Kamuoyu Araştırmalarına Güven

Bir seçim ya da halkoylaması öncesi kanaatleri belirlemeye yönelik kamuoyu araştırmalarına seçmenlerce kuşkuyla bakılabilmektedir. Bu güvensizliğin nedenleri arasında yöntemsel geçerlik ve güvenirlik sorunlarının yanı sıra kamuoyu araştırmalarının medyada haber edilmesi, seçmenlerin içinde bulundukları referans gruplarının baskın tutumlar oluşturması ve seçmenlerin kişisel özelliklerindeki farklılıklar bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı seçmenlerin kamuoyu araştırmalarına olan güveni üzerinde bu değişkenlerin belirleyiciliğini ortaya koymaktır. Bu amacı gerçekleştirmek için çalışmanın verileri 2017 Anayasa Değişikliği Halkoylaması öncesi Gaziantep ili Şahinbey ve Şehitkâmil merkez ilçelerinde yaşayan seçmenlerden 01 Nisan 2017 ile 14 Nisan 2017 tarihleri arasında toplanmıştır. Verilerin analizi neticesinde araştırmaya katılanların büyük çoğunluğunun kamuoyu araştırmalarına güvendiği belirlenmiştir. Kamuoyu araştırmalarına güven üzerinde dindarlık, ideoloji, gazete okuma ve TV izlemenin belirleyici olduğu ortaya konulmuştur.

Trust in Public Opinion Polls

Before an election or referendum, voters can be sceptical about public opinion polls that are for determining opinions.  Among the reasons of mistrust, there are news of public opinion polls in media, building dominant attitudes of reference groups in which voters are, differencies of voters’ personal characteristics as well as validity and reliability problems. The aim of this study is to deliver determinants of these variables on voters' trust in public opinion polls. In order to reach the aim of this study, the data of the study were collected from the voters who live in the central districts of Gaziantep, Şahinbey and Şehitkâmil  before 2017 Constitutional Amendment Referendum between the dates of 01 April- 10 April 2017. As a result of  analysis of the data, it was determined that most of the participants of the study trust in the public opinion polls. It was revealed that religiousness, ideology, reading newspaper and watching TV are determinants on trust in public opinion polls.

___

  • Anık, C. (1994). Kamuoyunu oluşturan araçlar. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1(2), 83–110.
  • Atabek, N. (2002). Kamuoyu, medya ve demokrasi. Kurgu Dergisi, (19), 223–238.
  • Atabek, N. (2003). Türk basınında kamuoyu araştırmaları. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (17), 1–28.
  • Bethlehem, J. G. (2017). Polling public opinion. Boca Raton, FL: CRC Press.
  • Gaxie, D. (1995). Görünenin ötesi...kanaatlerin ölçümüne ilişkin kimi sorunlar. Içinde H. Tufan (Ed.), Kamuoyu Kimin Oyu? (ss. 35–75). İstanbul: Kesit Yayıncılık.
  • Glynn, C. J., & Park, E. (1997). Reference groups, opinion intensity, and public opinion expression. International Journal of Public Opinion Research, 9(3), 213–232. https://doi.org/10.1093/ijpor/9.3.213
  • Gürbüz, S. & Aydın, B. O. ( 2017). Siyasal kampanyalarda iletişim aracı olarak sosyal medya: 2017 anayasa değişikliği halkoylamasında siyasi liderlerin instagram kullanımları. S. Koç Akgül ve B. Küçüksaraç (Ed.), II. Uluslararası İletişim Bilimi ve Medya Araştırmaları Kongresi Bildiriler Kitabı içinde (s. 533-547). İstanbul: İstanbul Ayvansaray Üniversitesi ve Kocaeli Üniversitesi.
  • Gürbüz, S., & Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri felsefe-yöntem-analiz (3. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Güz, N. (2005). Haberde yönlendirme ve kamuoyu araştırmaları (1. baskı). Ankara: Nobel Yayın.
  • Güz, N., Yanık, H., Yeğen, C., Kılıç, I. Ö., & Bingöl, M. (2017). Kamuoyu araştırmaları ve medyaya güven. International Peer-Reviewed Journal of Communication and Humanities Researches, 16(0), 1–20. https://doi.org/10.17361/UHIVE.2017.3.10
  • Kalender, A. (2014). Siyasal İletişim Seçmenler ve İkna Stratejileri. Konya: Tablet Kitabevi Yayınları.
  • Kapani, M. (2016). Politika bilimine giriş (52. baskı). Ankara: BB101 Yayınları.
  • Macreadie, R. (2011). Public opinion polls. Melbourne, Victoria: Research Service, Parliamentary Library, Department of Parliamentary Services.
  • Milburn, M. A. (1998). Sosyal psikolojik açıdan kamuoyu ve siyaset. (A. Dönmez & V. Duyan, Çev.) (1. baskı). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Oshagan, H. (1996). Reference group influence on opinion expression. International Journal of Public Opinion Research, 8(4), 335–354. https://doi.org/10.1093/ijpor/8.4.335
  • Strömbäck, J. (2014). The media and their use of opinion polls: Reflecting and shaping public opinion. Içinde C. Holtz-Bacha & J. Strömbäck (Ed.), Opinion polls and the media: reflecting and shaping public opinion. (ss. 1–25). Palgrave Macmillan.
  • Timotei, V. (2013). How much can we trust public opinion polls? Annals of the University of Oradea, Economic Science Series, 22(1), 1835–1844.
  • Tsfati, Y. (2001). Why do people trust media pre‐election polls? Evidence from the İsraeli 1996 elections. International Journal of Public Opinion Research, 13(4), 433–441. https://doi.org/10.1093/ijpor/13.4.433
  • Tufan, H. (1995). Kamuoyu araştırmalarının dayanılmaz hafifliği. Içinde H. Tufan (Ed.), Kamuoyu Kimin Oyu? (ss. 9–19). İstanbul: Kesit Yayıncılık.
  • Yalçındağ, S. (1986). Kamu yönetiminde halkla ilişkiler. Amme İdaresi Dergisi, 19(1), 131–156.
  • Yüksek Seçim Kurulu. (2017a). İllere göre sandık ve seçmen sayıları. Erişim tarihi: 08.01.2018, http://www.ysk.gov.tr/doc/dosyalar/docs/2017Referandum/2017HO-SandikveSecmenSayilari.pdf
  • Yüksek Seçim Kurulu. (2017b). Sandık ölçekli seçim sonuçları. Erişim tarihi: 08.01.2018, https://sonuc.ysk.gov.tr/module/sspsHalkoylamasiYeni.jsf