Halkla İlişkiler Eğitiminde Dijitalleşme: Türkiye ve ABD’de Bulunan Üniversitelerdeki Halkla İlişkiler Programlarının Karşılaştırılması

İletişimde dijital uygulamaların yaygınlaşması, uygulamaları bilen ve kullanan nitelikli insan kaynağına ihtiyacı artırmıştır. Dijitalleşmeye yönelik artan eğilim üniversitelerdeki eğitim içeriğini de buna uygun hale getirmeyi gerekli kılmıştır. Dijitalleşmenin ortaya çıkması halkla ilişkilerde yeni ihtiyaçları beraberinde getirmiştir. Bu nedenle halkla ilişkiler eğitimi alan öğrencilerin de ortaya çıkan bu ihtiyaçlara cevap vermesi gerekmektedir. Bunun yolu ise ancak üniversitelerde dijitalleşmeye yönelik farkındalığı sağlayacak alınan derslerle mümkündür. Bu çalışmada Türkiye ve ABD’de halkla ilişkiler eğitimi veren üniversitelerin derslerinde dijitalleşmeye yönelik eğitimlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu sayede halkla ilişkiler eğitiminde iki ülke arasındaki benzerlik ve farklılıklar ortaya çıkarılmaya çalışılmış ve karşılaştırma yapılmıştır. Araştırmada üniversiteleri belirlemek için iki liste seçilmiş ve üniversitelerin web sayfalarında ders içeriklerine yönelik veriler toplanmıştır. Çalışmada betimleyici araştırma tasarımı yöntemi kullanılmıştır. İncelenen üniversitelerin eğitim içerikleri, içerik analizi yöntemi ile belirlenen başlıklar altında değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre her iki ülkede dijital odaklı verilen derslerin sayıları arasında farklılık bulunmaktadır. Dersler seçmeli ders olarak öğrencinin tercihine bırakılmıştır. Dijital içerikli dersler çoğunlukla üçüncü sınıfta öğrencilere verilmektedir. Sosyal medya dersleri daha ön planda öğrencilere sunulmaktadır. Her iki ülkede devlet üniversitelerinde dijital içerikli derslerin oranı daha fazladır. ABD’deki üniversitelerde dijital dersleri alabilmek için öğrencilerin önkoşul gerektiren dersleri tamamlamaları gerekmektedir. Türkiye’de ise böyle bir ön koşul bulunmamaktadır.  

Digitalization in Public Relations Education: A Comparison of Public Relations Programs At Universities in Turkey and USA

The widespread use of digital applications in communication has increased the need for qualified human resources who know and use the applications. The growing tendency towards digitization has made it necessary to adapt the content of education in universities. The emergence of digitalization has brought new needs to the public relations field. For this reason, the students who are educated in public relations should also respond to these needs. This is only possible with lessons that will provide awareness of digitalization in universities. In this study, it is aimed to examine the existence of education for digitalization in the course contents of the universities that given public relations education in Turkey and USA. In this way, similarities and differences between the two countries were determined and compared in public relations education. In the study, two lists selected to determine the universities and data on course contents were collected on the web pages of universities. Descriptive research design method was used in the study. The educational content of the universities to be examined evaluated under the headings determined by the content analysis method. According to the results, there is a difference between the numbers of digitally oriented courses in both countries. The courses are left to the choice of students as elective courses. Courses with digital content are mostly given to students in the third year. In both countries, social media courses are offered to students more prioritized. In both countries, the proportion of courses with digital content is higher in state universities. In order to be able to take digital courses at universities in USA, students must be completed prerequisite courses. But there is no such prerequisite in Turkey. 

