Does being leisure-oriented preclude a person's commitment to work?

Problem Durumu: Serbest zaman ve iş alanları arasındaki ilişkinin doğasını açıklamak özellikle günümüz işgücünün serbest zamanı işe ayrılan zamana göre daha değerli gördüğüne ya da en azından bu iki alandaki etkinliklerin insan yaşamında dengeli dağılmasının gerekliliğine inandıklarına dair araştırma sonuçlarının ortaya çıkmasıyla önemli hale gelmiştir. Bu alandaki literatür daha çok işin serbest zamana olan etkisine odaklanmıştır. Halbuki ilgili alandaki bazı önemli bulgular serbest zaman algısının iş algısına etkisinin olduğu yönündedir. Serbest zaman ve iş arasındaki ilişkinin yönüne ilişkin akademik ilgi çok az olup yine bu ilişkide cinsiyetin rolüne dair bulgular çelişkilidir. Araştırmanın Amacı: Bu araştırmanın amacı öğretmenlerin serbest zaman tutumlarının örgütsel bağlılık ve çalışma grubuna bağlılık değişkenleriyle tanımlanmış olan iş tutumlarını anlamlı olarak yordayıp yordamadığını saptamaktır. Ayrıca, cinsiyetin serbest zaman ve iş tutumu değişkenleri arasındaki ilişkide modaratör değişken olup olmadığı da bu araştırmada incelenmiştir. Araştırmanın genel amacı ise öğretmenlerin iş yerindeki davranışlarını açıklamaya yönelik alanyazına ve okullardaki insan kaynakları yönetimi uygulamalarına katkı sağlamaktır. Araştırmanın Yöntemi: Araştırma kesitli ilişkisel tarama modelindedir. Katılımcılar küme örnekleme yöntemiyle Kocaeli ilindeki 65 okuldan seçilmiştir. Toplam 610 ilköğretim okulu öğretmeni araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Geçerlik ve güvenirliği örneklem grubu için sağlanmış Çokboyutlu İş Etiği Profili ölçeğinin Serbest Zaman Etiği altölçeği, Örgütsel Bağlılık Ölçeği ve Çalışma grubuna Bağlılık Ölçeği sırasıyla serbest zaman tutumu, örgütsel ve çalışmagrubuna bağlılıkları ölçmek için uygulanmıştır. Serbest zaman tutumu ve iş tutumu arasındaki ilişkiyi analiz etmek için çoklu regrasyon analizi, çalışmagrubuna bağlılığın serbest zaman yönelim düzeyi ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkide arabulucu rolünü test etmek için de dört basamaklı hiyerarşik regrasyon modeli kullanılmıştır. Bulgular: Serbest zamanın anlamı ve serbest zaman yönelim düzeyleri sırasıyla faktör analizi ve t-testi analizleri ile incelenmiştir; sonuçlar cinsiyete göre farklılaşma göstermemiş olmasına rağmen, erkeklerde, serbest zaman yönelim düzeyinin çalışma grubuna ve örgüte bağlılık düzeyini anlamlı olarak yordadığı ve yordayıcı ile kriter değişkenler arasındaki ilişkinin pozitif yönde olduğu bulunmuştur. Bayanlarda aynı yordayıcının kriter değişkenlerle ilişkisinin negatif yönde ve sadece örgütsel bağlılık değişkeniyle anlamlı olduğu bulunmuştur. Ayrıca, hiyerarşik regrasyon analiz sonuçları, erkeklerde çalışma grubuna bağlılık değişkeninin serbest zaman yönelim düzeyinin örgütsel bağlılığı kestiriminde yönlendirici (mediator) olduğunu göstermiştir. Sonuç ve Öneriler: Serbest zaman ve iş birbirinden ayrı iki alan olarak görülmemelidir. Serbest zamana değer vermek işe verilen değeri azaltmamakta tam tersine işe olan bağlılığı artırmaktadır. Serbest zamana değer veren erkek öğretmenlerin çalışma grubuna bağlılığının da yüksek olma eğilimi gösterdiği ve çalışma grubuna olan bağlılığın dolaylı olarak örgüte olan duygusal bağlılığı artırdığı görülmüştür. En azından erkek öğretmen grubu için bu araştırmanın sonuçları bunu göstermiştir. Okul yöneticileri takım sporları ve piknik gibi yaratıcı insan kaynakları uygulamaları ile serbest zamana değer verme eğiliminde olan erkek öğretmenlerin serbest zaman ihtiyaçlarını çalışma gruplarında geçirilen kaliteli birlikteliklerle doyurabilir ve böylelikle onların çalışma grubuna bağlılık düzeylerini artırabilirler. Bu da çalışanların örgüte bağlılıklarını dolaylı olarak artırabilir. Kısacası serbest zamana değer veren erkek öğretmenler işyerindeki arkadaş gruplarına olan güçlü bağlılıkları- onlarla geçirdikleri hoşça zaman ve dostlukları aracılığı ile çalıştıkları örgüte de bağlanacaklardır. Serbest zaman yöneliminin