ali Toptaş’ın Romanlarındaki “Arayış”ın Postmodern Yüzü, Boğaziçi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. Aktulum, Kubilay. (2013), Folklor ve Metinlerarasılık, Çizgi Kitabevi, Konya. Ayvazoğlu, Beşir. (1995), Kültürel Sürekliliğe ve Geleneğe Dair. Türk Edebiyatı, S.260, s. 11-31. Çetin, Nurullah. (2012), Yeni Türk Şiirinde Geleneğin İzleri, Akçağ Yayınları, Ankara. Çevik, Mehmet. (2013), Türkü ve Algı Türk Kültüründe Değişim Süreci, Ürün Yayınları, Ankara. Ecevit, Yıldız. (2012), Türk Romanında Postmodernist Açılımlar, İletişim Yayınları, İstanbul. Ergişi, Ayşegül. (2012), Elements of Folk Culture in Hasan Ali Toptaş’s Novel, Gölgesizler, International Journal of Turcologia. Spring, Vol. 7 Issue 13, pp 17-25. Erkol, Günay Çimen. (2016), “Hasan Ali Toptaş”, Dictionary of Literary Biography 379: Turkish Novelist, Second Series, Gale / Cengage Learning, USA, pp. 269-280. Günay, Umay. (2008), Türkiye’de Âşık Tarzı Şiir Geleneği ve Rüya Motifi, Akçağ Yayınları, Ankara. Kurnaz, Cemal. (2010), “Fuzuli’yi Bilir misiniz”, Türk Yurdu, C.30, S. 269, Ocak, s. 27-31. Oskay, Çınar. (2016), “Hasan Ali Toptaş:1970’leri özlüyorum, düşmanlığın bile bir zarafeti vardı” Hürriyet Kelebek Röportaj, 15 Ekim, s.4-6. Parla, Jale. (2013), Don Kişot’tan Bugüne Roman, İletişim Yayınları, İstanbul. Parlatır, İsmail. (2003), Güzel Yazılar- Şiirler, TDK Yay, Ankara. Sarup, Madan. (1997), Post-Yapısalcılık ve Postmodernizm, Ark Yayınları, Çev. A. Baki Güçlü, Ankara. Şahin, Seval. (2003), Büyülü Gerçekçilikle Modern Anlayışı Kaynaştıran Bir Roman: Gölgesizler, Hürriyet Gösteri, Mart, s.38-40. Şahin, Veysel. (2013), Kültürümüzde Türkü Sempozyumu Bildirileri, Cilt 1, Es Ofset Matbaacılık, Sivas. T. S. Eliot. (1982), Tradition and the Individual Talent, Perspecta, Vol. 19, pp. 36-42. Tabanoğlu, Cüneyt. (2010), Hasan Ali Toptaş: Bir Üslubun Kökenleri, Bilgi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. Tanpınar, Ahmet Hamdi. (1996), Beş Şehir, Dergâh Yayınları, İstanbul. Türker, Elif. (2009), Hasan Ali Toptaş Romanlarında “Belirsizliğin Bilgeliği”: Bir Okuma Önerisi, YL Tezi, Bilkent Üniversitesi, Ankara. Yıldırım, Dursun. (1998), Türk Bitiği, Akçağ Yayınları, Ankara. Yıldırım, Vural. (2004), “Türkiye’de Modernleşme ve Müzik”, Folklor/Edebiyat, S.9, Mart ss.144-148.