II. ABDÜLHAMİD DEVRİ PEDAGOJİK ESERLERDE EĞİTİMCİLERE YAPILAN TAVSİYELER

Bu çalışmada II. Abdülhamid Devri’nde yazılan pedagojik eserler incelenmiştir. Söz konusu devirde Ayşe Sıdıka, Musa Kazım, Abdullah Vehbi ve Melekzade Fuad gibi isimler eğitim ve öğretim yöntemi konusunda eser kaleme almışlardır. Bahsi geçen yazarlar, eserlerinde birçok konuda eğitimcilere tavsiyelerde bulunmuşlardır. Bir öğretmenin birçok bilim dalı konusunda bilgi sahibi olması gerektiğini savunan Ayşe Sıdıka Hanım, buna gerekçe olarak da eğitimcilerin muhatabı insan olan bir işle uğraşmalarını göstermekteydi. Bu sebepten dolayı öğretmen, koruyucu sağlık hizmetleri, psikoloji, terbiye-i cismaniye ve ruhaniye gibi ilimlere tam hâkim olamazsa bile kendisine yetecek kadar bilgi sahibi olmalıdır. Musa Kazım Bey, öğretmenliğin kolay bir meslek olmadığını, öğretmenlerin görevlerinde başarılı olmaları için devamlı çalışmaları gerektiğini düşünmekteydi. Öğretmen okulunda öğrenilenler zaman geçtikçe unutulmaya mahkûmdurlar bu sebeple öğretmen eski bilgilerini sürekli hatırlamak zorundadır

___

  • Abdullah Vehbi. ( 1315). Usûl-i İbtidaî Yahut Muallimlere Rehnüma, Trabzon.
  • AKYÜZ, Y. (2009). Türk Eğitim Tarihi, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
  • AKYÜZ, Y. (2000). “Osmanlı’da Kadın Öğretmen Yetiştirilmesi”, Tarih ve Toplum, Mart, S.195, s. 31- 44.
  • ALTIN, H. (2005). “Osmanlı Eğitimcisi Mustafa Sâtı Bey ve Öğretmen Yetiştirme Hakkındaki Görüşleri ve Faaliyetleri”, Türk Kültürü, Yıl: XLIII, S. 509-510, Eylül-Ekim, s. 271-287.
  • ALTIN, H. (2014). “Kilisli Rıfat’ın Hocalarından Selim Sabit Efendi ve Meslektaşlarına Öğütleri”, I. Uluslararası Muallim Rıfat Kilis ve Çevresi Sempozyumu, 16-17 Mayıs 2013, Kilis, s. 199-214.
  • Ayşe Sıdıka. (1313). Usul-i Talim ve Terbiye Dersleri, İstanbul.
  • Ethem İbrahim Paşa. (1868). Terbiye ve Talim-i Adab ve Nesâyihü’l Etfal, İstanbul, (Haz: Raşit Öymen) (1993), Kültür Bakanlığı, Ankara.
  • Halide Edip. (1327). Talim ve Terbiye, Tanin Matbaası, İstanbul.
  • KAFADAR, O. (1997). Türk Eğitim Düşüncesinde Batılılaşma, Vadi Yayınları, Ankara.
  • KOÇER, H. Ali. (1970). Türkiye’de Modern Eğitimin Doğuşu ve Gelişimi, MEB Yayınları, İstanbul.
  • Melekzade Fuad. (1315). Usûl-i Tedris ve Tederrüs, Matbaa-yı Osmaniye, Dersaadet.
  • Musa Kazım. (1310). Rehber-i Tedris ve Terbiye, Kasbar Matbaası, İstanbul.
  • Mustafa Satı. (1325). Fenn-i Terbiye, (c. I, II), İstanbul.
  • Selim Sabit Efendi.( 1290). Rehnüma-i Muallimin, Matbaa-yı Osmaniye İstanbul.
  • Süleyman Paşazade Sami. (1328). İlm-İ Terbiye-İ Etfal, Dersaâdet, İkdam Matbaası, İstanbul, 1328.
  • ŞANAL, M., GÜÇLÜ M. (2005). “Yenileşme Dönemi Eğitimcilerinin Öğretmenlik Mesleğine Bakışları”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S: 18, s.137-154.
  • ÜLKEN, H. Ziya. (1998). Türkiye’de Çağdaş Düşünce Tarihi, Ülken Yayınları, İstanbul.