1991 Genel Seçimlerinde ANAP’ın Seçim Kampanyasının Siyasal Kültür Ekseninde Değerlendirilmesi ve Mesut Yılmaz’ın Rolü

Çalışma, 1991 Genel Seçimlerinde ANAP’ın siyasal iletişim uygulamalarında yer alan siyasal kültürün rolünü konu edinmiştir. Çalışma, siyasal kültür konusuna seçmen davranışları ve halkın siyasete bakış açısı anlamında değil, siyasal partilerin kültürel kodları nasıl kullandıkları bağlamında yaklaşmaktadır. Araştırmada, “Kültürel unsurlar seçim kampanyalarında verilen siyasal mesajların şekillenmesinde rol oynamaktadır” önermesinden yola çıkılarak “1991 Genel Seçimlerinde ANAP’ın seçim kampanyasında siyasal kültürden nasıl yararlanılmaktadır?” sorusuna cevap aranmaktadır. Siyasal iletişim kampanyalarını siyasal kültür göstergeleri bakımından inceleyen araştırmalarını sayısı oldukça azdır. Siyasal iletişim uygulamalarında ve seçim kampanyalarında siyasal kültürün rolünü, işlevini ve muhtevasını ortaya koymak adına bu çalışma önem arz etmektedir. Bu bağlamda 1991 Genel Seçimlerinde ANAP’ın yaptığı siyasal iletişim çalışmalarındaki; dilin, içeriğin, uygulamaların, siyasal mesajların ve seçim kampanyalarında araçsallaştırılan kültürel unsurların ortaya konulması çalışmayı farklılaştıran başlıklardır. Çalışmanın amacı, 1991 seçimlerinde Fransız reklamcı Jacques Seguela’nın ANAP için hazırladığı seçim kampanyasında siyasal kültür kodlarından nasıl yararlanıldığını belirlemektir. Ayrıca bu kampanyada hangi yerel kültür niteliklerinin yer aldığını ve siyasal liderin kültürel göstergelerden ne derecede faydalandığını tespit etmek amaçlanmaktadır. Araştırma, seçim beyannamesi, gazete ilanları, televizyon reklamları ve seçim şarkıları üzerinden yapılmıştır. Araştırma neticesinde, ANAP’ın toplum içindeki geniş kitlelere yönelik olarak vaatler ve mesajlar hazırlamasına karşın, bu mesajları gerekli kültürel kodlar ile destekleyemediği görülmüştür. ANAP’ın seçim kampanyasının bütünüyle lider odaklı olduğu ve Mesut Yılmaz’ı öne çıkaran bir siyasal kampanya tasarlandığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

ANAP, Siyasal İletişim, Siyasal kültür

The Evaluation of ANAP’s Election Campaign in 1991 General Elections in the Context of Political Culture and the Role of Mesut Yılmaz

This study mentioned the role of political culture in ANAP’s political communication practices in the 1991 parliamentary elections. The study approaches political culture in the context of how political parties use cultural codes. The main assumption is that “Cultural elements play a role in shaping political messages given in electoral campaigns.” In this context “What is the use of political culture in the election campaign of ANAP in the 1991 General Elections?” is sought. The number of studies examining political communication campaigns in terms of political culture indicators is very limited. This study is important in order to reveal the role, function and content of political culture in political communication practices and election campaigns. In this context, in ANAP’s political communication studies in 1991 General Elections; language, content, practices, political messages, and cultural elements instrumentalized in electoral campaigns. The aim of the study was to find out how the political culture codes were used in the election campaign prepared by the French advertiser Jacques Seguela for the ANAP in the 1991 elections, which local cultural qualities were involved in the campaign, and how political leaders benefited from cultural indicators. The research was conducted on election declarations, newspaper advertisements, television commercials and election songs. The survey was limited to ANAP’s political communication activities in the 1991 General Elections. As a result of the research, it has been seen that ANAP can not support these messages with the necessary cultural codes, despite the fact that promises and messages are prepared for large masses within the society. It has been determined that the ANAP’s election campaign is totally leader-oriented and that it has designed a political campaign that highlights Mesut Yilmaz.

Keywords:

