Duvar Yazılarındaki Anlam Çeşitliliğine Tematik Yaklaşım (Muş Merkez Örneği) A

Üslupları ve iletileriyle bir şekilde kent manzaralarına dâhil olmuş duvar yazılarıyerel alt kültürlere ait görülmekte ise de öz itibariyle bir dil malzemesidir ve irdelenmesigerekli göstergelerle donanmıştır. Bu itibarla bağlam-tümce çerçevesindedüşünülen araştırmanın çerçevesi Muş Merkez ilçesi sokaklarıyla sınırlandırılmış;graffiti kavramı içinde yerini almış metinlerin kapsadıkları kurgu ve dil ögeleriincelenmiştir. Bu amaç doğrultusunda türlü tepkilerin ifadesi olabilen tümcelerinişlenişinde içerdikleri anlamlar tematik açıdan sınıflandırılmıştır. Bu metinlerin anlamtemelinde analizleri aracılığıyla dil beceri etkinlikleri için uygun olabilen aktifkullanım özelliklerine dikkat çekilmek istenmiştir.Topluma has dikkatleri metinsel boyutta yansıtan, popüler kent kültürü ögelerindenolan sokak/duvar yazılarının içerdiği çok yönlü ve bazen de komik olananlamların, yaratıcılığı teşvik etme gücü kabul edilmektedir. Bu itibarla bu tarztümcelerin ihtiva ettiği dil imkânlarının değerlendirilmesi, dil ile toplumun kesiştiğigörsel araçların dile özgü dikkatlerle yapılandırılması öemsenmektedir. Varılansonuçlarla Türk dili araştırmalarına; yaratıcı yazma alışkanlıklarının zevkli ve etkilikazanımına yerel ve tabii kaynaklı bir fayda sunulması hedeflenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Türk dili, dilbilimi, sokak/duvar yazıları, popüler kent kültürü

PDF

___

Akpınar, B. ve Aydın, K. (2009). Çok duyulu (multisensory) yabancı dil öğretimi. Tubav Bilim Dergisi 2 (1): 105-112.
Baker, M. (2015). Translating dissent: voices from and wit the Egyptian revolution. Routledge.
Balkır, N. ve Kuru, A.Ş. (2016). Sokak sanatı ve graffitinin pedagojik bir yöntem olarak işlerliği. İdil, 5 (26), s.1645-1658.
Borgomana, L. (1982). Et vous? Lecture de graffiti dans la rue?, Français dans le Monde. No. 173, Paris, 94-103.
Çakır, M. S. (2015). Türkiye’de graffiti ve sokak sanatı. T.C. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Plastik Sanatlar Bölümü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul
Chalfant H. (1992). “No one is in control” s.3-13 Vandalism: Research, Prevention and Social Policy (https://www.fs.fed.us/pnw/pubs/pnw_gtr293.pdf)
Emecan, N. (2007). Duvar yazıları ne diyor? s. 157-168. Journal of Turkish Linguistics. Volume 1, Number 1.
Glazer, N. (1979). “On subway graffiti in New York” s. 3-11 National Affairs, The Public Interest (https://www.nationalaffairs.com/public_interest/detail/on-subway-graffiti-in-new-york) Hançerlioğlu, O. (2010). Düşünce tarihi. İstanbul: Remzi Karakaş, R. & Akın, E. (2018). Yazım kuralları öğretiminde duvar yazılarından yararlanma. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt. 6, Sayı. 5, sayfa. 647-654. DOI:10.18506/ anemon.379413
Kılıç, S. (2013). Örnekleme yöntemleri. Journal of Mood Disorders. Volume. 3, Number. 1./www. jmood.org. Morgan, G. (1980). Paradigms, metaphors and puzzle solving in organization theory. Administrative Science Quarterly. 25, 605-622. Nash, W. (1985). The language of humour, London: Longman.
Özbay, M. (2013). Özel öğretim yöntemleri 1. Ankara: Öncü Kitap.
Özünlü, Ü. (1991). Türk gülmecesi’nde duvar ve kaldırım yazıları. Dilbilim Araştırmaları Dergisi. Cilt. 2, sayfa.122-132.
Peteet, J. (1996). The writing on the walls: The graffiti of the Intifada. Cultural Anthropology. https:// doi.org/10.1525/can.1996.11.2.02a00010.
Phillips, S. A. (1999). Walbangin’ grafiti & Gangs in L.A., Chicago & London: The University of Chicago.
Raimes A. (1983). Techniques inteching writing. New York: Oxford Unıversity Sterman, J. D. (1985).
The growth of knowledge: Testing a theory of scientific revolutions with a formal model. Technological Forecasting and Social Change. 28, 93-122.
Sperber, D. ve Wilson, D. (1986). Relevance: Communication and cognition. Oxford: Blackwell.
Yalın, H. İ. (2009). Yabancı dil öğrenme yolları. İstanbul: Alfa .
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 10. Baskı, Ankara: Seçkin.