Eylem YILDIZ, Nilgün TATAR, Ercan AKPINAR, Ömer ERGİN

A study developing a self efficacy scale towards science and technology

Problem Durumu: Öz yeterlik bir konuda bireyin düşüncelerinin, davranışlarının, inançlarının ve hissettiklerinin bir ifadesidir. Bireyin karşılaşabileceği olay ya da olaylar karşısında nasıl bir davranış sergileyeceğine ilişkin kendi hakkındaki yargısıdır. Öz-yeterlik algısı düşük olan kişiler kendilerine göre zor bir görevle karşılaştıklarında başarılı olmanın yollarını düşünmekten çok karşılarına çıkabilecek engelleri düşünerek çaba göstermekten vazgeçerler. Bu nedenle düşük performans gösterirler. Öz-yeterlik algısı yüksek olanlarsa zor görevler karşısında daha mücadeleci davranırlar ve sorumluluk alırlar. Kişinin özyeterlik inancı, onun algısını, tutumunu, motivasyonunu ve performansını farklı şekillerde etkiler. Bireylerin spor, sanat, bilgisayar gibi pek çok alanda öz yeterliklerini inceleyen çalışmalar bulunmaktadır. Bilgi ve teknolojideki hızlı gelişmeler eğitim alanında yeni anlayışları doğurmuştur. İçinde bulunduğumuz çağ bilgiyi edinmeyi zorunlu kılmaktadır. Bilgi var olan teknolojiyi daha ileriye götürmekte, teknoloji de bilgiyi aktarma hızını artırmaktadır. Bu sürecin farkına varmış çağdaş toplumlar, yeni nesillerine var olan teknolojiden faydalanarak bilgiye ulaşma yollarını öğretme çabası içerisindedirler. Bu bakımdan okullarda yapılan eğitimin niteliği ve niceliğinde değişimler ortaya çıkmıştır. Ülkemizde de 2004 yılından itibaren eğitim programlarının yapısında köklü değişimler başlatılmıştır. Yenilenen ilköğretim programı incelendiğinde ilköğretim fen bilgisi dersinde içerik, ders saati ve dersin adı başta olmak üzere köklü değişimlerin olduğu dikkati çekmektedir. Ayrıca Fen bilgisi dersine teknoloji boyutunun eklenmiş ve dersin adı “Fen ve Teknoloji” dersi olarak değiştirilmiştir. Ulusal ve uluslararası alan yazında, öğrencilerinin fen bilgisi dersine yönelik, fene yönelik, fen laboratuarlarına, teknolojiye yönelik öz yeterliklerini belirleyen ölçekler bulunmaktadır. Ancak yenilenen program ile birlikte ilköğretim öğrencilerin fen ve teknolojiye yönelik öz-yeterliklerini belirleyen ölçme araçlarının bulunmadığı görülmektedir. Bu nedenle, fen ve teknoloji eğitiminde öğrencilerin öz-yeterliklerini ortaya koyabilecek bir ölçme aracına gereksinim olduğu düşünülmektedir. Araştırmanın Amacı: Bu araştırmanın amacı, ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin fen ve teknolojiye yönelik öz-yeterliklerini değerlendirmek amacıyla “Fen ve Teknolojiye Yönelik Öz-yeterlik Ölçeği” (FTÖÖ) geliştirmek ve bu ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışmasını yaparak bu ölçeği eğitim alanında öğretmenlerin ve eğitim araştırmacılarının kullanımına sunmaktır. Araştırmanın Yöntemi: Bu çalışmaya 10 tane ilköğretim okulunun 6. 7. ve 8. sınıflarında öğrenim gören 400 öğrenci katılmıştır. Ölçek hazırlanırken alan yazından faydalanılmış, öğrencilerin ve uzmanların görüşleri alınmıştır. Verilerin analizi için SPSS 10.00 ve LISREL 8.80 paket programları kullanılmıştır. İlk olarak 36 madde içeren FTÖÖ yapı geçerliğini belirlemek amacıyla açıklayıcı faktör analizi (AFA) ve doğrulayıcı faktör analizi (DFA) uygulanmıştır. Ölçeğin güvenirliğini belirlemek için madde-toplam korelâsyonları, toplam puana göre belirlenmiş üst % 27 ve alt % 27’lik grupların madde puanları arasındaki farkın anlamlılığı için t-testi ve faktörlerin Croanbach alfa iç tutarlılık katsayısı incelenmiştir. Ayrıca, ölçeğin faktör puanlarının ortalama ve standart sapma değerleri incelenmiş, faktörler arasındaki korelâsyonlar Pearson Momentler Çarpımı Korelâsyon tekniği ile hesaplanmıştır. Araştırmanın Bulguları: Faktör analizi yapılmadan önce, verilerin faktör analizine uygunluğu Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) ve Barlett Sphericity testi ile incelenmiştir. Araştırmada, ölçeğin KMO değeri 0.95 olarak bulunmuştur. Barlett Sphericity test sonucu [6616.83 (p

