Özel Hastanelerde Görevli Hemşirelerin Sessiz Kaldığı Konular ve Sessiz Kalma Nedenleriyle İlişkili Faktörler
Amaç: Araştırma, özel hastanelerde çalışan hemşirelerin sessiz kaldıkları konuları ve sessiz kalma nedenlerini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Kesitsel, tanımlayıcı tasarımda yapılan araştırmada örneklemi, dört özel hastanede en az 6 aydır çalışmakta olan ve araştırmaya katılmayı kabul eden hemşireler (n=220) oluşturmuştur. Araştırmada, hemşirelerin kişisel ve mesleki durum değişkenleri ile örgütsel yapı ve sorunları konuşma eğilimine yönelik oluşturulan soru formu ve Örgütsel Sessizlik Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, bağımsız gruplarda t testi, Kruskal Wallis ve Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Bulgular: Hemşirelerin büyük çoğunluğunun çalıştıkları kurumdan memnun oldukları (%78.6), sorunları yöneticileriyle rahatlıkla paylaştıkları (%75.5), en çok sorumlu hemşirelerine (%59.5) bu sorunları aktardıkları belirlenmiştir. Akredite olmayan hastanelerde çalışan, başhemşire pozisyonunda olan, işinden memnun olmayan, işten ayrılmayı düşünen, yöneticileri ile rahat konuşamayan, dışlanma ve terfi ettirilmeme korkusu yaşayan hemşirelerin etik ve sorumluluklar, yö- netim sorunu, çalışanların performansı, iyileştirme çabaları ve çalışma olanakları konularından bazılarında sessiz kaldıkları saptanmıştır. Kurumdan memnun olmayan ve işten ayrılmayı düşünen hemşirelerin yönetsel ve örgütsel nedenlerden dolayı sessiz kaldıkları, yine iş- ten ayrılmayı düşünen hemşirelerin işle ilgili korku, tecrübe eksikliği, izolasyon ve ilişkileri zedeleme korkusu nedenleri ile sessiz kaldıkları belirlenmiştir. Sonuç: Örgütsel sessizliğin önlenmesi ve hemşirelerin işte kalma niyetinin artırılması açısından yönetici hemşirelerin hem üstleri hem de astları ile rahat bir konuşma ortamı sağlama çalışmaları, hemşireler için daha iyi bir çalışma ortamı yaratmaya katkı sağlayabilir.
The Subjects of and Reasons for Nurses Remaining Silent in Private Hospitals and Relative Factors
Aim: This study was done to find out the subjects and results of nursessilences who are working in private hospitals. Methods: The study was designed as a descriptive and cross-sectional study. The population of the study includes all nurses in 4 private hospitals who have been working at least 6 months at the same hospital and accepted to participate into the study (n=220). In this study the questionnaire is about nurses personal and professional characteristics, organizational structure and their attitudes toward talking about problems plus an Organizational Silence Scale was used to collect data. In order to analyze the data, descriptive statistical methods and Kruskal Wallis, Mann Whitney U and independent sample t -test were used in independent variables. Results: Most of the nurses are happy with their organizations (78.6%), able to talk with their managers comfortably (75.5%) and share problems mostly with their charge nurses (59.5%). Nurses who are working at non-accredited hospitals, hold a head nurse position, who are unhappy about work and thinking about leaving, unable to talk with their manager, had a fear of isolation and are unable to get a promotion are being silent about some of the following topics ethics and responsibilities, management problems, employee performance, enhancement efforts and working conditions . Nurses who are unhappy with their organization and thinking about leaving are silent because of organizational and management problems. Also it was determined that nurses who are thinking about leaving are being silent because of fear, lack of experience, isolation and fear of harming relations. Conclusion: In order to prevent organizational silence and raise the intentions of nurses to stay within organization, nurse managers need to develop open communication environments both with their superiors and subordinates in order to contribute to have a better work environment.
___
- 1. Can H. Organizasyon ve yonetim. Ankara: Siyasal Kitabevi; 2005.
- 2. Koçel T. İşletme Yöneticiliği Istanbul: Arıkan; 2005.
- 3. Eren E. Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım; 2010.
- 4. Bakan İ ve Büyükbeşe T. Örgütsel iletişim ile iş tatmini unsurları arasındaki ilişkiler: Akademik örgütler için bir alan araştırması. Akdeniz İİ BF Dergisi 2004; 7:1-30.
- 5. Eroğluer K. Örgütsel iletişim ile iş tatmini unsurları arasındaki ilişkiler: kuramsal bir inceleme. Ege Akademik Bakış 2011; 11(1):121-136.
- 6. Vakola M, Bouradas D. Antecedents and consequences of organisational silence: an empirical investigation. Employee Relations 2005; 27(5):441-458.
- 7. Banerjee A, Somanathan R. A simple model of voice. Q J Econ 2001; 116(1):189-227.
- 8. Morrison EW, Milliken FJ. Organizational silence: a barrier to change and development in a pluralistic world. Academy of Management Review 2000; 25(4):706-725.
- 9. Bowen F, Blackmon K. Spirals of silence: the dynamic effects of diversity on organizational voice J Manage Stud 2003; 40(6):1393-1417.
- 10. Perlow L, Williams S. Is silence killing your company? Ieee Engineering Management Review 2003; 31(4):18-23.
- 11. Milliken FJ, Morrison EW, Hewlin PF. An exploratory study of employee silence: issues that employees dont communicate upward and why?. J Manage Stud 2003; 40(6):1453-1476.
- 12. Henriksen K, Dayton E. Organizational silence and hidden threats to patient safety. Health Serv Res 2006; 41(4p2):1539-1554.
- 13. Hascup VA. Organizational silence: the threat to nurse empowerment. J Nurs Adm 2003; 33(11):562.
- 14. Çakıcı A. Örgütlerde sessiz kalınan konular, sessizliğin nedenleri. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2008; 17(1):117-134.
- 15. Çakıcı A, Çakıcı AC. (2007) İşletmelerde sessiz kalınan konular: otel işletmelerinde bir araştırma. İçinde: I.Ulusal Türkiye Turizmi Kongresi Bildiri Kitabı. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Karasu MYO; 2007.s.283-298.
- 16. Bayram TY. Üniversitelerde örgütsel sessizlik. Abant İzzet Baysal Üniversitesi:Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yükseklisans Tezi. Bolu: 2010.
- 17. Tangirala S, Ramanujam R. Employee silence on critical work issues: the cross level effects of procedural justice climate. Pers J 2008; 61(1):37-68.