Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Engelli Sağlık Kurulu'nca Düzenlenen Çocuklara Ait Raporların Retrospektif İncelenmesi

Giriş: Engelli bir çocuğa sahip olmak, engeli ne olursa olsun birçok zorluğuberaberinde getirmektedir. Bu çalışmada engellilik oranı belirlenmesi ile ilgilimevzuat ışığında çocukluk çağı engellilik sebepleri ve raporlamada karşılaşılansorunlar konusunda farkındalık oluşturmak amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Ege Üniversitesi Hastanesi Engelli Sağlık Kurulunca 01 Ocak2011-30 Haziran 2013 tarihleri arasında düzenlenen 18 yaş altındaki olgulara aitraporlar cinsiyet, yaş, başvuru şekli (kişisel-resmi) ve nedenleri, engel durumu venedenleri, engel oranları, raporların düzenlenme ve geçerlilik süreleri gibi bilgilergeriye dönük olarak değerlendirildi. Elde edilen veriler istatistik programı ileanaliz edildi. Bulgular: Toplam 8104 rapordan 2839u çocuklara aitti. Olguların 978i kız, 1861ierkekti. Yaş ortalaması 7,0±4,6 idi. Başvuruların %99,2si kişisel başvuru olup, ensık başvuru nedeni özel eğitim almaktı (%81,6). Olguların %61,4ünün engellilikoluşturan sadece bir rahatsızlığı bulunduğu saptandı. Olguların %17,3ünün engeloranının %40ın altında olduğu görüldü. Sonuç: Ülkelerin gelişmişlik göstergelerinde, engelli nüfusun yaşam düzeyi veengellilere sunulan hizmetin kalitesi önemli bir yer tutmaktadır. Gerek ulusal vegerekse uluslararası platformda, engelliliğin önlenmesi, engellilerin sağlık, eğitim,rehabilitasyon, istihdam, bakım ve sosyal güvenliğine ilişkin sorunlarının çözümüile topluma katılımlarının sağlanması için gerekli düzenlemelerin yapılmasıgerekmektedir.

The Retrospective Examination of the Reports for the Children with Disabilities Prepared by the Disability Board of Ege University Medical School

Introduction: To have a child with a disability, whatever the disability is, bringsmany challenges. In this study, in the light of the related legislation for thedetermination of the rate of disability, it was aimed to create awareness for thecauses of childhood disability and about the problems faced in reporting. Materials and Methods: Reports of subjects under the age of 18 prepared byThe Disability Health Board of Ege University between January 1, 2011 and June30, 2013 regarding age, gender, type and causes of application (personal-formal),disability, disability cause and rates, the reported date and the validity periods ofthe reports were evaluated retrospectively. The obtained data were analyzed withstatistical software. Results: Of 8104 reports, 2839 belonged to children. Of the patients, 978 were females and 1861 were males. The mean age was7.0±4.6 years. Of the applications, 99.2% were personal applications and the most common reason for application was to havespecial education (81.6%). 61.4% of the subjects had only one disability. The disability rate of 17.3% was below 40%. Conclusions: Among the countries development indicators, the quality of life of the disabled population and the quality of servicesoffered to disabled people occupy an important place. In both national and international platforms, it is necessary to make regulationsfor prevention of disability, for solution of disabled people s problems related to health, education, rehabilitation, employment andsocial security and also for ensuring their participation in society.

