Bu araştırma Robert W. Norton (1978, 1983) tarafından geliştirilen İletişimci Biçimleri Ölçeği‐nin Türkçeye uyarlanması, ölçeğin faktör yapılarının ve psikometrik özelliklerinin sınanması amacıyla yapılmıştır. İletişimci Biçimleri Ölçeğinin 1978 yılında yayımlanan ve 1983 yıllarında revize edilen iki farklı sürümünün uyarlama çalışmaları Çalışma‐I ve Çalışma‐II olmak üzere iki aşamada gerçekleştirilmiştir. Çalışma‐I kap‐ samında İletişimci Biçimleri Ölçeğinin 1978 sürümü yaşları 17‐26 arasında değişen 86 kadın 168 erkek toplam 254 kişiye uygulanmıştır. Çalışma‐II kapsamında ise İletişimci Biçimleri Ölçeğinin 1983 sürümü yaşları 17‐26 arasında değişen 89 kadın 146 erkek toplam 235 kişiye uygulanmıştır. Her iki uygulamadan da elde edilen veriler çeşitli istatistiksel analiz yöntemleri kullanılarak, ölçeğin Türkçe faktör yapısı, iç tutarlık katsayısı ve madde toplam güvenirliği açısından değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, ölçeğin 1978 sürümünün faktör yapısının, ölçekten 16 maddenin çıkarılmasıyla iç tutarlılık katsayısının 0.87 düzeyinde ve ideal seviyelerde doğrulanabildiği; ölçeğin 1983 sürümünde ise 4 maddenin çıkarılarak ölçeğin iç tutarlılık katsayısının 0.89 düzeyinde doğrulana‐ bildiği ve ölçeğin Türk öğrencilerden veri toplamak için ideal bir faktör yapısına ulaştırılabileceği sonuçlarına ulaşılmıştır.

This study intended to adapt the Communicator Style Instrument developed by Robert Norton (1978, 1983) to Turkish context and to test the factor structure and psychometric features of the instrument. The studies adapting two different versions of the Communicator Style Instrument, which was published in 1978 and then revised in 1983, have been conducted in two stages namely Study‐I and Study‐II. Within the scope of the Study I, 1978 version of Communicator Style Instrument was administered to 254 people. Within the scope of the Study II, 1983 version of the instrument was administered to 235 people. Through confirmatory factor analyses, data collected at the end of both studies were eva‐ luated leading to factor constructs for the Tur‐ kish context. The findings have revealed that after eliminating 16 items, 1978 version of the instrument could be confirmed with ideal fit values along with an internal consistency coeffi‐cient of 0.87; whereas the internal consistency coefficient of the 1983 was 0.89 with ideal fit indices after the deletion of only 4 items. It was suggested that the instrument could be modified to have a factor construct which was ideal for collecting data from Turkish students.