BİR KENTSEL KAMU POLİTİKASI ANALİZİ OLARAK: MESLEKİ EĞİTİM VE ÖĞRETİM (MEÖ) İLE BELEDİYELER ARASINDAKİ İLİŞKİ
Bireylerin çağın gereklerine uygun bilgi, beceri ve yeterliliklere sahip olması sürdürülebilir sosyal ve ekonomik kalkınma için günümüzün en temel gerekliliklerinden biridir. Mesleki eğitim ve öğretim (MEÖ), kentsel büyümenin yanı sıra ülkelerin sosyal ve ekonomik gelişmişlik düzeylerini belirleyen önemli bir rol oynamaktadır. Genel olarak mesleki eğitim, ulusal hükümetin işi olarak kabul edilmektedir, ancak doğrudan veya dolaylı olarak kentsel kamu politikasıyla da bağlantılıdır. Kentsel kamu politikası, yalnızca kent alanlarını, ekonomik yapıyı yönetmeyi değil, aynı zamanda kentsel gelişmeyi, kentsel büyümeyi ve sakinlerin refahını artırmayı da amaçlamaktadır. Bu çalışmanın odak noktası mesleki eğitim ve öğretim (MEÖ) ile yerel yönetimler arasındaki ilişkiyi kentsel kamu politikası ve uygulama araçları açısından araştırmaktır. Çalışma, kentsel meslek politikasının, işletmelerin insan kaynakları kapasitelerini artırma açısından kentsel ekonominin yapısına da katkıda bulunduğunu iddia etmektedir. Dolayısıyla mesleki eğitim, bireylerin, işletmelerin gelişimini ve kentsel büyüme potansiyelini doğrudan etkiler. Bunu açıklığa kavuşturmak için planlar, raporlar, kent meclisi kararları vb. ikincil veri kaynaklarından yararlanılmıştır. İkincisi, mesleki eğitim kırılgan grupların istihdama katılımını sağlamak, becerilerini geliştirmek için kullanılır ve şehir ekonomisinde faaliyet gösteren iş dünyasının ihtiyaç duyduğu nitelikli eleman ihtiyacının karşılanmasına katkıda bulunmaktadır. Üçüncüsü, belediyeler ulusal ve uluslararası projelerin desteğiyle mesleki eğitim programları yürütmektedir. Ayrıca, belediyelerin eğitim merkezlerinin fiziksel kapasitesini artıran ve faaliyetlerin maliyetlerini karşılayan proje finansmanından da belediyeler yararlanılmaktadır.
Anahtar Kelimeler:
Kentsel kamu politikası, yerel yönetimler, mesleki ve teknik eğitim, kentsel büyüme
AS AN URBAN PUBLIC POLICY ANALYSIS: THE RELATION BETWEEN VOCATIONAL EDUCATION AND TRAINING (VET) AND MUNICIPALITIES
It is one of the most basic requirements of today for sustainable social and economic development that individuals have the knowledge, skills and competencies appropriate to the requirements of the age. Vocational education and training (VET) is an important role that determine social and economic development levels of countries as well as urban growth. In general, vocational education is considered a work of the national government, but it is directly or indirectly linked with urban public policy too. Urban public policy aims not only to manage cities spaces, economics structure but also it purposes to enhance urban development, urban growth and resident welfare. The central focus of this study is to investigate the relationship between vocational education and training (VET) and local governments in terms of urban public policy and implementation tools. The study claims that urban vocational policy also contributes to the structure of urban economics in terms of boosting enterprises' human resource capacities. Therefore, vocational education directly affects the development of individuals, businesses, and urban growth potential. In order to clarify that, I benefit from secondary data resources, including plans, reports, urban parliament decisions, etc. The study reached three conclusions, as follows: Firstly, vocational education is an urban policy implementation tool that is considered based on the social municipality’s approach. Secondly, it is used to improve vulnerable groups’ skills to ensure employment participation, and It contributes to fulfilling the needs of qualified personnel required by the business world operating in urban economics. Thirdly, municipalities have conducted vocational education and training programs with the support of national and international projects. Moreover, the municipalities have benefited from the project funding, which increases the physical capacity of the municipalities’ education centres and covers the costs of the activities..
___
- Akpınar, A. (2004). Türkiye’e Temel Mesleki ve Teknik Eğitim. İŞKUR.
