Ünlü Doğa Korumacıların Yazım Stratejileri Üzerine Bir Çalışma: Türkiye'de Yöre Odaklı Eğitim için Değerlendirmeler

Günümüzde gençlerin büyük bir bölümü doğal dünyadan bağları kopuk olarak yaşamaktadır. Doğa ile olumlu bağlantılar geliştirmenin bir yolu öğrenmenin okul bahçeleri, yakın semtler ve halka ait parklar gibi yöreye ait doğal alanlarda gerçekleşmesidir. Çoğu zaman yöre odaklı eğitim olarak tanımlanan bu süreç, doğa günlüğü tutmayı da içeren çeşitli arazi çalışması tekniklerinden faydalanır. Doğa günlüğü tutma öğrencilere, yaşadıkları yöreye ait alanları daha derinine inceleyebilmeyi, canlı ve cansız unsurlar arasındaki ilişkileri tespit edebilmeyi ve yaşadıkları yörenin değerine dair farkındalık geliştirmeyi sağlar. Öğrencilere sunulacak yazım modelleri ve yönlendirici bilgiler onların daha anlamlı ve faydalı günlükler tutmalarına yardımcı olacaktır. Bu çalışma, doğa günlüğü tutmanın en etkili uygulamalarını tespit etmek için iki ayrı ülkenin yakın tarihinde ünlü doğa korumacıların yazım stratejilerini kıyaslamıştır. Amerika Birleşik Devletleri'nden doğa korumacı Aldo Leopold'un yazıları kavramlaştırdığı "Toprak Etiği"ni teşvik etmek için uzun zamandır kullanılırken, ülkemizden doğa korumacı Hikmet Birand'ın yazılarının çevre eğitiminde kullanılması benzer potansiyeli ortaya çıkaracaktır. Gerçekleştirilen içerik analizi ile, söz konusu bilim insanlarının öznitelik ve yazım amaçlarını ortaya koyan beş yazım temalı bir çerçeve yaratılmıştır. Makale, Türk milli müfredatında yöre odaklı doğa günlüğü kullanımını teşvik edebilecek bu yapının kullanılmasına yönelik tavsiyelerle sona ermektedir.

A Study of the Writing Strategies of Renowned Conservationists: Implications for Place-Based Education in Turkey

In today's world, many young people are disconnected from the natural world. One way to promote constructive engagements with nature has been for learning to take place in local environments, including school grounds, neighborhoods, and community parks. This process, often called place-based education, utilizes many field study techniques including nature journaling. Keeping a journal helps students observe their local environments more in-depth by identifying relationships among living and non-living things and building an appreciation about and for one's "place." Providing students with models and guidelines can help them keep a meaningful and useful journal. To identify some best practices for keeping a journal, this study compared writing strategies employed by famous conservationists from the recent history of two different countries. While the writings of Aldo Leopold--the conservationist from the United States--have been used for many years to promote a "Land Ethic," Hikmet Birand's work--the conservationist from Turkey--has yet to be used to its full potential for environmental education. Through a content analysis, a framework of five writing themes was created to showcase the attributes and writing intentions of these scientists. The article concludes with recommendations for using the framework to help promote place-based nature journaling into the Turkish national curriculum.