ANAP, Political Communication, Political Culture,

PDF

___

Anık, C. (2000). Siyasal İkna. Ankara: Vadi Yayınları.
Aristoteles. (2007). Politika (E. Uysal Çev.). İstanbul: Dergah Yayınları.
Aziz, A. (2007). Siyasal İletişim. Ankara: Nobel Yayınları.
Balandier, G. (2010). Siyasal Antropoloji (D. Çetinkasap Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Bostancı, N. (1998). Siyaset, Medya ve Ötesi. İstanbul: Vadi Yayınları.
Çankaya, E. (2008). İktidar Bu Kapağın Altındadır Gösteri Demokrasisinde Siyasal Reklamcılık. İstanbul: Boyut Kitapları.
Devran, Y. (2004). Siyasal Kampanya Yönetimi. (2. bs.). İstanbul: Odak İletişim.
Durdu, Z. (2013). Türkiye’de Siyasal Kültürü Anlamak. Ankara: Kadim Yayınları.
Freud, S. (1996). Kitle Psikolojisi. (K. Şipal, Çev.). İstanbul: Cem Yayınevi.
Jasper, J. M. (2010). Kültür, Bilinç, Siyaset. (E. D. Ela, Çev.). T. Janoski, R. Alford, A. Hicks, M. A. Schwartz (Eds.). Siyaset Sosyolojisi. Ankara: Phonenix Yayınları.
Kalender, A. (2005). Siyasal İletişim Seçmenler ve İkna Stratejileri.(2. bs.). Konya: Çizgi Kitapevi Yayınları.
Kapani, M. (2013). Politika Bilimine Giriş. (33. bs.). Ankara: Bilgi Yayınevi.
Machiavelli. (2012). Hükümdar. (S. Bağdatlı, Çev.). İstanbul: Der’in Yayınları.
McNair, B. (2003). An Introduction to Political Communication. (3. ed.). New York: Routledge.
Oktay, M. (2002). Politikada Halkla İlişkiler. İstanbul: Der’in Yayınları.
Ong, W. J. (2010). Sözlü ve Yazılı Kültür. (S. Postacıoğlu Banon, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Ozankaya, Ö. (t.y.). Prof. Dr. İnan Özer’in Siyasal Kültür, Demokrasi ve Demokratik Değerler Adlı Makalesinin Değerlendirilmesi. Erişim: 29 Temmuz 2013, Ağ Sitesi: http://www.angelfire.com/oz/sosyo/siyasalkultur.htm
Özbudun, E., Kalaycıoğlu, E. ve Köker, L. (1995). Türkiye’de Demokratik Siyasal Kültür. Ankara: Türk Demokrasi Vakfı.
Özbudun. E. ve Hale, W. (2010). Türkiye’de İslamcılık, Demokrasi ve Liberalizm AKP Olayı, (E. Özbudun, K. Göksel, Çev.). İstanbul: Doğan Kitap.
Özkan, A. (2007). Siyasal İletişim Stratejileri. İstanbul: Tasam Yayınları.
Özkan, N. (2014). Türkiye’den ve Dünyadan Örneklerle Seçim Kazandıran Kampanyalar. (4. bs.). İstanbul: Mediacat.
Platon. (2012). Devlet. (S. Eyüboğlu ve M. A. Cimcoz, Çev.). (22. bs.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Seguela, J. (1997). Eğlenceli Şeydir Şu Reklamcılık. (N. Önol, Çev.). İstanbul: Milliyet Yayınları.
Smith, P. (2005). Kültürel Kuram. (S. Güzelsarı ve İ. Gündoğdu, Çev.). İstanbul: Babil Yayınları.
Siyasi Partiler Kanunu 3. Madde. (1983). T. C. Resmi Gazete, 2820, 24 Nisan 1983.
Soydaş, A. U. (2010). Kültürlerarası İletişim Farklı Kültürel Ortamlarda Çalışma ve İletişim. İstanbul: Parşömen Yayıncılık.
Tekeli, İ. (t.y.). Türkiye’deki Siyasal Kültürün Demokratikleşmesini Sorgulamak, ODTÜ, Hocam Bu Ay Yine Buluşuyoruz Konuşmaları. Erişim: 3 Eylül 2013, Ağ Sitesi: www.oed.org.tr/oed/images//u3toplantisiilhantekelikonusmasi.doc‎
Tokgöz, O. (2010). Seçimler, Siyasal Reklamlar ve Siyasal İletişim. Ankara: İmge Kitapevi.
Topuz, H. (1991). Siyasal Reklamcılık Dünyadan ve Türkiye’den Örneklerle. İstanbul: Cem Yayınevi.
Turan, İ. (1976). Siyasal Sistem ve Siyasal Davranış. İstanbul: Der Yayınları.
Turan, İ. (2009). Türkiye’de Siyasal Kültürün Oluşumu. E. Kalaycıoğlu ve A. Y. Sarıbay (Der). Türkiye’de Politik Değişim ve Modernleşme (s. 517-555). (4. bs.). Bursa: Dora Yayınları.
Uztuğ, F. (2007). Siyasal İletişim Yönetimi. (3. bs.). İstanbul: Mediacat.
Uztuğ, F. (1999). Siyasal Marka: Seçim Kampanyaları ve Aday İmajı. Ankara: Mediacat Yayınları.
Vergin, N. (2003). Siyasetin Sosyolojisi. İstanbul: Bağlam Yayınları.
Yavaşgel, E. (2004). Siyasal İletişim Kavramlar ve Ardındakiler. Ankara: Ebabil Yayıncılık.