Dilencilik, toplum tarafından sevilmeyen bir faaliyettir. Toplum, dilenenlere ve dilenme faaliyetine zaman zaman çeşitli tepkiler göstermiştir. Devlet aygıtı da toplumun istemediği, hoş karşılamadığı bu faaliyeti ve faaliyetin icracılarına karşı çeşitli tedbirler geliştirmiş, hatta yasaklamıştır. Bu yasağa rağmen dilencilik, tarihin hiçbir devrinde ortadan kaldırılamamıştır. Toplumsal hayatta karşımıza çıkan dilencilik faaliyeti ve dilencilerin, edebiyata yansımaması mümkün değildir. Edebiyat sosyoloji disiplini için de dilencilik eylemi incelenmeye değer bir niteliktedir. Makalenin zemininde, dilenciliğin ve dilencilik biçimlerinin tarih içindeki niteliği genel bir bakış açısıyla aydınlatılmış, daha sonra da Osmanlı Devleti’nin dilenciler ve dilenci zümreleriyle olan mücadelesine ve bu toplumsal sorunu rehabilite etmek için alınan tedbirlere değinilmiştir. Edebiyat sosyolojisi incelemesi de konunun eksenini oluşturan Türk şiirleri üzerinden yapılmıştır.

Beggary is an undesirable activity in society. People have shown some reactions against beggars and beggary from time to time. The state also has made provisions against this activity and even has banned it which is undesired by society. Despite of the ban, beggary could not be supressed in any period of history. Naturally, beggary and beggars that we see in social life have some reflections in literature. Beggary is worthy of notice for discipline of literature sociology. In this article, beggary and types of beggary are explained in a general outlook. Then, the fight of Ottoman state system against beggary and beggar groups, and the provisions have made to rehabilite this social problem are mentioned. Literature sociology analyze is made by studying on Turkish poems which are main subjects of the article.