- Alkan, M. Ö. (2009). Resmi İdeolojinin Doğuşu ve Evrimi Üzerine Bir Deneme. In T. Bora & S. Gültekin (Eds.), Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Cumhuriyet’e Devreden Düşünce Mirası: Tanzimat ve Meşrutiyet’in Birikimi (pp. 377–408). İletişim Yayınları.
- Ankara Metropolitan Municipality. (2015). Belmek Kursiyerlerine İşkur’dan Maddi Destek. https://www.ankara.bel.tr/haberler/belmek-kursiyerlerine-iskurdan-maddi-destek-8163
- Ankara Metropolitan Municipality. (2020). 2020-2024 Stratejik Plan.
- Ankara Metropolitan Municipality. (2021). Ankara Büyükşehir Belediyesi 2021 Yılı Faaliyet Raporu.
- Baş, C. (2016). İstihdam İçin Koordinasyon ve Eğitim Projesi. Türkiye Belediyeler Birliği.
- Bayraktar, U. (2019). Müşterekler siyaseti: Kentte hemmahal, hemzemin, hemhal, hemdert olabilmek. Birikim Dergisi, 358–359, 8–19.
- Bursa Metropolitan Municipality. (2020). 2020-2024 Stratejik Plan.
- Capello, R., & Nijkamp, P. (2004). The Theoretical and Methodological Toolbox of Urban Economics: From and Towards Where? In R. Capello & P. Nijkamp (Eds.), Urban Dynamics and Growth: Advances in Urban Economics (pp. 1–24). Elsevier.
- Creswell, J. W. (2015). Nitel Araştırma Yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. Siyasal Kitabevi.
- Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. Eğiten Kitap. Diyarbakır Metropolitan Municipality. (2021). Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi 2021 Yılı Faaliyet Raporu.
- Eraydın, A. (2006). Mekansal Süreçlere Toplu Bakış. In A. Eraydın (Ed.), Değişen Mekan Mekansal Süreçlere İlişkin Tartışma ve Araştırmalara Toplu Bakış: 1923-2003 (pp. 25–68). Dost Kitabevi.
- Eskicumalı, A. (2002). Eğitim Ve Sosyal Değişme: Türkiye’nin Değişim Sürecinde Eğitimin Rolü. Yeni Türkiye Dergisi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 0(1), 109–128.
- Ezer, F. (2020). Menderes Dönemi Türkiye’nin Eğitim Politikaları (1950-1960). Turkish Studies - Historical Analysis, Volume 15(Volume 15 Issue 1), 135–149. https://doi.org/10.29228/TurkishStudies.40317
- Gaziantep Metropolitan Municipality. (2020). 2020-2024 Stratejik Plan.
- Gaziantep Metropolitan Municipality. (2021). Gaziantep Büyükşehir Belediyesi 2021 Yılı Faaliyet Raporu.
- Girard, M. (2018). Istanbul Metropolitan Municipality Art and Vocational Training Courses: A Matrix for Reviving Arts and Handicrafts, Constructing Local Values, and Reworking National Culture BT - Turkish Cultural Policies in a Global World (M. Girard, J.-F. Polo, & C. Scalbert-Yücel (eds.); pp. 127–151). Springer International Publishing. https://doi.org/10.1007/978-3-319-63658-0_6
- Glesne, C. (2016). Becoming Qualitative Researchers. Pearson.
- Gül, H. (2015). Kamu Politikası Analizi, Yöntemleri ve Teknikleri. Yasama Dergisi, 29, 5–31.
- Istanbul Metropolitan Municipality. (2020a). 2020-2024 Stratejik Plan. İstanbul Büyükşehir Belediyesi.
- Istanbul Metropolitan Municipality. (2020b). 2020-2024 Stratejik Plan. İstanbul Büyükşehir Belediyesi
- Istanbul Metropolitan Municipality. (2021). İstanbul Büyükşehir Belediyesi 2021 Yılı Faaliyet Raporu. İstanbul Büyükşehir Belediyesi.
- Izmir Metropolitan Municipality. (2020). 2020-2024 Stratejik Plan.
- Izmir Metropolitan Municipality. (2021). İzmir Büyükşehir Belediyesi 2021 Yılı Faaliyet Raporu.
- John, P. (2017). Neden Kentsel Politika Çalışılmalı. In Kentsel Politika Teorileri (pp. 43–59). Litera Yayıncılık. Karakok, T. (2011). Education in turkey in the menderes era (1950 – 1960). Journal of Higher Education and Science, 1(2), 89. https://doi.org/10.5961/jhes.2011.014
- Karpat, K. H. (2006). Osmanlı’da Değişim, Modernleşme ve Uluslaşma. İmge Kitabevi.