Fen ve teknolojiye yönelik öz-yeterlik ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması

Problem Statement: On examining the renewed elementary education program, it was seen that the technology dimension has been added to elementary education science lessons. When the related literature was reviewed, it was observed that there were no measurement tools to determine the self-efficacy of elementary school students regarding science and technology in Turkey. Therefore, there is a need for a measurement tool which can establish students’ self-efficacy in science and technology education. Purpose of Study: The aim of this study was to develop the “Science and Technology Self-Sufficiency Scale” (SESST) for the purpose of evaluating the self-efficacy in science and technology of elementary school students and to conduct a validity and reliability assessment of this scale and thus provide the scale for use in the field of education. Methods: The sample consisted of 10 primary schools with 400 students in grades 6, 7 and 8. In order to examine the construct validity of the SESST, an exploratory factor analysis (EFA) and confirmatory factor analysis (CFA) were performed. To ensure the validity of the SESST, corrected item-total correlations and t-tests between items’ means of upper 27% and lower 27% points and Croanbach alpha correlation coefficients were used. Additionally, the means and standard deviations for the factors were examined; Pearson Product Moment Correlation Coefficients were calculated among these factors. Findings and Results: The EFA and DFA results showed that the factorial model of the scales consisted of three factors. To establish that each scale had satisfactory internal consistency, Cronbach’s alpha coefficient was calculated. The internal consistency of “Confidence in Science and Technology Ability” was 0.93, “Coping with Difficulties in Science and Technology” was 0.75, and “Confidence in Performing Science and Technology Tasks” was 0.80. Each scale displayed satisfactory internal consistency reliability. The overall scale reliability was calculated as 0.93. Conclusions and Recommendations: The SESST may be a useful tool in identifying the self-efficacy of elementary school students in science. The scale presented in this study provides an instrument that can be used with students in elementary and middle school classrooms as well. Prospective studies may examine the relationships between the SESST and other variables, i.e. academic performance, development level of students, and gender. The scale, which has been tested for validity and reliability, is considered useful for research into science and technology training.

