“Mademki insanı anlatıyoruz, onun mutluluğu için yazacağız” diyen Sepetçioğlu’nun tiyatroları sevgi saygı üzerinedir. Yazarın basılı tiyatro eserlerinin sayısı altıdır. Yunus Emre adlı eserinde bir tasavvuf şairi olan Derviş Yunus’un bilinen menkıbelerden de hareketle manevî dünyası tanıtılır. Çardaklı Bakıcı’da kendisini evliya gibi gösterip insanları soyan bir kadının yaptığı oyunlar ele alınır. Köprü’de İslâmî-Türk kültürüyle yetişen Elif adlı bir müderris kızının en güçsüz anında maziden medet umarak hayatın zorluklarına tahammül gücü bulması konu edilmiştir. Son Bloklar, insan sevgisi ve sorumluluk bilinciyle dolu bir inşaat mühendisine, oynanan oyunlar, Büyük Otmarlar’da halkın inanma ihtiyacını kendi çıkarları için kullanan kurnaz kişilerin iktidar tutkusu uğruna işledikleri cinayetler, yaptıkları zulümler, Her Bizans’a Bir Fatih’te de İstanbul’un fethi ele alınmıştır. M. N. Sepetçioğlu, tiyatro eserlerinde, insana sevgi ve saygıyı yitiren, onları hiçe sayarak insanlık değerlerine yabancılaşmaya başlayan kişi, sistem ve yöneticilerin başarısız olacağı mesajını verir.

Sepetçioğlu, who says “as long as we express human beings, we will write for his happiness” has written plays on love and respect. The number of his published plays is six. In Yunus Emre the inner world of Derviş Yunus is introduced. In Çardaklı Bakıcı, he writes that a woman who disguises herself as a prophetess and robs people off. Köprü tells the power of overcoming with the difficulties of the life of a girl, named Elif, the daughter of a theologian. Elif relieves herself of the difficulties thinking of her past experiences. Son Bloklar tells the intrigues played on an engineer, who is full of human love and has the feeling of responsibility. In Büyük Otmarlar, the murders committed by the wicked people for power are told. Her Bizansa Bir Fatih tells the conquest of İstanbul, Sepetçioğlu deals with the people, administrators and institutions losing their love and respect for human beings and consequently becoming alien. in this way, he puts forward the idea that such people and such institutions will never be successful.