Keman Eğitiminde Çalma Performansına Yönelik Özyeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Bu çalışmanın amacı, lisans düzeyinde keman çalan öğrencilerin çalma performanslarına yöneliközyeterliklerini belirlemek amacı ile likert-tipinde geçerli ve güvenilir bir ölçme aracıgeliştirmektir. Bu kapsamda araştırmanın örneklemini kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ileGüzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Eğitimi Ana Bilim Dalında keman öğrenimi gören toplam295 öğrenci oluşturmuştur. İlgili alan yazın taranmasının ardından alanında uzman yediakademisyenin “performansın boyutlarına, teknik, müzikal ve estetik olgulara” ilişkingörüşlerinin betimsel analizinden elde edilen sonuçlar doğrultusunda madde havuzuoluşturulmuş, elde edilen maddeler uzman görüşüne sunulmuştur. Uzmanların önerileridoğrultusunda yapılan değişikliklerin ardından geçerlik ve güvenirlik incelemesine ilişkinanalizler gerçekleştirilmiştir. Açımlayıcı faktör analizi (AFA) sonucunda ölçek tek faktörlü yapıdaçıkmış olup toplam varyansın %44’ünü açıkladığı belirlenmiştir. Deneme uygulamasıyla eldeedilen faktör yapısının model veri uyumunun farklı bir örneklemde belirlenebilmesi amacıylaölçeğin 37 maddeden oluşan nihai hali yeni bir örnekleme (N=256) tekrar uygulanarakDoğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) yapılmıştır. Ölçeğin güvenirliğine ilişkin hesaplananCronbach Alpha değeri 0,96 iken, Spearman Brown İki Yarı yöntemleri için elde edilen güvenirlikkatsayısı 0,92’dir.

Self-Efficacy Scale for Performance in Violin Education: Validity and Reliability Study

The purpose of this study is to develop a likert-type measuring tool that is valid and reliable, in an attempt to identify the self-efficacy on the performance of undergraduate violin students. Based on this purpose, sample of the study is composed of 295 undergraduate violin students studying at the Department of Fine Arts Education Division of Music Education. Following the literature review, an item pool was formed based on the results obtained from the descriptive analysis of the opinions taken from 7 field-specialist academics pertaining to “dimensions, technique, musical and aesthetic concepts of the performance”; and the items obtained were consulted to experts. After the changes were performed in line with expert opinions, analyses were carried out on validity and reliability. Exploratory factory analysis (EFA) calculated the scale in single factoral form, and the scale was found to explain 44% of total variance. In order to be able to identify the model-data fit of the factoral structure on a different sample, a Confirmatory Factor Analysis (CFA) was carried out by means of reapplying the final form of the scale consisting of 37 items to a new sample (N=256). The reliability-related Cronbach Alpha value of the scale was calculated as 0.96; whereas the reliability coefficient was found as 0.92 for Spearman Brown Split-Half methods.

PDF

___

Bandura, A. (1977). Self-efficacy: toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84 (2), 191–215.
Bandura, A. (1993). Perceived self-efficacy in cognitive development and functioning. Educational Psychologists, 28, 117-148.
Bandura, A. (1997). Self- efficacy: The exercise of control. New York: Freeman.
Bouffard-Bouchard, T. (1989). Influence of self-efficacy on performance in a cognitive task. Journal of Social Psychology, 130, 353-363.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Crocker, L., & Algina, J. (2006). Introduction to classical and modern test theory. Belmont: Wadsworth Pub Co.
Dalkıran, E. (2008). Keman eğitiminde performansin ölçülmesi Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 116-136. https://dergipark.org.tr/download/article-file/146336 sayfasından erişilmiştir.
Demirbatır, E. (1994). Uludağ üniversitesi eğitim fakültesi müzik eğitimi bölümü öğrencilerinin girişteki müziksel başarılarıyla birinci yıl sonundaki başarılarının karşılaştırılarak incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
Erkuş, A. (2003). Psikometri üzerine yazılar. Ankara: Türk Psikoloji Derneği.
Field, A. (2009) Discovering statistics using SPSS. (3.basım) London: Sage.
Girgin, D. (2015). Çalgı performansı özyeterlik inancı ölçeği: geçerlik ve güvenirlik analizi. PAU Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 107-114. http://pauegitimdergi.pau.edu.tr/Makaleler/965142713_2.pdf sayfasından erişilmiştir.
Göküstün, M. (2012). Galamian yönteminin keman çalma performansı üzerindeki etkisi. (Sanatta Yeterlik Tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
Hamzaoğlu-Birer, A.R. ve Bilgehan Sonsel, Ö. B. (2013). Müzik öğretmeni adaylarının mesleki öz-yeterlik durumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi: Selçuk Üniversitesi Örneği, NWSA E-Journal of New World Sciences Academy, 8(4), 389-398.
Hattie, J. (1985). Methodology review: Assessing unidimensionality of tests and items. Applied Psychological Measurement, 9, 139–164.
Hu, L.T., & Bentler, P.M. (1999). Cut off criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55.
Kaya, A. (2011). Eğitim psikolojisi. (6.Basım) Ankara: Pegem Akademi.
Lane, J., & Lane, A. M. (2001). Self-efficacy and academic performance. Social Behaviour and Personality, 29, 687-694.
Lodewyk, K.&Winne, P. H. (2005). Relations between the structure of learning tasks, achievement and changes in self efficacy in secondary students. Journal of Educational Psychology, 97, 3-12.
Lord, F. M. (1980). Applications of item response theory to practical testing problems. Hillsdale, NJ.: Lawrence Erlbaum Associates.
Mcpherson G. & Mccormick, J. (2006). Self-efficacy and music performance. Psychology of Music, 34(3), 325-339. Retrieved from file:///C:/Users/lab05- 15/Downloads/McPhersonMcCormick2006.pdf
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: SAGE Publications.
Reckase, M. D. (1979). Unifactor latent trait models applied to multifactor tests: Results and implications. Journal of Educational Statistics, 4, 207-230.
Risemberg, R. & Zimmerman, B. J. (1992). Self regulated learning in gifted students. Roeper Review, 15(2), 98-101.
Sakız, G. (2013). Başarıda anahtar kelime: Öz-yeterlik. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1), 185-209.
Salvucci, S., Walter, E., Conley, V., Fink, S., & Saba, M. (1997). Measurement Error Studies at the National Center for Education Statistics.
Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of psychological research online, 8(2), 23-74.
Senemoğlu, N. (2010). Gelişim, öğrenme ve öğretim. (18.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Schunk, D. H. (1996). Goals and Self-evaluative influences during children’s cognitive skill learning. American Educational Research Journal, 33, 359–382.
Shan, G., Vincent, B., Wooldridge, B., Wang, C. & Connaly, D. (2007). A frequencybased characterization of spiccato bowing in violin performance. Sage Journals 105(3F), 1027–1051.
Şeker, S., S. (2016). Çalgı performansına ilişkin öz-yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi. Journal of Human Sciences, 13(3), 5150-5162. doi:10.14687 jhs.v13i3.3933https://www.jhumansciences. com/ojs/index.php/IJHS/article/view/3933/2001 sayfasından erişilmiştir.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics (4th ed.). Needham Heights, MA: Allyn& Bacon.
Türk Dil Kurumu Sözlükleri. (2019). Türkçe sözlük. http://sozluk.gov.tr/ sayfasından erişilmiştir.
Zimmerman, B. J. (2000). Self-efficacy: An essential motive to learn. Contemporary Educational Psychology, 25, 82–91.