PDF

___

Arnold, G. (2011). Enhancing college students' environmental sensibilities through online nature journaling. Environmental Education Research, 18(1), 133-150.
Ary, D., Jacobs, L., Razevieh, A., & Sorensen, C. (2006). Introduction to research in education. Belmont, CA: Wadsworth.
Balgopal, M. M., & Wallace, A. M. (2009). Decisions and dilemmas: Using writing to learn activities to increase ecological literacy. Journal of Environmental Education, 40(3), 13-26.
Balgopal, M. M., Wallace, A.M., & Dahlberg, S. (2012): Writing to learn ecology: A study of three populations of college students, Environmental Education Research, 18(1), 67-90.
Birand, H. (1936). Büyükadanın yeşil örtüsü. Ankara: Köyöğretmeni Basımevi.
Birand, H. (1945). Batı Karadeniz kıyılarında bir botanik gezisi. Ankara: Türk Coğrafya Dergisi, üçüncü yıl yedi ve sekizinci sayılardan ayrı bası, 1-13.
Birand, H. (1945). Toprak. İlk Öğretim. 10(183-185), 2401-2404.
Birand, H. (1948). Keltepe ormanlarında bir gün. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.Birand, H. (1962). Kurak çorak. Ankara: Dernek Yayınları 5 (Türk Kültür Dernekleri), Bilim Bilgi Dizisi 2.
Birand, H. (2008). Alıç ağacı ile sohbetler. (1968). Ankara: TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları.
Birand, H. (2008). Anadolu manzaraları. (1957). Ankara: TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları.
Buell, L. (1995). The environmental imagination: Thoreau, nature writing, and the formation of American culture. Cambridge, MA: Belknap Press.
Cormell, J., & Ivey, T. (2012). Nature journaling: Enhancing students' connections to the environment through writing. ScienceScope. January, 38-43.
Dirnberger, J. M., McCullagh, S., & Howick, T. (2005). Writing & Drawing in the Naturalist's Journal: Reviving the Tradition of the Naturalist's Journal as an Effective Learning Tool. Science Teacher, 72(1), 38-42.
Erdogan, M., Marcinkowski, T., & Ok, A. (2009). Content analysis of selected features of K-8 environmental education research studies in Turkey, 1997-2007. Environmental Education Research, 15(5), 525-548.
Erdoğan, M., Bahar, M., & Uşak, M. (2012). Environmental education in high school 9th - 12th biology course curricula started to be implemented in 2007. Kuram ve Uygulamada Eğtim Bilimleri (Educational Sciences: Theory & Practices),12(3), 2230-2235.
Frankel, J., & N. Wallen. 2000. How to design and evaluate research in education. Boston, MA: McGraw-Hill Higher Education.
Fritzell, P. A. (1990). Nature writing and America: Essays upon a cultural type. Ames, IA: Iowa State University Press.
Gottlieb, R. (2005). Forcing the spring: The transformation of the American environmental movement. Washington, D.C.: Island Press.
Gür, M. K. (2010). Prof. Dr. Hikmet Ahmet Birand bibliyografyasi için bir deneme. Kebikeç, 30, 75-85.
Hammond, W. F. (2002). The creative journal: A power tool for learning. Green Teacher, 69, 34-38.
Hays, S. P. (1959). Conservation and the Gospel of Efficiency: The Progressive Conservation Movement, 1890- 1920. Cambridge: Harvard University Press.
Irvine, C. (2014). Teaching like a mountain: The Aldo Leopold papers project. Interdisciplinary Studies in Literature and Environment, 1-19, DOI:10.1093/isle/isu050.
Kasapoğlu, A., & Turan, F. (2008). Attitude-behaviour relationship in environmental education: A case study from Turkey. International Journal of Environmental Studies, 65(2), 219-231.
Knapp, C. E. (2005). The 'I-thou' relationship, place-based education, and Aldo Leopold. Journal of Experiential Education, 27(3), 277-285.
Laubach, S. A. (2013). From civic conservation to the age of ecology: The rise and synthesis of ecological ideas in the American high school science curriculum, 1900-1980. Unpublished PhD. Madison: The University of Wisconsin- Madison.
Leopold, A. (1968). A sand county almanac and sketches here and there (1949). New York: Oxford University Press.
Leopold, A. (1970). A sand county almanac with essays on conservation from Round River (1966). New York: Ballantine Books.
Leopold, A. (2013). Bir kum yöresi almanağı. (U. Özdağ, Trans.) Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları. (A sand county almanac and sketches here and there 1949).
Leopold Education Project (2009). Exploring the outdoors with Aldo Leopold: An outdoor activities guide for educators [CD]. Baraboo, WI: The Aldo Leopold Foundation. Leslie, C., & Roth, C. (2000). Keeping a nature journal. North Adams, MA: Storey.
Levy, W. & Hallowell, C. (Eds.) (1994). Green perspectives: Thinking and writing about nature and the environment. New York: HarperCollins.
Louv, R. (2008). Last child in the woods: Saving our children from nature-deficit disorder. Chapel Hill, NC: Algonquin Books.
McMillan, S., & Wilhelm, J. (2007). Students' stories: Adolescents constructing multiple literacies through nature journaling. Journal of Adolescent and Adult Literacy, 50(5), 370-377.
Meine, C. (2010). Aldo Leopold: His Life and Work. University of Wisconsin Press: Madison.