ÖzTarihi ve kültürel mirasın en önemli kaynaklarından olan vakıflar, kökleri İslam hukukuna dayanan ihtiyaç sahibi insanlara yardım ve hayrı amaçlayan müesseselerdir. Vakıflar, yüzyıllar boyu bir çok alanda sosyal, kültürel ve ekonomik hizmetler sunarak kurduğu hastaneler, imarethaneler, yaşlı bakımevleri ile sosyal yardımlaşma ve dayanışmanın en güzel örneklerini vermiştir. Başta sultanlar ve hanım sultanlar olmak üzere devletin ileri gelenleri ve varlıklı kişiler tarafından çok sayıda vakıf yaptırmışlardır. Dolayısıyla bu önemli kurumlara resmiyet kazandırmanın gerekliliği kaçınılmaz olmuştur. Bu kurumu her yönüyle tanıtıp belgeleyen ve ona resmiyet kazandıran vesikalar olmaları açısından vakfiyelerin varlığı önem kazanmıştır.Vakfiyeler, sadece bir vakfın, vakıf olarak arz ettiği önemi ve tesis edilen vakıfla ilgili bilgi ve şartları öğrenmemize yardımcı olan metinler olarak kalmamıştır. Aynı zamanda, kültür, sanat ve sanat tarihi açısından da üzerinde durulması gereken belgeler olmuşlardır. Bu bakımdan birer sanat eseri örneği olarak kabul edilebilecek olan bu eserler incelenmeye değerdir. Bu çalışmada Vakıflar Genel Müdürlüğü, Kültür ve Tescil Dairesi Başkanlığındaki 55 envanter numaralı  (1226-1811) tarihli vakfiye kitap sanatları açısından ele alınarak incelenmiştir.