Dânâ Ata Oğuznâmesi Hakkında Yapılan Çalışmalar

Dânâ Ata Oğuznâmesi, Oğuznâmecilik geleneğinde adı zikredilen birOğuznâme’dir. Dânâ Ata Oğuznâmesi üzerine ilk çalışmayı A. N. Samoyloviçyapmıştır. Eser hakkında Türkmenistan’da Ahmed Bekmıradov’un çalıştığı görülmektedir.Bekmıradov’un ilim dünyasına tanıttığı Oğuznâme metni, AbdurrahmanMulkomanov ile gözden geçirilerek sunulmuştur. Türkiye’deki ilim adamlarınında Dânâ Ata Oğuznâmesi hakkında kısaca bilgi verdikleri tespit edilmiştir. AyrıcaDânâ Ata’(İhsan Şeyh) nın kimliği üzerine de yeterli bilgi mevcut değildir.Bu sebepler, Dânâ Ata Oğuznâmesi üzerine çalışmaya sevk etmiştir. Dânâ AtaOğuznâmesi’nin tıpkıbasım metni St. Petersburg İlimler Akademisi Doğu BilimleriEl Yazmaları Bölümü 1927-no 643’te, Samoyloviç’in bildirisinde yer almaktadır.Mezkûr bildiri için St. Petersburg İlimler Akademisi El Yazmaları Bölümü’negidilmiştir.Çalışmamız “Dânâ Ata Oğuznâmesi ve Oğuznâmecilik Geleneği” adlı DoktoraTezi üzerinedir. Elde edilen veriler doğrultusunda, A. N. Samoyloviç’e ait “Ebu’lGazi Bahadır Han. Türkmenlerin Soy Ağacı Listelerinden Biri” adlı bildiriyeOğuznâmecilik Geleneği üzerine çalışan ilim adamlarının atıf yaptıkları tür. Dânâ Ata Oğuznâmesi’nin Hocalı Molla ile Oraz Muhammed Oğlu Molla Gurbangeldiolmak üzere iki yazıcısının olduğu anlaşılmıştır. Samoyloviç, Oğuznâmemetninin Tumanskiy’e göre on altı bent sekiz heceli olduğunu belirtmiştir. Hecevezniyle yazılan manzum Oğuznâme’nin yazıya aktarılması sözlü gelenekte deicra edildiğini göstermektedir. Bu bağlamda Dânâ Ata ve Dânâ Ata Oğuznâmesihakkında yapılan çalışmaların gün ışığına çıkartılması amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Dânâ Ata, hece vezni, Oğuznâme

PDF

___

Aça, M. (2011). Oğuznamecilik geleneği ve Andalıp Oğuznamesi. (Genişletilmiş ikinci baskı). Kömen, 16-219.
Akgül, Y. (1999). Hoca Ahmet Yesevȋ’nin Hazar ötesi Türkmenlerine tesiri ve çerçevede bazı tespitler. bilig, (8/Kış), 48-61.
Asker, R. (2015). 350 yıldır Şakıyan Bülbül. Kardeş Kalemler dergisi. (İnternet: www.kardeskalemler. com/haziran2011/350_yildir_sakiyan_bülbül.htm. (22.05 2015’te alınmıştır.)
Bayat, F. (2006). Oğuz Destan Dünyası, Oğuznâmeleri tarihi, mitolojik kökenleri ve teşekkülü. İstanbul: Ötüken, 25-27.
Бекмырадов, А. (1986), Дана Атанын Огузнама Поэмасы. Журнал советской литературы, 185-188.
Бекмырадов, A. (1987). Андемир Хем Огузнамачылык Деби. Ашхабад: Илим, 6-127.
Бекмырадов, А. (1992). Эдеби мирас эбеди мирас. Ашхабад: Туркменистан. Ричы,151.
Bennigsen, A., Vimbush, S. E. (1985, 1986). Muslims of the Empire: a guide, London: Hurst, 92-104.
Biray, H. (1989). Andelip Oğuznamesi, I-II-III. Milli Folklor, (4), (5), (6),12-32, 23-24, 21-23.
Birkan Akhan, E. (2017). Dânâ Ata Oğuznâmesi ve Oğuznâmecilik geleneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı, Ankara.
Самойлович, А. Н. (1927). Один из списков «Родословного туркменского». Абуль гази-хана. Доклад Академии Наук СССР,39-41.
Самойлович, А. Н. (2005). Тюркское языкознание. Филология. Руника. Восточная литература РАН, 887-895.
Демидов, С. М. (1976). Туркменские овляды. Ашхабад: Ылым, 55-183.
Демидов, С. М. (1990). История религиозных верований народов Туркменистана. Ылым, 115-164. Develioğlu, F. (1995). Osmanlıca, Türkçe ansiklopedik lûgat. (Genişletilmiş On ikinci Baskı). Ankara: Aydın, 164-417-982. Ebu’l Gazi Bahadır Han. (1996). Şecere-i Terâkime. (Hazırlayan: Z. K. Ölmez). Ankara: Simurg, 22-269.
Ergin, M. (1997). Dede Korkut kitabı (Giriş, Metin, Faksimile). (Dördüncü Baskı). Ankara: Türk Dil Kurumu, 4-169.
Hoppal, M. (2012). Avrasya’da Şamanlar. (Çev. B. Bayram, H. Ş. Çağatay Çapraz). İstanbul: Yapı Kredi. (Eserin orijinali 2005 yılında basılmıştır), 19-63. Нургалиев, Д. (1971). Академик А. Н Самойлович О. туркменской литературе. Ашхабад: Илим, 5-139.
İlliyev, M. (2010). Türkmen şecereleri geleneği: Türkmen şecereleri örneği, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kalenderoğlu, İ. (2010). A. N. Samoyloviç’in Türkmen edebiyatı ve folkloru araştırmalarına katkıları. Gazi Türkiyat, (6), 289.
Kitab-ı Dәdә Qorqud ansiklopedyası. (2000). Bakı: Yeni Neşrler Evi.
Короглу, Х. (1999). Огуз кахраманлыг эпосу. Баку: Юрт,3-238.
Özkan, İ. (1994). Türkmenistan’da derlenmiş Dede Korkut boyları. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı- Belleten, 263-314.
Özkan, İ. (2015). Hazihi’r-risalet-i min kelimât-ı Oğuznâme el-meşhur bi-atalar sözü. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Oğuzlar. Dilleri, Tarihleri ve Kültürleri, 343-350.
Söyegov, M. (2012). Çağatayca bir şiir olarak Oğuzname. Kardeşlik Kültür ve Sanat Dergisi. (275- 276), 21-22. Söyegov, M. (2 014). Eski Türkmence şiir olarak iki ‘Oğuznâme’ metni ve yazarları. Akademik Bakış Dergisi, Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi E Dergisi, (40)