Pozitif Psikolojinin Manevi Danışmanlıkta Kullanımı Açısından Affedicilik Erdemi

Araştırmada pozitif psikolojinin manevi danışmanlıkta kullanımına yönelik geliştirilen uygulamanın gençlik manevi danışmanlık hizmetlerinde etkinliğini ölçmek amaçlanmıştır. Programın geliştirilmesinde pozitif psikolojinin, din eğitiminin ve manevi danışmanlığın yöntem ve teknikleri kullanılmıştır. Araştırma için geliştirilen programda pozitif psikolojinin karakter güçlerinden bir olan affedicilik erdemi ele alınmıştır. Araştırma Sivas Cumhuriyet Üniversitesi öğrencileri arasından basit seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilmiştir. Araştırma 15 deney 15 kontrol grubu olmak üzere toplamda 30 üniversite öğrencisi ile 6 hafta süreyle gerçekleştirilmiştir. Araştırma deseni ön test ve son test ölçümlü, deney ve kontrol gruplu, değişkenler arasındaki neden sonuç ilişkisini belirlemeyi amaçlayan yarı deneysel bir yöntem kullanılmıştır. Araştırma deseni 2x2’lik karışık (Mixed Design/ split plot) desen olarak tanımlanabilir. Desenin bağımlı değişkenleri katılımcıların din eğitimi temelli pozitif psikoloji uygulamaları sonrasında affedicilik düzeyleridir. “Pozitif Psikoloji Bağlamında Din Eğitimi Temelli Manevi Danışmanlık Uygulamaları” araştırmanın bağımsız değişkenidir. Araştırmada, Aslı Bugay, Ayhan Demir ve R. Delevi tarafından Türkçe uyarlaması yapılan “Heartland Affetme Ölçeği” (HAÖ) kullanılmıştır.

The Virtue of Forgiveness in Terms of the Use of Positive Psychology in Spiritual Counseling

In the study, it was aimed to measure the effectiveness of the application developed for the use of positive psychology in spiritual counseling in youth spiritual counseling services. Methods and techniques of positive psychology, religious education and spiritual counseling were used in the development of the program. In the program developed for the research, the virtue of forgiveness, which is one of the character strengths of positive psychology, was discussed. The research was selected among the students of Sivas Cumhuriyet University by simple random sampling method. The research was carried out with a total of 30 university students, 15 in the experimental group and 15 in the control group, for 6 weeks. A quasi-experimental method was used in the research design with pre-test and post-test measurement, experimental and control groups, aiming to determine the cause and effect relationship between the variables. The research design can be defined as a 2x2 mixed (Mixed Design/split plot) design. The dependent variables of the design are the participants' levels of forgiveness after religious education-based positive psychology practices. "Religious Education Based Spiritual Counseling Practices in the Context of Positive Psychology" is the independent variable of the research. The Heartland Forgiveness Scale (HAS), which was adapted into Turkish by Aslı Bugay, Ayhan Demir and R. Delevi, was used in the study.