PDF

___

Adeyemo, D.A. (2007). Moderating influence of emotional intelligence on the link between academic self-efficacy and achievement of university students. Psychology and Developing Societies, 19 (2), 199–213.
Akkoyunlu, B., Orhan, F., & Umay, A. (2005). Bilgisayar öğretmenleri için “bilgisayar öğretmenliği öz yeterlik ölçeği” geliştirme çalışması [A study on developing teacher self efficacy scale for computer teachers]. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 1-8.
Aşkar P. & Umay A. (2001). İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin bilgisayarla ilgili özyeterlik algısı [The effect of the primary school mathematics teaching program on the mathematics self-efficacy of students]. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 21, 1–8.
Bandura, A. (1977). Self- efficacy: toward a unifying theory of behavioral change. Psychogical Review, 84 (2), 191–215.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Bandura, A. (1994). Self-efficacy. V.S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of human behavior Vol. 4. (pp. 71-81), New York: Academic Press. (Reprinted in H. Friedman [Ed.], Encyclopedia of mental health. San Diego: Academic Press, 1998). Retrieved July 10 2008 from http://www.des.emory.edu/mfp/BanEncy.html
Bleicher, R. E. (2004). Revisiting the STEBI-B: measuring self-efficacy in preservice elementary teachers. School Science and Mathematics Journal, 104, 383–391.
Britner, S. L. & Pajares, F. (2006). Sources of science self-efficacy beliefs of middle school students. Journal of Research in Science Teaching, 43 (5), 485–499.
Cantürk-Günhan, B. & Başer, N. (2007). Geometriye yönelik öz-yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi [The development of self-efficacy scale toward geometry]. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 68-76.
Chen, G., Gully, S. M., & Eden, D. (2001). Validation of a new general self-efficacy scale. Organizational Research Methods, 4 (1), 62–83.
Chen, G., Casper, W. J., & Cortina, J. M. (2001). The roles of self-efficacy and task complexity in the relationships among cognitive ability, conscientiousness, and work-related performance: A meta-analytic examination. Human Performance, 14 (3), 209–230.
Choi, N. (2005). Self-efficacy and self-concept as predictors of college students’ academic performance. Psychology in the Schools, 42 (2), 197-205.
Çapri, B. & Kan, A. (2007). Öğretmenlerin kişilerarası öz-yeterlik inançlarının hizmet süresi, okul türü, öğretim kademesi ve unvan değişkenleri açısından incelenmesi [The investigation of the teachers’ interpersonal self-efficacy beliefs according to working experiences, type of school worked in, educational level worked in, and professional position]. Mersin University Journal of the Faculty of Education, 3 (1), 63-83.
Ekici, G. (2005). Biyoloji öz- yeterlik ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği [The validity and reability of the biology self- efficacy instrument]. Hacettepe University Journal of Education, 29, 85-94.
Gibson, S. & Dembo, M. H. (1984), Teacher efficacy: A construct validation. Journal of Educational Psychology, 76 (4), 569-582.
Hair, J.F., Anderson, R.E., Tatham, R.L., & Black, W.C., (1998). Multivariate data analysis (5th edition), New Jersey, Prentice Hall.
Hampton, N. Z. (2005). Testing for the structure of the career decision self-efficacy scaleshort form among Chinese college students. Journal of Career Assessment, 13 (1), 98-113.
Haskell, D. H. (2002). Lecture to inquiry: The transformation of a tech prep biology teacher. Unpublished doctoral dissertation, The Graduate of a Clemson University, South Carolina, USA.
Hazır-Bıkmaz, F. (2004). Sınıf öğretmenlerinin fen öğretiminde öz yeterlilik inancı ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması [Reliability and validity study of a scale to assess classroom teachers’ self-efficacy belief toward science teaching]. Milli Eğitim Dergisi. 161. Retrieved May 15 2008 http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/161/bikmaz.htm
Işıksal M & Aşkar, P (2003). İlköğretim öğrencileri için matematik ve bilgisayar öz yeterlik algısı ölçekleri [The scales of perceived mathematics and computer self-efficacy for elementary students]. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 109–118.
Jöreskog, K. G., & Sörbom, D. (1989). LISREL 8: Users references guide (2nd Ed.). Lincolnwood, IL: SSI.
Lian, M. W. S. (2003). Development of a self-efficacy scale for assessing secondary school students’ science self-efficacy beliefs. Retrieved June 5 2008 http://www.ipbl. edu.my/inter/penyelidikan/jurnalpapers/jurnal2003/2003_mary.pdf
Kelloway, E. K. (1998). Using LISREL for structural equation modeling: A researcher guide. Newbury Park, CA: Sage.
Kupermintz, H. (2002). Affective and conative factors as aptitude resources in high school science achievement. Educational Assessment, 8 (2), 123–137.
