XIX. asırda Osmanlı İmparatorluğunun çöküş sürecine şahitlik etmiş bir Üsküdarlı olan Şeyh Seyyid Hasan Rıza Efendi; hâfız, imam, müderris, hattat, şâir, hânende ve mevlidhân olarak çok yönlü bir şahsiyettir. Said Paşa İmamı olarak hânedâna hizmet eden bu zât-ı kâmil; Osmanlı tarihinin en usta mevlidhânı olarak yakaladığı şöhrete rağmen, yaklaşık seksen yıllık ömrünü mütevazı bir derviş olarak geçirmiştir. Aslen Manisalı olan Şeyh Seyyid Hasan Rıza Efendi, müntesibi olduğu Rufâîyye-Marıfîyye tarîkatında şeyhlik mertebesine erişse de hiçbir zaman tekke şeyhliği yapmadı. Ancak İstanbul’da “Meczûb-ı İlâhî” olarak tanındı. Mehmed Âkif Ersoy, Safahat’te bulunan Said Paşa İmamı şiirinde; tarihe karşı vefasızlığımızı ve kayıtsızlığımızı göz önüne serercesine ondan bahsetmeseydi; bu kıymetli şahıs; tarihin tozlu yapraklarında kaybolup gidecekti.