bayan öğretmenlerin işe bağlılık düzeyleriyle genel olarak olumsuz ilişkisi ise insan kaynakları yönetimi alanındaki araştırmacılar için ilgiye değer bir bulgu olarak görülmektedir. Türkiye’de hala geçerliliğini koruyan geleneksel kadın rolünün gereği olarak serbest zamana değer veren bayan öğretmenlerin bu ihtiyaçlarını çalışma grubundaki birliktelik ve arkadaşlıklar yerine evde çocuk ve ailesiyle birlikte olarak doyurma eğiliminde olabilecekleri tahmin edilebilir. Bu konun gelecek araştırmalarda incelenmesi önerilebilir. Son olarak, bu araştırma, deseni açısından boylamsal bir araştırma olmadığı ve incelenen değişkenler arasındaki ilişkinin yönünü belirlemede teori ve önceki araştırmalara dayanıldığı için gelecek araştırmacıların bu araştırmayı boylamsal araştırma deseni ile tekrar etmesi önerilebilir.

Serbest zaman yönelimli olmak çalışanın işe bağlılığını engeller mi?

Background/Problem Statement: Explaining the nature of the relationship between the domains of leisure and work has become important, as some studies show that today’s workforce values leisure over work—or at least wants to balance leisure and work activities. Related literature has mostly focused on the influence of work on leisure. However, some research suggests that there are important leisure influences that operate on work. Very little attention has been paid to the direction of the influence between leisure and work. In addition, there are conflicting findings regarding whether gender has any role in this relationship. Purpose of Study: The aim of this study is to examine whether teachers’ attitudes toward leisure predict their work attitudes as indicated by their organizational commitment and commitment to their workgroup. Determining the role of gender in this relationship is also the aim of this study. The ultimate purpose is to increase our understanding of teachers’ behavior at work and hence improve human resource management practices in schools. Methods: A cross-sectional correlational survey design was used in this study. Participants were 610 primary and secondary school teachers selected with a cluster sampling technique from 65 schools in the province of Kocaeli, Turkey. The leisure ethic dimension of the Multidimensional Work Ethic Profile, as well as organizational commitment and workgroup attachment scales, were administered to collect data. Multiple regression analysis was applied to test the relationship between leisure attitudes (predictor variable) and work attitudes (criterion variables). Hierarchical regression analysis was applied to test the mediating effect of workgroup commitment on the leisure and organizational commitment relationship. Findings/Results: The influence of leisure on workgroup and organizational commitments were positive and significant for men. For women, the same influences were negative but not statistically significant for workgroup commitment, and negative and statistically significant for organizational commitment. Further, hierarchical regression analysis showed that, for men, the influence of leisure on organizational commitment was mediated by workgroup commitment. Conclusion and Recommendations: Valuing leisure is not harmful; in fact, it is beneficial for work—at least for the male teacher sample. High leisure orientation increases the workgroup commitment of male teachers, which in turn increases their commitment to the organization. School principals with creative human resource practices such as team sports can satisfy male teachers’ leisure needs and at the same time increase their commitment to the organization through increased workgroup commitment. The negative influences of pro-leisure attitudes on female teachers’ work commitment also deserve attention in human resource management.

PDF

___

Allen N. J. & Meyer J. P. (1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63, 1-18.
Aycan, Z. (2004). Key success factors for women in management in Turkey. Applied Psychology: An International Review, 53 , 453 –477.
