Eğitim Programları Bağlamında Okulda Şiddet Olgusuna Yönelik Öğretmen Görüşleri

Problem Durumu: Okulda şiddet olgusu, son dönemlerde birçok yönden tartışılmakta- dır. Bu tartışmalarda, daha çok medya, internet ve sosyo-ekonomik sorunlar gibi okul dışı faktörler ön plana çıkarılmaktadır. Ancak bu tartışmalarda, olası bir diğer neden gözden kaçırılmaktadır. Bu neden, eğitim programının amaç boyutudur. Bu durum, so- runun bütün boyutlarıyla anlaşılmasını engellemektedir. Şiddet olgusunun okul sırala- rında öğrenilmiş bir davranış olarak kabul edilmesi, sorunun bir eğitim programı amaç sorunu olarak ele alınmasını desteklemektedir. Türk Eğitim Siteminin (TES) iyi çıktılar yanında, şiddet üretme potansiyeli, uygulama- lardaki yanlışlıklar yanında, büyük oranda benimsenen felsefeden kaynaklanmaktadır. Bu felsefe, Modernist karakterli Pozitivist felsefedir. Bu yaklaşıma dayalı eğitim prog- ramları, eğitimde salt zihinsel gelişime odaklanarak, duyguları ihmal etmiştir. Bu du- rum bütün yönlerden gelişmiş dengeli bireyleri yetiştirmeye engel teşkil etmiştir. Den- geli kişiliğin, zihin, duygu, fizik ve ruh gelişimine bağlı olduğu görmezden gelinmiştir. Eğitimde duyguları ihmal etmenin sosyal maliyeti, okulda şiddet olarak yansımaktadır. Sorunun bu bakış açısıyla ele alınması, çözüm yolunda farklı açılımlar sağlayabilir. Amaç: Bu araştırmanın amacı, eğitim programının amaç boyutu bağlamında okulda şiddet olgusuna yönelik öğretmen görüşlerini belirlemektir. Yöntemi: Betimsel nitelik arz eden bu çalışmanın evreni, Kilis ilinde görev yapan ortaöğ- retim öğretmenleridir. Örneklem ise, bu evrenden ulaşılabilen 184 öğretmenden oluştu- rulmuştur. Çalışmada anket yoluyla elde edilen veriler, aritmetik ortalama ve standart sapma ile çözümlenmiştir Bulgular ve Sonuçlar: Araştırmada ulaşılan bulgular şöyledir: Öğretmenler, program amacı bağlamında şiddetin nedenlerini; eğitimde duyguların ihmal edilmesi, okuldaki sosyal etkinliklerin yetersizliği, manevi değerlerdeki yozlaşma ve AB-Küreselleşmenin eğitimde yol açtığı yeni anlayışlar olarak görmektedir. Öğretmenler şiddetin okul dışı nedenleri olarak ise; TV’deki şiddet filmleri, internet, medya, arkadaş çevresi, aile so- runları, alkol-madde bağımlılığı ve yasal boşlukları sorumlu tutmaktadırlar. Araştırmaya katılan öğretmenler, şiddeti, bir eğitim sorunu ve eğitimin kalitesine zarar veren bir olgu olarak kabul etmektedirler. Ancak buna rağmen, öğretmen ve okul yöne- ticilerinin olumsuz davranışlarının öğrencileri şiddete yönlendirmede bir etken olduğu görüşünde kararsız kalmışlardır. Bu durum, öğretmenlerin bu konuda sorumluluk üst- lenmek istemediklerini göstermektedir. Öneriler: MEB, öğretim programlarının dayandığı Modernist karakterli Pozitivist felse- feye dayalı paradigmayı gözden geçirmelidir. Eğitim programlarının amaç ve içeriği, bireyi beden, zihin, duygu ve ruh bütünlüğü içinde tüm yönlerden geliştirmeye yönelik olacak şekilde çok boyutlu olarak belirlenmelidir. Medya, öğrencilerin gelişimini olum- suz etkileyen yayınlar konusunda daha sorumlu davranmalıdır. Okullar, öğrenci ve ve- lileri, görsel-işitsel medya ve internet gibi araç ve teknolojileri doğru kullanma ile alkol ve madde bağımlılığı konusunda bilgilendirecek etkinlikler düzenlemelidir.

