İLKÖĞRETİMDE ÇALIŞAN EĞİTİMCİLER VE İLKÖĞRETİM MÜFETTİŞLERİNİN ÖĞRENME STİLLERİ (TOKAT İLİ ÖRNEĞİ)

Bu araştırmayla Tokat ilinde ve ilçelerinde ilköğretim okullarında çalışmakta olan okul müdürü, müdür yar-dımcısı, öğretmen, ilköğretim müfettişinin bireysel farklılığı olan öğrenme stilleri ortaya koyulmaktadır. Bireylerin öğrenme stillerinin ortaya çıkarılması onların güçlü ve zayıf yanlarının belirlenmesi bireysel yönden; öğrenme tercihlerinin ortaya çıkarılması da hayat boyu öğrenme ve hizmet-içi eğitim programlarını planlama açısından önemli görülmektedir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Kolb (1984) tarafından geliştirilen ve Aşkar ve Akkoyunlu (1983) tarafından güvenirlik çalışması yapılan “Öğrenme Stili Envanteri” kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre eğitim çalışanlarının öğrenme stilinin “Yerleştiren” ve “Ayrıştı-ran”, öğrenme yollarının da “yaparak öğrenme” olduğu ortaya çıkmıştır. Bu sonuç, eğitim çalışanlarının hizmet-içi çalışmalarında dikkate alınması çalışmanın etkiliğini artıracağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Kolb Öğrenme Stili, Eğitim Çalışanları

PDF

___

1. Aşkar, P. ve Akkoyunlu, B. (1993). “Kolb Öğrenme Stili Envanteri”. Eğit. ve Bilim Der, Cilt:17, sayı:87, ss.37-47.
2. Başıbüyük, A. (2004). “Matematik Öğretmen-lerinin Dikkate Alabilecekleri Öğrenme Stil-leri”, Milli Eğitim Dergisi, Sayı, 63.
3. Desmets ve diğerleri (2004). Learning Stiles of First-Year Students in Medicine and Peda-gogigal Sciences, Medical Tacher.
4. Erden, A. ve Erden, H. (2005). “Avrupa Birliği Ülkelerinde Okul Yöneticiliği”, Milli Eğitim Dergisi, Sayı, 167.
5. Ergün, M.ve diğerleri (1999). Öğretmenlik Mes-leğine Giriş, Ocak Yayınları, Ankara.
6. Ergür, O. D. (1998). “Hacettepe Üniversitesi Dört Yıllık Lisans Programlarındaki Öğrenci ve Öğretim Üyelerinin Öğrenme Stillerinin Karşı-laştırılması”, Eğitim ve Bilim Dergisi, sayı: 118, s.57-66.
7. Feider, R. M. (1996). Matters of style. ASEE Prism 6.
8. Garner, I. (2000). Problems and Inconsistencies with Kolb’s Learning Styles. Educational Psychology, Vol. 20, No. 3. Sheffield Halam University.
9. Gesentine, S. D. ve Keim, M. C. (1998). The Le-arning Styles of Community College Art Students. Community College Rewiew Vol. 24, No. 3
10. Hesapçıoğlu, M. (2001). “Postmodern / Küresel Toplumda Eğitim, Okul ve İnsan Hakları”, 21. Yüzyılda Eğitim ve Türk Eğitim Sistemi, Serdar Eğitim Araştırma Yayıncılık Ltd. ﬁti., İst., s.39-80.
11. Henson, R.K. ve Hwang, D. (2002). “Variabi-lity and Prediction of Measurement Error in Kolb’s Learning Style Inventory Scores”, Edu-cational and Psychological Measurement. 712-727.
12. Kayes, D. C. (2005). Internal Validity And Reliability Of Kolb’s Learning Style Inventory Version 3, Journal of Business and Psychology, Vol.20, No.2, Winter The George Washington University.
13. Kelly, M (1995). Turning heads: Changes in the Preferred Learning Styles of School Leaders and Menager in the 1990s, School Organisation, 15, pp. 189-201. 14. Kolb, D. A. (1984). Experiential Learning: Experience as the Source of Learning and Development, Prentice Hall, Inc., New Jersey.
15. Loo, R. (2004). Kolb’s Learning Styles and Learning Preferences: Is there a linkage?, Educational Psychology, Vol.24, No. 1.
16. Lawrence, M. ve Veronica, M.(1997). “Secondary School Teacher and Learning Style Preferences”, Educational Psychology, Vol. 17, Instıtute of Education, University of Warwick, Coventry.
17. Madden, J. T. (1986). A study to Deter-mine The Relationship Between Learning Style, Leadership Style and Leader Effectiveness. Loyala University of Chicago.
18. Mutlu, M., Aydoğdu, M.(2003). Fen Bilgisi Eğitiminde Kolb’un Yaşantısal Öğrenme Ku-ramı, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı; 13, Denizli.
19. Oral, B. (2003). “Ortaöğretim Öğrencile-rinin Öğrenme Stillerinin İncelenmesi”, Eğitim Yönetimi Dergisi, sayı:35.
20. Özden, Y. (1998). Eğitimde Dönüşüm, Eğitimde Yeni Değerler, Pegem A Yayıncılık, Ankara.
21. ---------------------- (1999). Öğrenme ve Öğretme, Pegem A yayıncılık, Ankara.
22. Truluck, J. E. and Countenay, B. C. (1999). “Learning Style Prefences Among Older Adults”. Educational Gerontology, The Uni-versity of Georgia.
23. Ülgen, G. (1995). Eğitim Psikolojisi-Bi-rey ve Öğrenme. Bilim Yayınları. Ankara.