Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme Yöntemleri Hakkındaki Yeterlik Algıları ve Karşılaştıkları Sorunlar

Bu araştırmada yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına göre eğitim yapılan sınıflarda öğretmenlerin kullandıkları ölçme ve değerlendirme yöntemlerine yönelik görüşleri betimlenmeye çalışılmıştır. Bu amaç doğrultusunda hazırlanan anket, Ankara merkezinde bulunan ilköğretim okullarının 1-6. sınıflarında görev yapan 242 sınıf ve branş öğretmenlerine uygulanmıştır. Öğretmenlerin öğrenci başarısının belirlenmesinde, kendilerini daha yeterli olarak gördükleri, geleneksel ölçme yöntemlerini tercih ettikleri görülmüştür. Ölçme araçlarını kullanmada karşılaştıkları sorunların başında sınıfların kalabalık oluşu ve zaman yetersizliği gelmektedir. Öğretmenlerin büyük bir bölümünün yeni karşılaştıkları değerlendirme yaklaşımlarının olumlu ve olumsuz yanlarına ilişkin görüşlerinin, programda belirtilen özelliklerle paralellik gösterdiği ortaya çıkmıştır. Diğer sonuçlarda dikkate alındığında, öğretmenlerin ölçme tekniklerinin kullanımı ve hazırlanması konusunda eğitime ihtiyaçları olduğu anlaşılmaktadır.

TEACHERS’ PROFICIENCY PERCEPTIONS OF ABOUT THE MEASUREMENT AND EVALUATION TECHNIQUES AND THE PROBLEMS THEY CONFRONT

In this study, the teachers’ opinions about measurement and evaluation methods which they use in their classrooms were tried to be described. The survey developed for this purpose was administred to 242 classroom teachers and branch teachers teaching 1-6. grades in primary schools in centeral province of Ankara. The teachers preferred traditional measurement methods at which they considered themselves more adaquate to determine students’ achivement. The most important problem which the teachers meet at using measurement instruments is crowded classrooms and insufficient course duration. A great part of teachers’ opinion that has showed parallelism that the primary schoolprogramme. Taking this finding and other findings of the study into consideration, it is understood that teachers need education on using and preparing measurement methods.

PDF

___

Demirel, Ö.(2007). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme, Pegem A Yayıncılık,Ankara,
Eğitim Programları ve Öğretim Alanı Profesörler Kurulu (2005). İlköğretim 1-5. sınıflar öğretim programlarını değerlendirme toplantısı sonuç bildirisi, Eskişehir.
Gözütok, D., Ö. E. Akgün ve C. Karacaoğlu (2005). İlköğretim programlarının öğretmen yeterlilikleri açısından değerlendirilmesi. Yeni İlköğretim programlarını değerlendirme sempozyumu, 14-16 Kasım 2005, Kayseri. 17-39.
MEB (2005). EARGED İlköğretim 1-5 Sınıf Pilot Uygulama Sonuçlarının Değerlendirilmesi.
MEB (2006). EARGED İlköğretim 6. Sınıf Pilot Uygulama Sonuçlarının Değerlendirilmesi.
MEB (2005). EARGED ÖBBS Projesi (Bilgisayar ve İngilizce Okuryazarlığı) 2004 Uygulama Raporları.
MEB (2007). EARGED ÖBBS Projesi (Türkçe, Matematik, Fen Bilgisi ve Sosyal Bilgiler) 2005 Uygulama Raporları.
MEB (2005). EARGED PISA Projesi 2003 Uygulaması Ulusal Raporu.
Yapıcı, M. ve C. Demirdelen (2007). İlköğretim 4. sınıf programına ilişkin öğretmen görüşleri. İlköğretim Online, 6(2), 204-212.
Yaşar, Ş., M. Gülteki, B. Türkkan, N. Yıldız ve P. Girmen (2005). Yeni ilköğretim programlarının uygulanmasına ilişkin sınıf öğretmenlerinin hazırbulunuşluk düzeylerinin ve eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi: Eskişehir ili örneği. Yeni İlköğretim programlarını değerlendirme sempozyumu, 14-16 Kasım 2005, Kayseri. 50-63.
Yeni Öğretim Programlarını İnceleme ve Değerlendirme Raporu (2006). http://www.erg.sabanciuniv.edu/ Erişim: 1 Nisan 2007.
YÖK (1998). Eğitim Fakülteleri Öğretmen Yetiştirme Programlarının Yeniden Düzenlenmesi. Ankara.