Kurbanoğlu, S. S. (2004). Öz-Yeterlik inancı ve bilgi profesyonelleri için önemi [Self efficacy belief and its importance for information professionals]. Bilgi Dünyası, 5 (2), 137–152.
Kurbanoğlu, S. S., Akkoyunlu, B. & Umay A. (2006). Developing the information literacy self-efficacy scale. Journal of Documentation, 62 (6), 730-743.
Lawson, A. E. Banks, D. L., & Logvin L. (2007). Self-efficacy, reasoning ability, and achievement in college biology. Journal of Research in Science Teaching, 44 (5), 706–724.
Leech, N. L., Barrett, K. C., & Morgan, G. A. (2005). SPSS for intermediate statistics; use and interpretation (Second Edition). Lawrence Erlbaum Associates: Mahwah, NJ.
Mangos, P. M. & Steele- Johnson, D. (2001). The role of subjective task complexity in goal orientation, self-efficacy, and performance relations. Human Performance, 14 (2), 169–186.
Morgil, İ., Seçken, N. & Yücel, S. S. (2004). Kimya öğretmen adaylarının öz-yeterlik inançlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi [Based on some investigation of self-efficacy beliefs of preservice chemistry teachers variables]. BAÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6 (1), 62–72.
Nevill, M. A. (2008). The impact of readıng self-effıcacy and the regulatıon of cognition on the reading achievement of an intermediate elementary sample. Unpublished doctoral dissertation. Indiana University of Pennsylvania, Indiana.
Önen, F. & Öztuna, A. (2005). Fen bilgisi ve matematik öğretmenlerinin öz yeterlik duygusunun belirlenmesi [Determining science and mathematics teachers’ feeling of self-efficacy]. Yeditepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi e-Dergisi. Retrieved August 8 2008 http://www.istekyasam.com/edu7dergi1/makale2.htm
Ören-Şaşmaz, F. & Tatar, N. (September, 2006). Öğretmen adaylarının bazı değişkenler açısından öz-yeterlik inanç düzeylerinin incelenmesi üzerine bir araştırma [A research on exploring prospective teachers’ belief of self-efficacy in terms of certain variables]. Proceedings of the 15th annual conference of the Educational Sciences: (pp. 403-405). Muğla Üniversitesi, Türkiye.
Pajares, F. & Kranzler, J. (April, 1995). Role of self efficacy and general mental ability in mathematical problem solving: a path analysis. Proceedings of the Annual Meeting of the American Educational Research Association: (pp 1-37). San Francisco.
Pajares, F. (2000). Schooling in America: Myths, mixed messages, and good intentions. Lecture delivered at the great teachers lecture series, Cannon Chapel. Emory University, Atlanta.
Rose, D.L.W. (2003) Student self-efficacy in college science: an investigation of gender, age, and academic achievement. Unpublished Master of Science thesis. University of Wisconsin-Stout, USA.
Schunk, D.H. (1996, April). Self efficacy for learning and performance. Presented at American Educational Research Association. New York.
Senemoğlu, N. (1997). Gelişim, öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya. [Growth, learning and teaching: from theory to practice]. Ankara: Spot Yayıncılık.
Singer, Y. M. (2008). Physically disabled second graders’ writing skills. Retrieved September 18 2008 http://home.att.net/~ysinger/phws.htm
Sörbom, D., & Jöreskog, K. G. (1982). The use of structural equation models in evaluation research. In C. Fornell (Ed.), Measurement and Evaluation: Vol. 2. A second generation of multivariate analysis (pp.381–418). New York: Praeger.
Thompson, R. (2003). The effect of a laboratory-based, in-context, constructivist teaching approach on preservice teachers’ science knowledge and teaching efficacy. Unpublished doctoral dissertation. University of North Texas, USA.
Umay, A. (September, 2002). İlköğretim matematik öğretmenliği programının öğrencilerin matematiğe karşı öz-yeterlik algısına etkisi [The effect of the primary school mathematics teaching program on the mathematics self-efficacy of students]. Proceedings of the V. annual conference of the National Science and Mathematics Education. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Eğitim Fakültesi.Ankara. Retrieved September152008www.fedu.metu.edu.tr/ufbmek5/b_kitabi/PDF/OgretmenYet istirme/Bildiri/t311DA.pdf
Vural, D. E. & Hamurcu, H. (2008). Preschool teacher candidates’ self-efficacy beliefs regarding science teaching lesson and opinions about science. İlköğretim Online, 7(2), 456-467.
Yavuzer, Y. & Koç, M. (2002). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmen yetkinlikleri üzerinde bir degerlendirme. An assessment on teacher perfection of education faculty students. Niğde Üniversitesi, Egitim Fakültesi Dergisi, 1 (1), 35-43.
Wolters, C. A. (2003). Regulation of motivation: Evaluating an underemphasized aspect of self–regulated learning. Educational Psychologist, 38 (4), 189–205.