İran’lı şair Firdevsi’nin (940-1020) eseri Şahnâme’nin ilk ve en önemli destanı “İran hükümdarı Feridun, Demirci Kavâ ve Arap hükümdarı Dahhâk” konusuna yoğunlaşarak; eserin ortaya çıkışı, gelişimi ve ün kazanma süreci incelenmiştir. İran hükümdarı Feridun’un hikâyesi birebir Pers hükümdarı Kirus’un yaşamı üzerinden kurgulanmıştır. Herodot, Ksenophon ve Tevrat’ta Pers hükümdarı Kirus’un yaşamı çok ayrıntılı anlatılmıştır. İran sözlü anlatım geleneğinde Part dönemi kahramanlık hikâyeleri önem kazanmıştı. Pers dönemi hatırlanmıyordu. Pers hükümdarı Kirus’un hikâyesi, ancak Part dönemi kahramanlık hikâyelerinde yer buldu. Part hükümdarlığını yıkan Sasaniler, Part kahramanlık hikâyelerini, “Keyanlar-Kavian” olarak yeniden adlandırdılar. Hint Caynaizm ve Budist-Uygur hikâyelerinde Demirci Kavâ destanı’na ilham verecek hikâyelere rastladım. Yazımı üzerinden geçen 1.000 yıllık dönemde Şahnâme ve şair Firdevsi hakkında, bazı yazarlara ait hoş satırlar vardı. İyi bir hikâye kolayca oluşmuştu. Hikâye’ye göre: “Gazne Türk devleti hükümdarı Mahmud, şair Firdevsi’ye her bir beyit için bir altın dinar vaat etmişti. Hükümdarın 60.000 beyit için 60.000 altın dinar ödemesi gerekiyordu. Hükümdarın hazinesi zayıftı, şaire 60.000 gümüş dirhem ödeme yaptı. Şair kabul etmedi ve…” Doğu bilimci Helmut Ritter’e göre, şair ve hükümdar arasındaki bu hikâye gerçek değildi. Mahmud Gazne hükümdarı olduğunda (999 yılı), şair Şahnâme’nin yarısına gelmişti. Hükümdar Mahmud, İran hükümdarlarının destanıyla hiç ilgilenmemişti. Daha önceki destanlarda olmayan “Demirci Kavâ ” destana ilave edilmiştir.