Becker, T.E. (1992). Foci and bases of commitment: Are they distinctions worth making? Academy of Management Journal, 35, 232–244.
Bentein, K., Stinglhamber, F., & Vandernberge, C. (2002). Organization-, supervisor-, and workgroup-directed commitments and citizenship behaviours: a comparison of models. European Journal of Work and Organizational Psychology, 11(3), 341–362.
Blau, G. J. (1986). Job involvement and organizational commitment as interactive predictors of tardiness and absenteeism. Journal of Management, 12, 577-584.
Blau, G., Paul, A. & St. John, N. (1993). On developing a general index of work commitment. Journal of Vocational Behavior, 42, 298-314.
Caldwell, L., (2005). Self-construal in Context: a response to Walker, Deng, and Dieser. Journal of Leisure Research, 37, 106-116.
Cohen, A. (1997). Non-work influences on withdrawal cognitions: an emprical examination of an overlooked issue. Human Relations, 50(12), 1511-1536.
Cohen, A. (1999). Relationships among five forms of commitment: an empirical assessment. Journal of Organizational Behavior, 20, 285-308.
Dubin, R. (1971). Work and non-work: Institutional perspectives.(ERIC Document Reproduction Service No. ED055201). Retrieved from ERIC database.
Elizur, D. (1991). Work and nonwork relations: The conical structure of work and home life relationship. Journal of Organizational Behavior, 12(4), 313-322.
Elizur, D., & Koslowsky, M. (2001). Work values and commitment. International Journal of Manpower, 22, 593-599.
Fikret-Pasa, S., Kabasakal, H., & Bodur, M. (2001). Society, organizations, and leadership in Turkey. Applied Psychology: An International Review, 50(4), 559–590.
Fox, D. J. (1969). The research process in education. New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc.
Furnham, A. (1982). The protestant work ethic and attitudes toward unemployment. Journal of Occupational Psychology, 55, 277-286.
Harpaz, I. (1999). The transformation of work values in Israil. Montly Labor Review, 122, 46-50.
Hofstede, G. H. (1984). Culture’s consequences. International differences in work-related values. Newbury Park, CA: Sage Publications.
Howell, D.(n.d.). Mediating and moderating relationships. Retrieved from http://www.uvm.edu/~ dhowell/ StatPages/Methods/MedModCorrection.pdf
Jaramillo, F., Mulki, J. P., & Marshall, G. W. (2005). A meta-analysis of the relationship between organizational commitment and salesperson job performance: 25 years of research. Journal of Business Research, 58(6), 705-714.
Judge, T. A., & Watanabe, S. (1994). Individual differences in the nature of the relationship between job and life satisfaction. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 67, 101-107.
Kagitcibasi, C. (1986). Status of women in Turkey: Cross-cultural perspectives. International Journal of Middle East Studies, 18(4), 485–499.
Kay, T. (2000). Leisure, gender and family: The influence of social policy. Leisure Studies, 19, 247-65.
Kelly, J. (1983). Leisure identities and interactions. London: Allen and Unwin
Kelly, J., & Godbey, G. (1992). The sociology of leisure. State College, PA: Venture Capital.
Kenny, D. (2008). Mediation. Retrieved November 14, 2008, from http://davidakenny. net/cm/mediate.htm.
Khon, M. (1990). Unresolved issues in work/personality. In K. Erikson, and S. Wallas (Eds.). The nature of work. New Haven: Yale University Press.Kirchmeyer, C. (1992). Perceptions of non-work to work spillover: Challenging the common view of conflict ridden domain relationships. Basic and Applied Social Psychology, 13(2), 231-249.
Kirkcaldy, B.D., & Cooper, C.L. (1993). The relationship between work stress and leisure style: British and German managers. Human Relations, 46, 669-80.
Kirkcaldy, B.D., Shephard, R.J., & Cooper, C.L. (1993). Relationships between type A behaviour, work and leisure. Personality and Individual Differences, 15, 69-74.
Kirkcaldy, B. D., Trimpop, R. M., Fischer, C., & Furnham, A. (1997). Leisure and work beliefs of British senior managers. Journal of Management Development, 16(6), 392-404.