___

  • Aşıkoğlu, Nevzat Yaşar. Etkili Din Öğretimi (Dini Danışmanlık). İstanbul: Tidef, 2010.
  • Aydın, Mustafa. “Gençliğin Değer Algısı: Konya Örneği”. Değerler Eğitimi Dergisi 1/3 (2003), 121-144.
  • Aydın, Fatma Tuba. “Pozitif bir Karakter Gücü Olarak Affedicilik”. The Journal of Happiness & Well-Being 5/1 (Ocak 2017), 1-22.
  • Ayten, Ali. “Affedicilik ve Din: Affetme Eğilimi ve Dindarlıkla İlişkisi Üzerine Ampirik Bir Araştırma”. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 37 (2009), 111-128.
  • Ayten, Ali. Erdeme Dönüş: Psikoloji ve Mutluluk Yolu. İstanbul: İz Yayıncılık 2015.
  • Baskan, Hafize Gürlü. Üni̇versi̇te Öğrenci̇leri̇ni̇n Affetme Eği̇li̇mleri̇ni̇n Yordayıcısı Olarak Olumsuz Duygudurumu Düzenleme ve Kişisel Kararsızlık. Eskişehir: Eskişehir Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2019.
  • Baskin, Thomas W.- Enright, Robert D. “Intervention Studies on Forgiveness: A Meta-Analysis”, Journal of Counseling & Development 82/1 (Winter 2004), 79-90.
  • Bozkaya, Tuğba. Pozitif Psikoloji Bağlamında Din Eğitimi Temelli Manevi Danışmanlık. Ankara: Nobel Bilimsel, 2023.
  • Bugay, Aslı—Demir, Ayhan. “A Turkish Version of Heartland Forgiveness Scale”. Procedia-Social and Behavioral Sciences 5 (December 2010), 1927-1931.
  • Bulut, Sefa—Subaşı, Mustafa. Pozitif Psikolojiye Giriş. ed. Sefa Bulut. Ankara: Nobel Yayıncılık, 2020.
  • Bugay, Aslı vd. “Assessment of Reliability and Validity of the Turkish Version of Heartland Forgiveness Scale”. Psychological Reports 111/2 (2012), 575-584.
  • Büyüköztürk, Şener. Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık, 2004.
  • Büyüköztürk, Şener vd. Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi, 2013.
  • Carr, Alan. Pozitif Psikoloji. çev. Ümit Şendilek. İstanbul: Kaknüs Yayıncılık, 2016.
  • Coyle, Catherine T.- Enright, Robert D. “Forgiveness İntervention With Postabortion Men”. Journal of Consulting and Clinical Psychology 65/6 (1997), 1042-1046.
  • Çankaya, Zeynep Cihangir—Meydan, Betül, “Ergenlik Döneminde Mutluluk ve Umut”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 17/65 (2018), 207-222.
  • Enright, Robert D. vd. “The Adolescent as Forgiver”, Journal Of Adolescence 12/1 (1989), 95-110.
  • Enright, Robert D.—North, J. (ed.). Exploring Forgiveness. Madison, WI: University of Wisconsin Press, 1998.
  • Enright, Robert. D.—The Human Development Study Group. “Counseling Within the Forgiveness Triad: On Forgiving, Receiving Forgiveness, and Self-Forgiveness”. Counseling and Values, 40/2 (January 1996), 107-126.
  • Freedman, Suzanne R.— Enright, Robert D. “Forgiveness as an İntervention Goal With İncest Survivors”. Journal of Consulting and Clinical Psychology 64/5 (October 1996), 983-992.
  • Gündüz, Özlem. Üniversite Öğrencilerinde Affetmeyi Yordayan Değişkenlerin Belirlenmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2014.
  • Güven, Naciye—Erdem, Tuğçe. “Affetme: Kuramsal Bir Değerlendirme”. Uluslararası Dil, Eğitim ve Sosyal Bilimlerde Güncel Yaklaşımlar Dergisi (CALESS) 2/2 (Aralık 2020), 578-607.
  • Kaplan, Berton H. “Social Health and the Forgiving Heart: The Type B Story”. Journal of Behavioral Medicine 15/1 (Şubat 1992), 3-14.
  • Karduz, Fatıma Firdevs Adam. Affetme Eğilimi Kazandırmaya Yönelik Psikoeğitim Programının Affetme Eğilimi Kazandırma ve Beş Faktör Kişilik Özellikleri üzerindeki Etkisi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2019.
  • Leimon, Averil—McMahon, Gladeana. Pozitif Psikoloji for Dummies. çev. Ezgi Tanıl. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık, 2018.
  • McCullough, Michael E.—Witvliet, Charlotte Vanoyen. “The Psychology of Forgiveness”. Handbook of Positive Psychology 2 (2002), 446-455.
  • McCullough, Michael E. vd. Forgiveness: Theory, Research, and Practice. New York, NY, US: Guilford Press, 2000.
  • McCullough, Michael E. vd. “Interpersonal Forgiving in Close Relationships: II. Theoretical Elaboration and Measurement.” Journal of Personality and Social Psychology 75/6 (1998), 1586-1603.
  • Snyder, Charles R.—Lopez, Shane J. (ed.) Handbook of Positive Psychology. Oxford Unıversıty Press, 2001.
  • Şahin, Meryem. Affedicilik ile Psikolojik İyi Olma Arasındaki İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2013.
  • Taysi, Ebru. İkili İlişkilerde Bağışlama: İlişki Kalitesi ve Yüklemelerin Rolü. Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2007.
  • Toussaint, Loren L. vd. (ed.) Forgiveness and Health: Scientific Evidence and Theories Relating Forgiveness to Better Health. Dordrecht: Springer Netherlands, 2015.
  • Toussaint, Loren L. vd. “Forgiveness and Health: Age Differences in a US Probability Sample”. Journal of Adult Development 8/4 (2001), 249-257.
  • Viacharacter: https://www.viacharacter.org/, Erişim Tarihi: 17.07.2022.
  • Worthington, Everett L.- Sandage, Steven J. Forgiveness and Spirituality in Psychotherapy: A Relational Approach. Washington: American Psychological Association, 2016.