Right of Education and Distance Learning

Bu çalışmada, Anadolu Üniversitesi tarafından yürütülen uzaktan öğretim programları ve bunlara ilişkin uygulamalar, eğitim hakkı kavramı bağla- mında analiz edilmiştir. Çalışmada nitel araştırma yöntemi uygulanmıştır. Çalışmanın birinci bölümünde uluslararası sözleşmeler ve ulusal yasalar açısından eğitim hakkı kavramı analiz edilmiştir. Ayrıca, uzaktan öğretimin temel amacı, uygulamaları ve özellikleri incelenmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde uzaktan öğretim programları eğitim hakkı kavramı bağlamında analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, Anadolu Üniversitesi tarafından yürütülen uzaktan eğitim programlarının, farklı bölgelerde yaşayan, her yaştan ve farklı nitelikteki çok sayıdaki bireye eğitim hakkını kullanma olanağı sağladığı saptanmıştır. Ancak, programların yapısının esnek olma- ması, teknolojik altyapının çok pahalı olması, gelir düzeyi düşük bireylerin sisteme girişinin desteklenmemesi eğitim hakkı açısından önemli olum- suzluklardır.

Eğitim Hakkı ve Uzaktan Öğretim

In this study, distance learning programs and their applications which are carried out by Anadolu University were analyzed within the context of the right of education. Qualitative research method was applied. In the first part of study, the concept of right of education was analyzed within the context of international and national laws. Additionally, basic aims, applications and features of the distance learning were examined. In the second part of the study features of the distance learning programs were analyzed in this context. The study showed that distance learning programs which are carried out by Anadolu University provides a number of individuals who lives in different parts of the country and who are at various ages and have different qualifications with the opportunity to use the right of education. However, inflexibility of programs, the high costs of technological infrastructure, the lack of financial support for economical disadvantageous individuals is the main disadvantages of right of education.

PDF

___

AOF öğrenci istatistikleri. (2004). Anadolu Üniversitesi AOF istatistik birimi dökümanları. Eskişekir.Unpublished raw data. Balcı, M. (1998). Eğitim ve öğretimde haklar ve yükümlülükler. İstanbul: Umut Kağıtçılık- Matbaacılık San.Tic. ltd.Sti. Benedek, W. & M. Nikolova. (Eds.). (2003). Understanding human rights: Manual on human rights education. Human security network, Graz: Austria. (online) Retrieved on18-March-2004, at URL: http://www.etc-graz.at/human-security/manual/ Charles, C. M. & C. A. Mertler. (2002). Introduction to educational research. Boston: Allyn and Bacon. Chander, N. J. (1991). Management of distance education. New Delhi: Sterling. Gülmez, M. (2000). Eğitim ve insan hakları eğitimi hakkı. In Gökçen Alpakay (Ed.), Insan hakları (309-336). Istanbul: Yapı Kredi Yayınları. Hatiboğlu, T. (1995). Yüksek öğretim mevzuatı. Istanbul: Selvi Yayınları. Hitchcock, G. & D. Hughes. (1995). Research and the teacher: A qualitative introduction to school- based research. London: Routledge. http://www.aof.anadolu.edu.tr/a0521.htm. Retrieved February 06, 2005. http://ogrsayi.anadolu.edu.tr/ozet.htm. Retrieved August 09, 2004. Marland, P. (1997). Towards more effective open & distance teaching. London: Kogan Page. McMillan, J. H. (2004). Educational research: Fundamentals for the customer. Boston: Parson A&B. Merriam, S. B. (1998). Qualitative research and case study applications in education: Revised and expanded form case study research in education. San Francisco: Jossey-Bass Publishers. Mills, R. (1999). Diversity, convergence and the evolution of student support in higher education in the UK. In A. Tait and R. Mills (Eds.), The Convergence of distance and conventional education: Patterns of flexibility for individual learners (pp.71-85). London: Routledge Moore, M. & G. Kearsley. (1996). Distance education. London: Wadsworth Publishing Company. Nowak M. (1997). The right of education. In A. Eide, C. Krause and A. Rosas (Eds.), Economic social and cultural rights (pp.189-211). Dordrecht: Martinus Nijhoff Publishers. Peters, O. (2001). Learning & teaching in distance education. London: Kogan Page Limited. Picciano, A. G. (2001). Distance learning: Making connections across virtual space and time. New Jersey: Prentice-Hall. Shoemaker, C. C. J. (1998). Leadership in continuing and distance education in higher Education. London: Alley and Bacon. Smith, M. L. & G. V. Glass. (1987). Research and evaluation in education and the social sciences. Englewood Cliffs: Prentice-Hall. TBMM. (2001). Uluslar arası temel insan hakları belgeleri. Ankara: TBMM Basımevi. Ulug, F. (2000). Eğitim hakkının kullanım sorunu. In O.Çiftçi (Ed.), Türkiye’de Insan Hakları (pp.429-442). Ankara: Turkiye ve Ortadoğu Amme Idaresi Enstitüsü Insan Hakları Araştırma ve Derleme Merkezi. T.C. Anayasası. (1995). Temel anayasa 1982. Istanbul: Temel Yayınları, Yayın no: 079. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı. (1998). Milli eğitim temel kanunu. Ankara: Milli Eğitim Basımevi. Tight, M. (1996). Key concepts in adult education and training. London: Routledge Unterhalter,E. et al. (2000). The elusiveness of integration: Policy discourses on open and distance learning in the 1990s. In Christ Yates & Jo Bradley (Eds.), Basic education at a distance (pp.27-48). London: Routledge /Flamer. Yates, C. (2000). Outcomes: What have we learn. In Christ Yates & Jo Bradley (Eds.), Basic education at a distance (pp.229-247). London: Routledge /Flamer. Williams, M. L. et al. (1999). Distance learning: the essential guide. London: SAGE Publication.