Aksaray i̇linde keçi yetiştiren i̇şletmelerin teknik ve sosyo-ekonomik analizi

Amaç: Bu araştırmada Aksaray ilinde ağırlıklı olarak keçi yetiştirenişletmelerin teknik ve sosyo-ekonomik analizleri gerçekleştirilmişve alınması gerekli önlemler ortaya konulmuştur.Gereç ve Yöntem: Araştırmanın gerecini Aksaray İli Merkez İlçeyebağlı köylerde üretim yapan işletmelerden tabakalı tesadüfi örneklemeyöntemiyle seçilen 46 işletmenin 2014 yılı anket verilerioluşturmuştur. İşletmelerden elde edilen veriler ile işletme faaliyetsonuçları teknik ve sosyo-ekonomik analizler yardımıyla değerlendirilmiştir.Bulgular: Araştırma kapsamındaki işletmelerde keçi yetiştiriciliğininasıl iş olarak yapılma oranı % 91.30 olarak bulunmuştur.İşletmelerin % 77,85’inin kıl keçisisi, % 11,94’ünün kıl keçi-maltakeçisi melezi, % 7,05’inin malta keçisi, %2,17’inin kilis keçisi ve %0,99’unun ise tiftik keçisi yetiştirdiği tespit edilmiştir. İşletmelerdekiortalama anaç keçi sayısı 126 olarak belirlenmiştir. Maliyeti oluşturanmasraf unsurları arasında; işgücü giderlerinin % 37.62, yemgiderlerinin % 34.06, amortisman giderlerinin % 12.15 ve veterinersağlık giderlerinin ise % 3.48 oranında olduğu belirlenmiştir. Diğergider unsurları (enerji, bakım onarım, mera kirası, faiz giderleri, diğercari giderler ve genel idare giderleri) yaklaşık % 12.69 oranındahesaplanmıştır. İşletmeler ortalama 16485,22 TL kâr elde ederkenanaç hayvan başına elde edilen kâr 117,03 TL düzeyinde hesaplanmıştır.Keçi yetiştiriciliği yapan işletmelerde ana gelir kalemlerininoransal dağılımının %43,78 oranında süt ve süt ürünleri, %31,39oranında canlı hayvanlar satış gelirlerinden oluştuğu belirlenmiştir.Öneri: Keçicilik işletmelerinde üretimin sürdürülebilirliği için mevcutgirdi tedariki, pazarlama ve sağlık problemlerinin çözüme kavuşturulmasıve işletmelerin değişen pazar yapısı ve tüketici tercihlerinegöre gerekli işletme içi önlemleri almalarının gerekli olduğuaçıktır. Tespit edilen sorunların çözümü, kaynakların etkin kullanımıve sosyo-ekonomik kalkınma, gelişme için oldukça önemlidir.

Technical and socio-economics analysis of goat breeding enterprises in region of Aksaray Province.

Aim: In this study, technical and socio-economic analyzes of the goat breeding enterprises in Aksaray province were carried out and necessary precautions were taken. Materials and Methods: The survey was conducted on 46 farms selected by stratified random sampling method from the establishments producing agricultural production in the central villages connected to the province. The technical and socio-economic analyzes of the operational results and the data obtained from the enterprises have been carried out. Results: The rate of goat breeding as the main job in the surveyed companies was found as 91,30%.It has been determined that the enterprises produced 77,85% bristle goat, 11,94% bristle goat-maltese goat hybrids, 7,05% maltese goat, 2,17% kilis goat and 0,99 %mohair goat, respectively. The average number of goat farms in the enterprises was 126. Cost factors of the enterprises determined as: enterprises are; 37,62% of labor costs, 34,06% of feed costs, 12,15% of depreciation expenses and 3,48% of the veterinary and drug cost. Other expenditure items were determined to be approximately 12,69%. While the enterprises obtained an average profit of 16485,22 TL, the profit per parent animal was calculated as 117,03 TL. It has been determined that the proportional distribution of main income items in goat farming enterprises is 43,78% milk and dairy products and 31,39% live animals sales income. Conclusion: It is clear that for the sustainability of the production in the goat farms, it is necessary that the existing input supply, marketing and health problems be resolved and that the enterprises take necessary internal measures according to the changing market structure and consumer preferences.

