DEVLET OKULLARI İLKÖĞRETİM 4. SINIFLARDA EN UYGUN İNGİLİZCE ÖĞRETME YÖNTEMİ

Günümüz bilgi çağı olarak anılmaktadır. İçinde bulunduğumuz bilgi toplumunda, eğitim, sanayi ve iletişim teknolojilerinde çok hızlı gelişmeler olmakta ve bilgi hızla yayılmaktadır. Bilginin kendine has doğurgan bir kimliği vardır, eğer transferi yapılmaz yada formüle edilmezse toplumların gelişmesine engel olur. Bu sebep-ten dolayı, bilgi alışverişi bu yüzyılda büyük önem kazanmıştır. Toplumumuz hızla değişen dirik bir yapıda-dır. Ayrıca bilginin bu denli hızlı artması, bireylerin yaşam boyu öğrenme, kendi kendine öğrenme gibi becerilere sahip olması ihtiyacını zorunlu kılmaktadır ve elbette yabancı dilde bu zorunluluklardan biridir. Çağdaş eğitim sistemlerinin en önemli amacı düşünen, kendi kendine öğrenebilen, öğrendiğini uygulayabi-len, bilgiyi transfer edebilen, eleştirel düşünen, problem çözebilen ve yaratıcı bireyler yetiştirmektir. Bağım-sız ülkelerde eğitim devlet diliyle verilir. Türkiye'de ise İmparatorluk ve Cumhuriyet dönemlerinin ayrı özel-likler göstermesi nedeniyle yabancı dil öğretiminin tarihsel gelişimi de Cumhuriyetten önce ve sonra olmak üzere iki ayrı zaman kesitine ayrılmıştır. Cumhuriyetten önce 1830'lara kadar medreselerde, Enderunlarda öğretim Arapça ve Farsça yapılmış, ancak ondan sonra, bir yandan Türkçe öte yandan batı dillerinde eğitim veren yerli ve yabancı kurumlar açılmıştır. Birinci Dünya savaşına kadar yabancı bir dilde eğitim Türk diliyle öğretimin önünde gitmiş gibidir. Bugün ise yabancı dil öğretimi örgün eğitim kurumlarında zorunlu olarak yapılmaktadır. Ülkemiz gibi tarihte her ülkeyi ilgilendiren yabancı dil, öğretim yöntemleri olarak da tarih boyunca gelişim göstermiştir. Bu çalışmada Devlet Okulları İlköğretim 4. sınıflarda en uygun İngilizce Öğ-retme yönteminin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evreni Sivas ili, örneklemi ise Sivas ilinde bulu-nan dört Devlet İlköğretim okuludur (toplamda 100 öğrenci). Bunların 49’u erkek ve 51’ide kızdır. Araştır-mada anket ve açık uçlu sorulara yer verilmiştir. Araştırmanın geçerliliği ve güvenilirliği, kendi alanında uzman, beş eğitim bilimleri akademisyeni tarafından kontrol edilmiş ve onaylanmıştır.

___

  • 1. Asher, J. (1995). Ideas for Excellence: Ballard& Tighe Publishers.
  • 2. Coelho,E.(2004). Adding English: A Guide to Teaching in MultilingualClassrooms.Toronto, ON, CAN: Pippin Publishing Corporation.
  • 3. Demircan, Ö, (2002); Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri, İstanbul: DersYayınları, s.8.
  • 4. Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Ya-bancı Dil Öğretimi: Milli Eğitim Bakanlığı Ya-yınları. İstanbul, s.63.
  • 5. Demirel, Ö. (2003). Yabancı Dil Öğretimi Dil Pasaportu Dil Biyografisi Dil Dosyası Ankara: PegemYayıncılık, s.4,11.
  • 6. Ertürk, S. (1994).Eğitimde Program Geliştir-me, Ankara: 8. Baskı, Meteksan Yayıncılık.
  • 7. Larsen-Freeman, D. 1986. Techniques and Principles in Language Teaching. Oxford Uni-versity Pres. İngiltere, s.109.
  • 8. Tekin, H. (1996). Eğitimde Ölçme ve Değer-lendirme. Yargı Yayınları, 9.Baskı: Ankara.