Teachers' Perceptions of Violence at Schools in the Context of Educational Curricula

Problem Statement: Violence at schools is being debated over in many respects nowa- days. During these debates problems like media, internet and socio-economy are brought to the fore; however, another possible reason is missed out, which is the aim dimension of the curriculum. This blocks the comprehension of all aspects of the prob- lem. That violence is accepted as a behavior which is learnt at schools reinforces the idea that the problem should be handled as a curriculum problem. Along with positive outputs, the potential of producing violence of Turkish Educational System (TES) is the result of not only the errors at practice but also the philosophy that is adopted. This is a Positivist philosophy that has Modernist traits. The curriculum that is based on this approach has neglected the emotions by focusing only on intellectual development. This has always been an obstacle to bring up consistent individuals. It has been missed out that consistency of an individual depends highly on intellectual, emo- tional and physical development. The result of neglecting emotions in education is the violence at schools. Handling the problem in this way can provide alternatives in solv- ing the violence at schools. Purpose: The aim of this research is to determine the ideas of teachers regarding the vio- lence at schools in the aim aspect of the curriculum. Methods: The population of this research, which is a descriptive one, is the teachers who work at secondary schools in the city of Kilis. The sample of it is 184 teachers who are available in the population of the research. Data that has been acquired at the end of the research are analyzed via arithmetic mean and standard deviation. Findings and Results: Findings that are reached are: Teachers regard the causes of the violence in the curriculum aspect as, negligence of emotions in education, insufficiency of social activities at schools, deterioration of moral values and new movements that are caused by EU and Globalization. Teachers agree that outside factors that cause violence are films with violence elements, internet, media, peer groups, family problems, addic- tion to drugs and gaps in the law. Teachers participating in the research regard violence as an educational problem and a phenomenon that harms the quality of education. Yet, they are not totally sure whether teachers’ and administrators’ negative behaviors cause students to follow violence. This shows that teachers do not want to have responsibilities about this topic. Suggestions: Ministry of Education should revise the paradigm that is based on the Posi- tivist philosophy which has Modernist traits. The content and aim of curricula should be specified by taking individuals’ physical, emotional and spiritual development into consideration. Media should be more sensitive to the programmers that may have nega- tive effects on students. Schools should arrange activities to help students and parents use materials and technologies such as audio-visual media and internet properly and informative meetings on drug and alcohol addiction.

___

  • Alıcı, U. (2007). Okulda şiddet anketinden çıkan çarpıcı sonuç. 12 Mart 2007 tarihinde http://www.habervitrini.com’dan indirildi.
  • Ataünal, A. (2003). Niçin ve nasıl bir öğretmen? Ankara: Milli Eğitim Vakfı Yayınları.
  • Avcı, Ü. & Devrez, B. (2006). Şiddetin feryadı. 31 Mart 2007 tarihinde http://www. milliyet.com.tr’den indirildi.
  • Bilge, Ö. (2006). Okullarda şiddet. Yayınlanmamış bitirme tezi, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Covey, S. R. (2005). 8’inci alışkanlık-bütünlüğe doğru- (Çev. Sezer Soner ve Çağlayan Erendağ). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Cüceloğlu, D. (2002). Türk aydınları vicdansız ve sömürücü. 03 Şubat 2007 tarihinde http://www.yenibir.com’dan indirildi.
  • Çakmak, A. (2004). Niçin böyle bir sempozyum. AB Sürecinde Eğitimde Reform İhtiyacı Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (s. 8-13). Eğitim-Bir-Sen. Ankara: Öncü Basımevi.
  • Erdoğan, İ. (2006). Yaşam boyu öğrenme ve medya: mitler ve gerçekler. İçinde F. Sayılan & A.Yıldız (Eds.), Yaşam boyu öğrenme (s. 164-177). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Geylan, T. (2006). Bir sosyal buhran: okulda şiddet. 23 Mart 2007 tarihinde http://www.turk egitimsen.org.tr’den indirildi.
  • Gözütok, F. D., Akgün, Ö. E. & Karacaoğlu, Ö. C. (2005). İlköğretim programlarının öğretmen yeterlikleri açısından değerlendirilmesi. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu Kitabı içinde (s. 17-39), Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
  • Karagözoğlu, G. (2005). Eğitim sistemimizde reform çalışmalarına genel bakış. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu Kitabı içinde (s. 3-6), Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
  • Özdamar, K. (1999). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Özden, Y. (1999). Eğitimde dönüşüm- eğitimde yeni değerler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Pehlivanoğlu, K. (2004). 3D eğitim modeli ve sıfır merkez karakter eğitimi. AB Sürecinde Eğitimde Reform İhtiyacı Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (s. 78-88). Eğitim-Bir-Sen. Ankara: Öncü Basımevi.
  • TES (2001). Türk Eğitim-Sen. 21. yüzyılda Türk milli eğitimi. İçinde İ. Çevik (Ed.), Ankara:İsmat Yayınları.
  • Titiz, M. T. (2004). Milli eğitim sistemi: mevcut durum ve geliştirme için politika önerileri. AB Sürecinde Eğitimde Reform İhtiyacı Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (s. 14-18). Eğitim-Bir- Sen. Ankara: Öncü Basımevi.
  • Türkoğlu, O. (1996). Sosyal şiddet ve Türkiye gerçeği. İstanbul: Timaş Yayınları.