FARUK UĞUZ, Fatih KARABABA, Rüstem AŞKIM

Obsesif kompulsif bozukluk için yardım aramada ilk başvuru yerlerinin değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada obsesif kompulsif bozukluk (OKB) için yardım aramada ilk başvuru yerleri ve bunlarla ilişkili sosyodemografik ve klinik özelliklerinin araştırılması amaçlandı. Yöntem: Çalışmaya DSM-IV ölçütlerine göre OKB tanısı konmuş toplam 104 ayaktan hasta alındı. OKB tanısı DSM-IV Eksen I Bozuklukları İçin Yapılandırılmış Klinik Görüşme (SCID-I) ile doğrulandı. Obsesyon ve kompulsiyonların türü ve şiddetini belirlemek için Yale-Brown Obsesyon Kompulsiyon Ölçeği (YBOKÖ) kullanıldı. İlk başvuru yerleri araştırıcılar tarafından geliştirilen yarı-yapılandırılmış bir form ile değerlendirildi. Bulgular: İlk başvuru yerlerinin 38 (% 36.5) olguda psikiyatri uzmanları, 28 (% 26.9) olguda psikiyatri uzmanları dışındaki hekimler ve 38 (% 36.5) olguda ise hekim dışı kişilerin olduğu bulundu. Tıp dışı yerlere başvuran hastalarda eğitim düzeyi anlamlı derecede daha düşük, cinsel ve dinsel obsesyonların sıklığı ise anlamlı derecede daha yüksekti. Sonuç: Bu çalışma hastaların önemli bir kısmında psikiyatri uzmanlarının OKB için yardım aramada ilk başvuru yerleri olmadığını göstermektedir. OKB’nin nedenleri, klinik özellikleri ve tedavileri konusunda toplumun bilgilendirilmesi gerekmektedir.

The evaluation of the first application settings in help seeking for obsessive-compulsive disorder (OCD)

Objective: In this study, we aimed at examining the first application settings and related sociodemographic and clinical features in helpseeking for obsessive-compulsive disorder (OCD). Methods: A total of 88 outpatients with OCD diagnosed according to DSM-IV criteria were included in this study. The diagnosis of OCD was confirmed with Structured Clinical Interview for DSM-IV (SCID-I). The Yale-Brown Obsessive-Compulsive Scale (Y-BOCS) was used to determine types of obsession and compulsions. The first application settings were assessed with a semi-structured form developed by the investigators. Results: It was found that the first application settings were psychiatrists in 38 (36.5%) of cases, other physicians in 28 (26.9%) of cases, and non-physician subjects in 38 (36.5%) of cases. The patients helpseeking in non-medical places had significantly lower educational degree, and significantly higher frequencies of sexual and religious obsessions. Conclusion: This study suggests that psychiatrists are not the first application settings in helpseeking for OCD in a considerable rate of the patients. There is a need for information of community about causes, clinical features and treatments of OCD.

PDF

___

1. Jorm AF. Public knowledge and beliefs about mental disorders. Mental health literacy. Br J Psychiatry 2000;177:396-401.
2. Kırpınar İ. Erzurum Numune Hastanesi psikiyatri kliniğinde yatan hastalarda ruhsal bozukluklar nedeni ile tıp dışı kişilere başvurma davranışı üzerine bir araştırma. Düşünen Adam Dergisi 1992;1:13-7.
3. Karno M, Golding JM, Sorenson SB, Burnam A. The epidemiology of obsessive-compulsive disorder in five US. Communities. Arch Gen Psychiatry 1988;45:1094-9.
4. Çilli AS, Telcioğlu M, Aşkın R, Kaya N, Bodur S, Kucur R. 12-month prevalence of obsessive-compulsive disorder in Konya, Turkey. Compr Psychiatry 2004;45:367-74.
5. Fireman B, Koran LM, Leventhal JL, Jacobson A. The prevalence of clinically recognized obsessive-compulsive disorder in a large health maintenance organization. Am J Psychiatry 2001;158:1904-10.
6. Rasmussen SA, Eisen JL. Epidemiology of obsessive-compulsive disorder. J Clin Psychiatry 1990; 51: 10-3.
7. Hayran R, Alkın T, Tunca Z. Hastaların psikiyatriste ulaşma yolları. 26. Ulusal Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Kongresi Bilimsel Yayınlar Kitabı, 1990;58.
8. Razali SM, Khan UA, Hasanah CI. Belief in supernatural causes of mental illness among Malay patients: impact on tratment. Acta Psychiatr Scand 1996;94:229-33.
9. Jorm AF, Korten AE, Jacomb PA, Christensen H, Rodgers B, Pollitt P. Public beliefs about causes and risk factors for depression and schizophrenia. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol 1997;32:143-8.
10. Jorm AF, Korten AE, Jacomb PA, Christensen H, Rodgers B, Pollitt P. ‘Mental health literacy’: a survey of the public’s ability to recognise mental disorders and their beliefs about the effectiveness of treatment. MJA 1997;166:182-6.
11. Sağduyu A, Aker T, Özmen E, Ögel K, Tamar D. Halkın şizofreniye bakışı ve yaklaşımı üzerine bir epidemiyolojik araştırma. Türk Psikiyatri Dergisi 2001;12:99-110.
12. Özmen E, Ögel K, Boratav C, Sağduyu A, Aker T, Tamar D. Depresyon ile ilgili bilgi ve tutumlar: İstanbul örneği. Türk Psikiyatri Dergisi 2003;14:89-100.
13. First MB, Spitzer RL, Gibbon M, Williams JBW. Structured Clinical Interview for DSM-IV Clinical Version (SCID-I/CV). Washington D.C: American Psychiatric Press, 1997.
14. Özkürkçügil A, Aydemir Ö, Yıldız M, Esen Danacı A, Köroğlu E. DSM-IV eksen I bozuklukları için yapılandırılmış klinik görüşmenin türkçeye uyarlanması ve güvenilirlik çalışması. İlaç ve Tedavi Dergisi 1999;12:233-6.
15. Goodman WK, Price LH, Rasmussen SA, Mazure C, Fleischmann RL, Hill CL, et al. The Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale, I: Development, use and reliability. Arch Gen Psychiatry 1989;46:1006-11.
16. Karamustafalıoğlu KO, Üçışık AM, Ulusoy M, Erkmen H. Yale-Brown obsesyon-kompulsiyon derecelendirme ölçeği’nin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Bursa: Savaş Ofset, 1993.
17. Kıran ÜK, Kara H, Ağargün MY, Selvi Y, Güleç M. OKB’li hastalarda obsesyonların saklanması. 9. Bahar Sempozyumu Bildiri Özetleri Kitabı, 2005;255-7.
18. Goodwin R, Koenen KC, Hellman F, Guardino M, Struening E. Helpseeking and access to mental health treatment for obsessive-compulsive disorder. Acta Psychiatr Scand 2002;106:143-9.
19. Beşiroğlu L, Çilli AS, Aşkın R. The predictors of health care seeking behavior in obsessive-compulsive disorder. Compr Psychiatry 2004;45:99-108.