___

  • Alexander, D. M. (2016). What Digital Skills Are Required by Future Public Relations Practitioners And Can the Academy Deliver Them? PRism 13(1).
  • Anderson, B. ve Swenson, R. (2013). What Should We Be Teaching Our Students About Digital PR? Collaborating with Top Industry Bloggers and PR Twitter Chat Professionals. Teaching Public Relations.
  • Bruner, B.R., Zarkin,K. ve Yates, B.L. (2018). What Do Employers Want? What Should Faculty Teach? A Content Analysis of Entry-Level Employment Ads in Public Relations. Journal of Public Relations Education, 4(2).
  • Diga, M. ve Kelleher, T. (2009). Social Media Use, Perceptions of Decision-Making Power, and Public Relations Roles. Public Relations Review, 35(4), 440-442.
  • DiStaso, M. W., McCorkindale, T. ve Wright, D. K. (2011). How Public Relations Executives Perceive and Measure the Impact of Social Media in Their Organizations. Public Relations Review, 37(3), 325-328.
  • Duhé, S.(2015). Review An Overview of New Media Research in Public Relations Journals From 1981 to 2014. Public Relations Review 41(2), 153-169.
  • Erdoğan, İ.(2007). Pozitivist Metodoloji. Bilimsel Araştırma Tasarımı, İstatistiksel Yöntemler Analiz ve Yorum. 2. Baskı, Ankara: Erk yayınları.
  • Eyrich, N., Padman, M. L. ve Sweetser, K. D. (2008). PR Practitioners’ Use of Social Media Tools and Communication Technology. Public relations review, 34(4), 412-414.
  • Ewing, M.E., Kim, C.M., Kinsky,E.S., Moore ve S. Freberg, K. (2018). Teaching Digital and Social Media Analytics: Exploring Best Practices and Future Implications for Public Relations Pedagogy. Journal of Public Relations Education, 4(2).
  • Gruning, James (2005). Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik. İstanbul: Rota Yayınları.
  • Khang, H., Ki, E. J. ve Ye, L. (2012). Social Media Research in Advertising, Communication, Marketing, and Public relations, 1997–2010. Journalism & Mass Communication Quarterly, 89(2), 279-298.
  • Kim, C. ve Freberg, K. (2017). The State of Social Media Curriculum: Exploring Professional Expectations of Pedagogy and Practices to Equip the Next Generation of Professionals. Journal of Public Relations Education, 2(2).
  • Kinsky, E. S., Freberg, K., Kim, C., Kushin, M. ve Ward, W. (2016). Hootsuite University: Equipping Academics and Future PR Professionals for Social Media Success. Journal of Public Relations Education 2(1), 1-18.
  • Lee, N., Sha, B. L., Dozier, D. ve Sargent, P. (2015). The Role of New Public relations Practitioners as Social Media Experts. Public Relations Review, 41(3), 411-413.
  • Neill, M. S. ve Schauster, E. (2015). Gaps in Advertising and Public Relations Education: Perspectives of Agency Leaders. Journal of Advertising Education, 19(2), 5–17.
  • Quinn-Allan, D. (2010). Public Relations, Education, and Social Media: Issues for Professionalism in the Digital Age. Asia Pacific Public Relations Journal, 11(1), 41-55.
  • Todd, V. (2009). PRSSA Faculty and Professional Advisors’ Perceptions of Public Relations Curriculum, Assessment of Students’ Learning, and Faculty Performance. Journalism & Mass Communication Educator, 64(1), 71-90.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H.(2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Wright, D. K. ve Hinson, M. D. (2008). How Blogs and Social Media are Changing Public Relations and the way it is Practiced. Public Relations Journal, 2(2).
  • Wright, D. K. ve Hinson, M. D. (2014). An Updated Examination of Social and Emerging Media Use in Public Relations Practice: A Longitudinal Analysis Between 2006 and 2014. Public Relations Journa, 8(2).
  • Wright, D. K. ve Hinson, M. D. (2017). Tracking How Social Media and Other Digital Media are Being Used in Public Relations Practice: A Twelve-Year Study. Public Relations Journal, 11(1), 1-31.
  • Zerfass, A., Tench, R., Verhoeven, P., Verčič, D.ve Moreno, A. (2010). European Communication Monitor 2010: Status Quo and Challenges for Public Relations in Europe. Results of an Empirical Survey in 46 countries. Brussels: EDAD/ EUPRERA, Helios Media.
  • Accenture Strategy Executive Research 2015 : Being digital Embrace the future of work and your people will embrace it with you . (Erişim: 22.10.2018). https:// www.accenture.com/t20160302T022554__w__/us-en/_acnmedia/PDF-9/ Accenture-Being-Digital-Workforce-2015-Report-V2.pdf
  • Icco ve Onepoll . World PR Report 2017. (Erişim:5.11.2018). http://www.akospr.ru/ wp-content/uploads/2012/02/World-PR-Report-2017.pdf
  • Grunig, J. E. (2009). Paradigms of Global Public Relations in an Age of Digitalisation. PRism6(2). (Erişim:5.11.2018). http://www.prismjournal.org/fileadmin/ Praxis/Files/globalPR/GRUNIG.pdf
  • Global Communications Report 2017. ((Erişim: 2.11.2018). https://annenberg.usc. edu/sites/default/files/KOS_2017_GCP_April6.pdf
  • Pilkington, A.(2013). Digital comms identified as top skills gap by PR Academy students https://www.prplace.com/blog/posts/2013/february/digital-commsidentified-as-top-skills-gap-by-pr-academy-students/ (Erişim: 02.11.2018).
  • The Holmes Report: What Does The PR Professional Of The Future Look Like. (Erişim: 20.10.2018). http://www.holmesreport.com/research/article/what-doesthe-pr-professional-of-the-future-look-like).
  • The Commission on Public Relations Education 2017 Report on Undergraduate Education Fast Forward Foundations +Future State. Educators + Practitioners. (Erişim: 12.10.2018). http://www.commissionpred.org/wp-content/ uploads/2018/04/report6-full.pdf
  • Türkiye Halkla İlişkiler Derneği (Erişim: 12.09.2018) http://www.tuhid.org/yerliiletisim-fakulteleri.html
  • Public Relations Society of America (Erişim:12.09.2018) http://prsa. vendorguides.com/?fbclid=IwAR16OMNYVlNmjbs1g1ba_ M8YuY81ksWbU4gq7SGUAtNDSQfcEizEg7re0R8
Erciyes İletişim Dergisi-Cover
  • ISSN: 1308-3198
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 2009
  • Yayıncı: Erciyes Üniversitesi İletişim Fakültesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

