Anayasa Mahkemesi Kararlarında Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı

Avrupa Konseyi tarafından 1985 yılında imzaya açılan Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı Türkiye’de 1993 yılında yürürlüğe girmiştir. Şart’ın yürürlüğe girdiği tarihten bugüne kadar geçen yirmi beş yıllık süreç içerisinde yerel yönetimleri düzenleyen yasalarda değişiklikler yapılmıştır. Bu değişikliklerin bir kısmının Şart’a aykırı olduğu gerekçesiyle Anayasa Mahkemesi’nde iptal davaları açılmıştır. Bu çalışmada Anayasa Mahkemesi’nin Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı’nı nasıl kavradığı ve yorumladığı incelenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla Şart’a aykırılık gerekçesi ile Anayasa Mahkemesi’ne yapılan toplam sekiz başvurunun içerik analizi yapılmıştır. Anayasa Mahkemesi yorumları ve kararları, günümüzde akademik alan yazındaki tartışmalar ile ele alınarak yerel özerklik konusunda yeni bir yorumun mümkün olup olmadığı konusunda fikirler sunulmaya çalışılmıştır.

European Charter of Local Self-Government on Constıtutıonal Court Decisions

The European Charter of Local Self-Government was opened for signature by the Council of Europe in 1985 and it entered into force in Turkey in 1993. Twenty-five years have passed since the date on which the Charter entered into force, and changes have been made to the laws governing local governments. Due to the fact that some of these amendments are contrary to the Charter, actions for nullity have been filed to the Constitutional Court. In this study, it is tried to examine how the Constitutional Court comprehends the European Charter of Local Self-Government. For this purpose, content analysis of eight applications made to the Constitutional Court on grounds of non-compliance

PDF

___

Akkoyunlu Ertan, K. (2014) Kent ve Kentli Hakları, Ankara: TODAİE Yayınları.
Akkoyunlu Ertan, K. (2018), “Kentli Hakları Tartışmaları”, Mengi, A.ve İşçioğlu, D. (der.) Kentsel Politikalar, Ankara: Palme Yayıncılık, 331-345.
Bilgin, D. (2008) “Anayasa’nın 90. Maddesinde (7 Mayıs 2004) Yapılan Değişikliğin Getirdiği Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Ankara Barosu Dergisi, 66, 4, 110-113.
Çankaya, H. (2018) “İnsan Haklarının Mekanı ya da Kent Hakkı”, Erat, V. vd. (der.) Quo Vadis: Kamu Yönetimi, Ankara: Nika Yayınevi, 367-382.
Çiner, C. U. ve Mengi, A. (2015) “Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı: Niteliği, Beklentiler ve Türkiye”, Çoban, A. (der.) Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji, İmge Yayınevi, 89-110.
Gerek, Ş. ve Aydın, A. R. (2004) “Anayasa’nın 90. Maddesi Değişikliği Karşısında Yasaların Geleceği ve Anayasal Denetim”, TBB Dergisi, 55, 226-238.
Kaboğlu, İ. (1994) Özgürlükler Hukuku, İstanbul: Afa Yayınları.
Keleş, R. (1995) “Yerel Yönetimler Özerklik Şartı Karşısında Avrupa ve Türkiye”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 4, 6, 3-19.
Keleş, R. (2013) Yeni Kuşak İnsan Hakları, Ankara: TODAİE Yayınları, 113-148.
Keleş, R. ve Mengi, A. (2017) Avrupa Birliği’nin Bölge Politikaları, İstanbul: Cem Yayınevi.
Lefebvre, H. (2017) Şehir Hakkı, (çev. I. Ergüden), İstanbul: Sel Yayıncılık.
Uzunçarşılı Baysal, C. (2011) “Kent Hakkı: Erişim Hakkından Değiştirme Hakkına”, Aktan, İ. vd. (haz.) Türkiye’de Hak Temelli Sivil Toplum Örgütleri, Ankara: STGM, 363-381.
Anayasa Mahkemesi, 06.03.2013, E. 2010/40, K. 2012/8.
Anayasa Mahkemesi, 06.11.1997, E. 1996/58, K. 1996/43.
Anayasa Mahkemesi, 06.11.2004, E. 2003/86, K. 2004/6.
Anayasa Mahkemesi, 13.01.2005, E. 1996/56, K. 1997/58.
Anayasa Mahkemesi, 17.01.2008, E. 2004/79, K. 2007/6.
Anayasa Mahkemesi, 20.03.2008, E. 2005/94, K. 2007/7.
Anayasa Mahkemesi, 26.02.2009, E. 2005/90, K. 2008/146.
Anayasa Mahkemesi, 26.09.1991, E. 1990/38, K. 1991/32.
Anayasa Mahkemesi, 26.10.2005, E. 2004/61, K. 2004/23.
Anayasa Mahkemesi, 29.12.2007, E. 2005/95, K. 2007/5.