İşitme Engelli Öğrenciler için Çokgenler ve Özellikleri

Öğrencilerin matematiksel kavramlar hakkında ne düşündüğü, ne kadar bilgi sahibi olduğu ve varsa kavram yanılgılarının neler olduğunun belirlenmesi onların öğrenme ortamlarının istenilen şekilde düzenlenmesinde oldukça önemlidir. Bu çalışma ile de işitme engelli öğrencilerin çokgenler ve özelliklerini nasıl açıkladıkları ve bu konuda sahip oldukları bilgilerin neler olduğunun ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden fenomonoloji kullanılmış ve çalışmanın katılımcılarını İşitme Engelliler Özel Eğitim Meslek Lisesi’nden seçilmiş üç işitme engelli öğrenci oluşturmuştur. Veriler gömülü teorinin teknikleri olan açık, eksensel ve seçici kodlama teknikleri ile analiz edilmiş ve analizler sonucunda katılımcıların çokgenleri açıklarken açıyı ve geometrik cisimlerden koni, silindir, küpü birer çokgen olarak ifade ettikleri ve çokgenlerin kenar, açı, köşe, döndürülmesi, şekilsel özellik, düzlemde ayırdığı bölgeler ve farklı geometrik şekillerin birleşimi şeklindeki özelliklerinden bahsettikleri görülmüştür. Bu özellikleri açıklarken kimi zaman kavramların günlük konuşma dilindeki anlamları ile açıklamada bulundukları belirlenmiştir. Çalışmada elde edilen bulgular ışığında öğretmenlerin sınıf ortamında, matematiksel kavramları ifade ederken kullandıkları kelimelere, açıklamalara dikkat etmeleri ve şekillerin farklı konumlardaki şekillerini, temsillerini de göstermesi önerilmektedir.

Polygons and Their Features for Hearing Impaired

To detect what students think about mathematical concepts, how information they have, and what misconceptions they have if there is any, is crucial to organize the learning environments as desired. Indeed, these students have been proven to have serious problems in learning mathematics which is an abstract course. This study aims to reveal how hearing impaired learners describe polygons and their properties and what information they possess. Phenomenology was used as a qualitative research method in the study and the participants were three hearing-impaired students selected from Hearing Impaired Special Education Vocational High School. The data were analyzed by open, axial, and selective coding techniques, which are techniques of grounded theory. It was determined that the students said that geometric objects such as cone, cylinder, cube and angle which is non-polygonal were polygons. However, the participants explained the edges, angles, corners, rotation, modal features, regions separated in the plane, and combination of different geometric shapes as the polygon’s features and used some mathematical concepts with meanings in daily speech language while explaining these features. In the light of findings, it is suggested that teachers should pay attention to the words and explanations they use in expressing mathematical concepts in the classroom environment and to show shapes and representations in different positions.