PDF

___

1. Özşenol F, Işıkhan V, Ünay B, Aydın Hİ, Akın R, Gökçay E. Engelli çocuğa sahip ailelerin aile işlevlerinin değerlendirilmesi. Gülhane Tıp Dergisi 2003;45:156-64.
2. Bahar A, Bahar G, Savaş HA, Parlar S. Engelli çocukların annelerinin depresyon ve anksiyete düzeyleri ile stresle başa çıkma tarzlarının belirlenmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2009;4:97-112.
3. Beşer E, Atasoylu G, Akgör Ş, Ergin F, Çullu E. Aydın il merkezinde özürlülük prevalansı, etiyolojisi ve sosyal boyutu. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni 2006;5:267-75.
4. Şahin N, Altun H, Kara B. Özürlü çocuk sağlık kurulu raporlarının değerlendirilmesi. Kocatepe Tıp Dergisi 2014;15:48-53.
5. Engelliler Hakkında Kanun. 07.07.2005 tarihli 25868 sayılı Resmi Gazete, Ankara. (http://www.mevzuat.gov.tr/ MevzuatMetin/1.5.5378.pdf). [Erişim Tarihi: 17.02.2014].
6. Devlet Bakanlığından: Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik. 16 Temmuz 2006 tarihli 26230 sayılı Resmi Gazete, Ankara.(http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http:// www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2006/07/20060716.htm&main =http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2006/07/20060716.htm). [Erişim Tarihi: 19.02.2014].
7. Devlet Bakanlığı (Özürlüler İdaresi Başkanlığı)ndan: Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik. 16 Aralık 2010 tarihli 27787 (Mükerrer) sayılı Resmi Gazete, Ankara. (http:// www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2010/12/20101216M1-1.htm). [Erişim Tarihi: 19.02.2014].
8. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığından: Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik. 14 Ocak 2012 tarihli 28173 sayılı Resmi Gazete, Ankara. (http://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2012/01/20120114-10.htm). [Erişim Tarihi: 19.02.2014].
9. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Maliye Bakanlığı, Millî Eğitim Bakanlığı ve Sağlık Bakanlığından: Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik. 30 Mart 2013 tarihli 28603 sayılı Resmi Gazete, Ankara. (http:// www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2013/03/20130330-4.htm). [Erişim Tarihi: 17.02.2014].
10. Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Yer Alan Engelli Bireylere Yönelik İbarelerin Değiştirilmesi Amacıyla Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. 3 Mayıs 2013 tarihli 28636 sayılı Resmi Gazete, Ankara. (http://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2013/05/20130503-1.htm). [Erişim Tarihi: 17.02.2014].
11. Dünya Engelliler Raporu Yönetici Özeti. (http:// siteresources.worldbank.org/TURKEYINTURKISHEXTN/ Resources/455687-1328710754698/YoneticiOzeti.pdf). [Erişim Tarihi: 19.02.2014].
12. WHO, Disability, prevetion and Rehabilitation. Technical Report Series, 668, WHO, Geneve, 1981. 1-40.
13. DİE, 2002 Türkiye Özürlüler Araştırması 2002 - SIS 2002 Turkey Disability Survey. (http://www.eyh.gov.tr/upload/ozurluveyasli. gov.tr/mce/eski_site/arastirma/tr_ozurluler_arastirmasi/blm1. pdf). [Erişim Tarihi: 19.02.2014].
14. Durduran Y, Bodur S. Engellilerin engellilikleri dışındaki sağlık sorunları: Karşılaştırmalı bir çalışma. Selçuk Tıp Derg 2009;25:69-77.
15. Akbaba M, Uludağ Kis S, Nazlıcan E, Gündüz E. Adana Havutlu Beldesinde özürlülük sıklığı ve özürlülerde akraba evliliği sıklığının araştırılması. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni 2012;11:725-30.
16. Başgül ŞS, Saltık S. Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi- Özürlü Çocuk Heyetinin 2010 Yılı Verileri. Göztepe Tıp Dergisi 2012;27:45-9.
17. Uysal C, Bulut M, Kaya C, Güneş M, Bez Y, Zeren C, ve ark. Dicle Üniversitesi Hastaneleri Özürlü Kuruluna başvuran olguların incelenmesi. Adli Tıp Dergisi 2013;27:1-9.
18. T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı - TÜİK, Özürlülerin Sorun ve Beklentileri Araştırması,2010. (http://www.eyh.gov. tr/upload/Node/8703/files/ozurlulerin_sorun_ve_beklentileri_ arastirmasi_2010.pdf). [Erişim Tarihi: 16.02.2014].
19. Doğangün B. Özel eğitim gerektiren psikiyatrik durumlar. Türkiyede sık karşılaşılan psikiyatrik hastalıklar. Sempozyum Dizisi. 2008;62:157-74.
20. Naçar M, Çetinkaya F, Baykan Z. Kayseri il merkezinde özürlülük, sakatlılık ve engellilik prevalansı. TAF Preventive Medicine Bulletin 2012;11:71-80.
21. Ulaş SC, Uçku R. Türkiyede Özürlülük ve Özürlülere Sunulan Hizmetler. TAF Preventive Medicine Bulletin 2012;11:483-8.
22. Gelir İdaresi Başkanlığı, Engelliler için Vergi Rehberi, 2013. (http://www.gib.gov.tr/fileadmin/beyannamerehberi/2013_ engellilervergirehberi.pdf). [Erişim Tarihi: 22.02.2014].
23. T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Sıkça Sorulan Sorular, Engelli Bakım Hizmetleri, Evde Bakım Parası Almanın Şartları Nelerdir? (http://www.eyh.gov.tr/tr/8104/Sikca-Sorulan-Sorular). [Erişim Tarihi: 22.02.2014].