- Keleş, R. (2016). Kentleşme Politikası (15th ed.). İmge Kitabevi.
- Kuckartz, U. (2015). Qualitative Text Analysis. SAGE Publications.
- Lubell, M., Feiock, R. C., & Ramirez De La Cruz, E. E. (2009). Local Institutions and the Politics of Urban Growth. In Source: American Journal of Political Science (Vol. 53, Issue 3).
- Mardin Metropolitan Municipality. (2021). Mardin Büyükşehir Belediyesi 2021 Yılı Faaliyet Raporu.
- Mersin Metropolitan Municipality. (2021). Mersin Büyükşehir Belediyesi 2021 Yılı Faaliyet Raporu. OECD. (2010). Learning for Jobs. OECD.
- Çırak, Kalfa ve Ustalık Kanunu, (1977). https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/15987.pdf Büyükşehir Belediye Kanunu, (2004).
- Belediye Kanunu, (2005). https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393.pdf
- Saldana, J. (2016). The Coding Manual for Qualitative Researchers. SAGE Publications. Samsun Metropolitan Municipality. (2020). 2020-2024 Stratejik Plan.
- Savaşkan, O., & Çam, Ç. A. (2019). Kentsel Siyaset Literatürünün Türkiye Yazımındaki Serüveni: Politik Ekonomi ve Kurumsalcı Yaklaşımların Eleştirel Bir Değerlendirmesi. Memleket Siyaset Yönetim, 14(32), 147–182.
- Sidney, M. S. (2007). Policy Formülation: Design and Tools. In F. Fischer, G. J. Miller, & M. S. Sidney (Eds.), Handbook of Public Policy Analysis Theory, Politics and Methods (pp. 79–89). CRC Press.
- Storper, M. (2011). Why do regions develop and change? The challenge for geography and economics. Journal of Economic Geography, 11(2), 333–346. http://www.jstor.org/stable/26162224
- Storper, M., Kemeny, T., Makarem, N. P., & Osman, T. (2015). The Rise and Fall of Urban Economies. Stanford University Press. https://doi.org/10.2307/j.ctvqsdtdq
- Strauss, A. L. (2003). Qualitative analysis for social scientists. Cambridge. T.C. Kalkınma Bakanlığı. (2014). Onuncu Kalkınma Planı 2014-2018: Yerel Yönetimler Özel İhtisas Komisyonu Raporu.
- T.C. Konya Büyükşehir Belediyesi. (2023). KOMEK. https://komek.org.tr/page.php?PageID=2&SubPageID=30&lng=tr
- T.C. Milli Eğitim Bakanlığı. (2018). Türkiye’de Meslekî ve Teknik Eğitimin Görünümü. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı,
- T.C. Milli Eğitim Bakanlığı. (2019). Türkiye Mesleki ve Teknik Eğitim Strateji Belgesi ve Eylem Planı 2014‐2018. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı,
- The European Commission. (2020). Osnabrück Declaration on vocational education and training as an enabler of recovery and just transitions to digital and green economies.
- Toprak, D., & Şataf, C. (2017). Türkiye’de Sosyal Belediyecilik Çerçevesinde Sosyal Harcamalar Üzerine Genel Bir Değerlendirme. Sayıştay Dergisi, 106(Temmuz), 63–86.
- Uçar, C., & Özerbaş, M. (2013). Mesleki ve teknik eğitimin dünyadaki ve Türkiye’deki konumu. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 242–253.
- Uysal, A., Dikici, A., & Yörük, S. (2002). Bilgi Toplumu ve Türkiye’de Mesleki Eğitim. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 299–312. http://search/yayin/detay/1902
- Yaman, A. (2021). Kentin Gelişimi ve Sanayi Sitesi İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme: Mersin Örneği. Turkish Studies Social Sciences, 16(1), 375–394.
- Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
- Yıldız, M., & Sobacı, M. Z. (2013). Kamu Politikası ve Kamu Politikası Analizi. In M. Yıldız & M. Z. Sobacı (Eds.), Kamu Politikası Kuram ve Uygulama (pp. 14–44). Adres Yayınları.
- ISSN: 2618-592X
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2017
- Yayıncı: Cihan USTA