PDF

___

Acar M, 2010. Isparta ili damızlık koyun keçi yetiştiricileri birliği üyesi keçicilik işletmelerinin mevcut durumu ve teknik sorunları üzerine bir araştırma. Doktora Tezi. SDÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
Anonim 2017, Erişim tarihi, 15 Ocak 2017. Erişim adresi, https://tr.wikipedia.org/wiki/Keçi - Linnaeus, 1758.
Araç B, Daşkıran İ, 2010. Diyarbakır ili keçicilik işletmelerinin yapısal özellikleri. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(3) 173-179.
Bilginturan S, Ayhan V, 2008. Burdur ili damızlık koyun keçi yetistiricileri birligi üyesi keçicilik isletmelerinin yapısal özellikleri ve sorunları üzerine bir arastırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(1) 24-31.
Ceyhan A, Ünalan A, Çınar M, Serbester U, Şekeroğlu A, Akyol E, Yılmaz E, Demirkoparan A, 2015. Niğde ili keçi yetiştiriciliğinin yapısal özellikleri ve sorunları üzerine bir araştırma. Türk Tarım- Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 3(2):74-79.
Çıtak D, 2011. Keçi yetiştiren tarım işletmelerinin ekonomik analizi: Çanakkale ili merkez ilçesi örneği. Yüksek Lisans Tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
Daşkıran İ, Koluman Darcan N, Çankaya S. 2010. Ankara İlindeki Ankara Keçisi işletmelerinin yapısal durumu ve geliştirilme perspektifleri. Ulusal Keçicilik Kongresi/Bildiriler kitabı, s. 142, 2010, Çanakkale.
Dellal G, Eliçin A, Tekel N, Dellal İ, 2002. Gap bölgesinde küçükbaş hayvan yetiştiriciliğinin yapısal özellikleri, birinci baskı, Ankara, Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü Proje Raporu 2002- 1, Yayın no: 82, ISBN 975-407-102-0, s. 77-78-79-80-81-82.
Gökçe O. 2010,Türkiye’de keçi-orman ilişkilerinin uyumlulaştırılması üzerine bir tez, Erişim tarihi, 21 Ocak 2017. Erişim adresi, http://www.osmangokce.com/kategori-tablosu/91- tuerkyede-kec-orman-lklernn-uyumlulatirilmasi-uezerne-brtez.
Gözener B, Sayılı M, 2011. TR83 bölgesinde sığır yetiştiriciliğine yer veren işletmelerin ekonomik analizi ve teknik etkinlik, Erişim tarihi, 26 Şubat 2017. Erişim adresi, http://www.tepge.gov. tr/ Dosyalar/Yayinlar/0ba1180d52bb4622979f49a23c179e 4a.
Günlü A, Alaşahan S, 2010. Türkiye’de keçi yetiştiriciliği ve geleceği üzerine bazı değerlendirmeler. Vet. Hekim Der. Derg., 81(2), s. 15-20.
Kaymak K, 2015. Muş ili Korkut ilçesinde koyunculuk yapan işletmelerin sosyo-ekonomik yapısı ve üretim maliyetlerinin araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
Kaymakçı M, Engindeniz S. 2010. Türkiye’de keçi yetiştiriciliği: sorunlar ve çözümler. Ulusal Keçicilik Kongresi/Bildiriler kitabı, s. 1, 2010, Çanakkale.
Koyuncu M, Kara Uzun Ş, Tuncel E, 2006. Güney Marmara Bölgesi keçicilik işletmelerinin genel durumu ve verim özelliklerinin belirlenmesi üzerine araştırmalar. Tarım bilimleri dergisi, 12 (1) 29-3.
Özcan L, 1990. Koyunculuk, birinci baskı, Ankara, Tarım Orman ve Köy İşleri Bakanlığı, Yayın no: Mesleki yayınlar, Genel 343, Seri 215.
Paksoy M, 2007. Kahramanmaraş ilinde süt üretimine yönelik keçi yetiştiriciliğine yer veren tarım işletmelerinin ekonomik analizi. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Fen bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Sümbüloğlu K, Sümbüloğlu V, 1997. Örnekleme yöntemleri. Hatipoğlu Yayınevi, Ankara.
Tamer B, 2014. Yozgat merkez ilçede koyunculuk yapan işletmelerin sosyo-ekonomik yapısı ve üretim maliyetlerinin araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
Yılmaz M, Bardakçıoğlu HE, Taşkın T, Karaca O. 2010. Türkiye’de göçer keçi yetiştiriciliğinin mevcut durumu ve geleceği “Muğla - Yatağan örneği. Ulusal Keçicilik Kongresi/Bildiriler kitabı, s. 135, 2010, Çanakkale.