Lane, N., & Piercy, N. F. (2003). The ethics of discrimination: Organizational mindsets and female employment disadvantage. Journal of Business Ethics, 44, 313–325.
Lawler, E.J. (1992). Affective attachments to nested groups: A choice-process theory. American Sociological Review, 57, 327–339.
Lewin, K. (1943). Defining the “field at a given time”. Psychological Review, 50, 292–310.
Mathieu, J.E. (1991). A cross-level nonrecursive model of the antecedents of organizational commitment and satisfaction. Journal of Applied Psychology, 76, 607–618.
Mathieu, J.E., & Hamel, K. (1989). A causal model of the antecedents of organizational commitment among professionals and nonprofessionals. Journal of Vocational Behavior, 34, 299–317.
Miller, M. J., Woehr, D. J., & Hudspeth, N. (2002). The meaning and measurement of work ethic: Construction and initial validation of a multidimensional inventory. Journal of Vocational Behavior, 60, 451–489.
Mowday, R. T., Steers, R. M., & Porter, L. W. (1979). The measurement of organizational commitment. Journal of Vocational Behavior, 14, 224-247.
Mueller, C.W., & Lawler, E.J. (1999). Commitment to nested organizational units: Some basic principles and preliminary findings. Social Psychology Quarterly, 62, 325–346.
Morrow, P. C. (1983). Concept redundancy in organizational research: The case of work commitment. Academy of Management Review, 8, 486-500.
Morrow, P. C. (1993). The theory and measurement of work commitment. Greenwich, CT: JAI Press Inc.
Mueller, C.W., & Lawler, E.J. (1999). Commitment to nested organizational units: Some basic principles and preliminary findings. Social Psychology Quarterly, 62, 325–346.
Near, J., P., Rice, R. W., & Hunt, R. G. (1980). The relationship between work and nonwork domains: A review of emprical research. The Academy of Management Review, 5(3), 415-429.
Petty, G. C. & Hill, R. B. (1994). Are women and men different? A study of the occupational work ethic. Journal of Vocational Education Research, 19(1), 71-89.
Primeau, L., A. (1996). Work and leisure: Trencending the dichotomy. American Journal of Occupational Therapy, 50(7), 569-577.
Pryor, R. G. L., & Davies, R. (1989). A comparison of conceptualizations of work centrality. Journal of Organizational Behavior, 10(3), 283-289.
Quick, J. D., Henley, A., & Quick, J. C. (2004). The balancing act: At work and at home. Organizational Dynamics, 33(4), 426–438.
Randall, D. M. & Cote, J. A. (1991). Interrelationships of work commitment constructs. Work and Occupation, 18, 194-211.
Roehling, V. P., Jarvis, H. L., & Swope, E. H. (2005). Variations in negative work-family spillover among white, black, and hispanic American men and women. Does ethnicity matter? Journal of Family Issues, 26(6), 840-865.
Schein, E. (1996). Career anchors revisited: implications for career development in the 21st century. Academy of Management Executive, 10(4), 80-88.
Scholarios, D., & Marks, A. (2004). Work-life balance and the software worker. Human Resource Management Journal, 14(2), 54-75.
Schwartz, S. H. (1994). Beyond individualism/collectivisim: New cultural dimensions of values. In U. Kim, H. C. Triandis, Ç. Kağıtçıbaşı, S. C. Choi, and G.Yoon (Eds.). Individualism and collectivisim: Theory, method, and applications. Thousand Oaks: Sage Publications.
Snir, N., & Harpaz, I. (2002). Work-leisure relations: Leisure orientation and the meaning of work. Journal of Leisure Research, 34(2), 178-203.
Sorcinelli, M. D., & Near, J. (1989). Relations between work and life away from work among university faculty. Journal of Higher Education, 60(1), 59-81.
Sturges, J., & Guest, D. (2004). Working to live or living to work? Work/life balance early in the career. Human Resource Management Journal, 14(4), 5-20.
Triandis, H. G. (1996). The psychological measurement of cultural syndromes. American Psychologist, 51, 407-415.
Wilensky, H. L. (1960). Work, careers and social integration. International Social Science Journal, 12(4), 543-560. Retrieved from http://unesdoc.unesco.org/images /0001/000168/ 016832eo.pdf