Çevrimiçi Davranışsal Reklamcılığa Yönelik Tüketici Tutumları ve Mahremiyet Endişeleri

Semra AKINCI, Şaduman Şeyda GÖKDEMİR

Gazetecilik Eğitiminin Dijitalleşmesi: Gelişmiş ve Gelişmekte Olan Ülkeler Üzerinde Yapılan Karşılaştırmalı Analiz

İlknur AYDOĞDU KARAASLAN

Sosyal Medya ve Çocuk: “Babishko Family Fun TV” İsimli Youtube Kanalının Eleştirel Bir Analizi

Gül Esra ATALAY

Halkla İlişkiler Eğitiminde Dijitalleşme: Türkiye ve ABD’de Bulunan Üniversitelerdeki Halkla İlişkiler Programlarının Karşılaştırılması

Emine ŞARDAĞI, Mesude Canan ÖZTÜRK

Dijital Hikaye Anlatıcılığı Bağlamında Yapay Zekanın Sinemaya Etkisi: Sunspring ve It’s No Game Filmlerinin Analizi

Batu ANADOLU

Dijital Romantizm: Y Kuşağının Romantik İlişkilerinde Sosyal Medyanın Rolü Üzerine Bir Araştırma:

Özlem ALİKILIÇ, İnanç ALİKILIÇ, Asuman ÖZER

Az Daha Fazladır: Dijital Seyir Platformlarının Tüketim Kültürü Açısından İzleyicilerin Seyir Alışkanlıklarına Olan Etkisi

Can DİKER

Türkiye’de Ad Engagement Kavramı: Akademi ve Uzman Perspektifinden Bir Değerlendirme

Necip Serdar SEVER, Haluk AKARSU

Netflix’in Türkiye’ye Özgü Reklam Filmlerinin Küresel Markaların Yerel Reklam Stratejileri Bağlamında Değerlendirilmesi

Emrah GÜLMEZ

Uluslararası İletişim Düzeninde İnternet Tabanlı Küresel İletişim Şirketlerinin Rekabet Ortamları, Büyüme Stratejileri ve Toplumsal Dışsallıkları: Microsoft, Apple, Google ve Facebook

Zeynep KABAN KADIOĞLU