PDF

___

Akkaş, E. N., ve Türnüklü, E. (2015). Middle school mathematics teachers’ pedagogical content knowledge regarding student knowledge about quadrilaterals. Elementary Education Online, 14(2), 744-756. Doi: 10.17051/io.2015.12002
Akuysal, N. (2007). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin 7. sınıf ünitelerindeki geometrik kavramlardaki yanılgıları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Allen, T. E. (1995). Demographics and national achievement levels for deaf and hard of hearing students: Implications for mathematics reform. In C. H. Dietz (Ed.), Moving toward the standards: A national action plan for mathematics education reform for the deaf (pp. 41–49). Washington DC: Pre-College Programs, Gallaudet University.
Altun, M. (2008), Eğitim fakülteleri ve sınıf öğretmenleri için matematik öğretimi, Alfa Yayıncılık, Ankara.
Argün, Z., Arıkan, A., Bulut S., ve Halıcıoğlu, S. (2014). Temel matematik kavramların künyesi. Ankara: Gazi.
Ay, Y. ve Başbay, A. (2017). Çokgenlerle ilgili kavram yanılgıları ve olası nedenler. Ege Eğitim Dergisi, 18(1), 83-104.
Battista, M. T. (2002). Learning geometry in a dynamic computer environment. Teaching children mathematics, 8, 333–339.
Baykul, Y. (1999). İlköğretimde matematik öğretimi. Ankara: Anı.
Brill, R.G., MacNeil, B., ve Newman, L.R. (1986). Framework for appropriate programs for deaf children. American Annals of the Deaf, 131, 65-77. Doi: 10.1353/aad.2012.1405
Burns, M. (2007). About teaching mathematics A K–8 Resource. USA: Math Solutions.
Eksioglu, N. (1997). Okul öncesi 5-6 yas ve okul dönemi 10-11 yas normal işiten çocukların işitme engelli çocuklar ve işitme cihazı hakkındaki düşünceleri ve entegrasyonun etkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi.
Faggiano, E. (2012). About physical and technological manipulation in primary and lower secondary school geometry education. 12th International Congress on Mathematical Education'da sunulmuş bildiri, COEX, Seoul, Korea.
Fischbein, E. (1993). The theory of figural concepts. Educational Studies in Mathematics, 24(2), 139-162.
Fujita, T., ve Jones, K. (2007). Learners’ understanding of the definitions and hierarchical classification of quadrilaterals: Towards a theoretical framing. Research in Mathematics Education, 9(1-2), 3-20. Doi: 10.1080/14794800008520167
Girgin, C. (2003). İşitme engellilerin eğitimine giriş. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları Engelliler Entegre Yüksekokulu.
Güldür, F. (2005). İşitme engelliler ilköğretim okuluna devam eden öğrencilerin dört işleme dayalı matematik problemlerini çözme davranışlarının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Hall M. L., ve Bavelier D. (2010). Working memory, deafness, and sign language. In M. Marschark, P. E.
Spencer, editors. (Eds.), The Oxford handbook of deaf studies, language, and education (pp. 458–471). New York, NY: Oxford University Press.
Kelly, R. R., ve Mousley, K. (2001). Solving word problems: more than reading issues for deaf students. American Annals of the Deaf, 146(3), 251-262. Doi: 10.1353/aad.2012.0088.
Kot, M., Sönmez, S., Yıkmış, A., ve Cora İnce, N. (2016). İşitme yetersizliği olan öğrencilere eldeli toplama işlemi öğretiminde nokta belirleme tekniğinin etkililiği. Current Research in Education, 2(1), 17-28.
Lopez-Ludena, V., San-Segundo, R., Morcillo, A. G., Lopez, J. C., ve Munoz, J. M. P. (2013). Increasing adaptability of a speech into sign language translation system. Expert Systems with Applications, 40, 1312-1322. Doi: 10.1016/j.eswa.2012.08.059
Marschark, M., ve Everhart, V.S. (1999). Problem solving by deaf and hearing children: Twenty questions. Deafness and Education International, 1, 63-79. Doi: 10.1002/dei.48
Marschark M. ve Hauser P. C. (2012). How deaf children learn. New York, NY: Oxford University Press.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook. (2nd Edition). Calif: SAGE Publications.
Miller, S. P., ve Mercer, C. D. (1997). Educational aspects of mathematics disabilities. Journal of Learning Disabilities, 30(1), 47-56. Doi: 10.1177/002221949703000104
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2005). İlköğretim matematik dersi öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
MEB (2006). Türk İşaret Dili Sisteminin uygulanmasına yönelik usul ve esasları belirlemeye ilişkin yönetmelik. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2006/04/20060414-2.htm adresinden 15.01.2015 tarihinde indirilmiştir.
National Council of Teachers of Mathematics (NCTM) (2000). Principles and standards for school mathematics. 08 Nisan 2015 tarihinde http://www.nctm.org/standards/standards.htm sayfasından erişilmiştir.
Nunes, T., ve Moreno, C. (2002). An intervention programme for promoting deaf pupils’ achievement in mathematics. Journal of Deaf Studies and Deaf Education, 7(2), 120-133. Doi: 10.1093/deafed/7.2.120
Okazaki, M., ve Fujita, T. (2007). Prototype phenomena and common cognitive paths in the understanding of the inclusion relations between quadrilaterals in Japan and Scotland. In J. H. Woo, J. H. Lew, K. S. Park ve D. Y. Seo (Eds.), Proceedings of the 31st Conference of the International Group for the Psychology of Mathematics Education (Vol. 4, pp. 41-48). Seoul, Korea: PME.
Olkun, S., ve Toluk Uçar, Z. (2006). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi (3. baskı). Ankara: Maya.
Özsoy, Y., Özyürek, M., ve Eripek, S. (1996). Özel eğitime muhtaç çocuklar özel eğitime giriş (6. baskı). Ankara: Karatepe.
Proksch J., ve Bavelier D. (2002). Changes in the spatial distribution of visual attention after early deafness. Journal of Cognitive Neuroscience, 14, 687–701. Doi: 10.1162/08989290260138591
Rettenbach R., Diller G. ve Sireteanu R. (1999). Do deaf people see better? Texture segmentation and visual search compensate in adult but not in juvenile subjects. Journal of Cognitive Neuroscience, 11, 560–583.
Tall, D. O., ve Vinner, S. (1981). Concept image and concept definition in mathematics with special reference to limits and continuity. Educational Studies in Mathematics, 12(2), 151-169.
Traxler, C. B. (2000). The Stanford achievement test, 9th edition: National norming and performance for standards for deaf and hard-of-hearing students. Journal of the Deaf Studies and Deaf Education, 5(4), 337-348.
Tüfekçioğlu, U. (1998). Özel eğitim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi İlköğretim Öğretmenliği Açık öğretim Lisans Tamamlama Programı Yayını.
Tüfekçioğlu, U. (2002). İşitme yetersizlikleri. S. Eripek (Ed.). Özel eğitim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Türnüklü, E. ve Berkün, M. (2013). İlköğretim 5 ve 7. sınıf öğrencilerinin çokgenleri sınıflandırma stratejileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(1), 337-356.
Ulusoy, F. ve Çakıroğlu, E. (2017). Ortaokul öğrencilerinin paralelkenarı ayırt etme biçimleri: Aşırı özelleme ve aşırı genelleme. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 457- 475.
Van De Walle, J. A. (2001). Elementary and middle school mathematics: Teaching developmentally (4. Baskı). Boston: Allyn and Bacon.
Volterra V. ve Erting C. (1994). From gesture to language in hearing and deaf children. Washington, DC: Gallaudet University Press.
Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin.