Türkiye'de ücretli emekçilerin parçalanma örüntüleri

Bu çalışmanın amacı, Türkiyede ücretli emekçilerin parçalanma örüntülerini analiz etmektir. Ücretli emekçi yada işçi sınıfı üyesi olmanın en temel belirleyicisi üretim araçlarından koparılmış olmaktır. Fakat bu tanımişçilerin homojen bir toplumsal sınıf oldukları anlamına gelmemektedir. Her toplumsal formasyonun sınıfsalyapısı, ücretli emekçilerin farkı derecelerde, farklı biçimlerde parçalanmasına sebep olmaktadır. Bu durum çoğuzaman ücretli emekçilerin, egemen toplumsal sınıflara karşı birleşik bir mücadele yürütmelerini dezorlaştırmaktadır. Bu çalışmada, Türkiyede ücretli emekçilerin farklılaşma örüntüleri işgücünün sektöreldağılımı, işteki durumu göre istihdam verileri, sosyal güvenlik kurumlarına kayıtlılık, işsizlik, işletmebüyüklükleri, özelleştirme ve enformel sektörün varlığı etrafında analiz edilmeye çalışılacaktır. Dünya genelinde1980li yıllar ile birlikte uygulanan neo-liberal politikalar, güvencesizliği tüm emekçi sınıflara doğrugenişletmiştir.

The fragmentation patterns of wage labourers in Turkey

The main purpose of this study is to analyze the fragmentation patterns of wage-laborers in Turkey. The basicdeterminants of being a member of wage-laborers or working-class is the detachment from the means ofproduction. However this definition is not implying that the working-class is a homogenous social class. Theclass structures of all social formations cause the fragmentation of wage-laborers in different degrees and forms.This situation mostly obstructs the united struggle of wage-laborers against the dominant classes. In this study,the fragmentation patterns of wage-laborers in Turkey analyses through; the sectorial distribution of labor force,employment data, registration to a social security establishment, unemployment, size of the enterprises,privatization and the informal sector. The neo-liberal policies since 1980 s in all over the world extend theinsecurity throughout all laboring classes.

PDF

___

Akkaya, Y. (2002). Türkiyede İşçi Sınıfı ve Sendikacılık-1, Praksis, 5, 131-176.
Arslan İ., Bozkurt C., Nakıpoğlu F., Gürsel E. (2011). Kayıt dışı İstihdamın Gaziantep Ekonomisi Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi , Gaziantep Ticaret Odası: Gaziantep.
Buğra A., Adaman F., İnsel, A. (2005). Çalışma Hayatında Yeni Gelişmeler ve Türkiyede Sendikaların Rolü, Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politikalar Formu, İstanbul.
Castells, M., Portes, A. (1989). World Underneath: The Origins, Dynamics, and Effects of the Informal Economy, A. Portes et all (Eds.) The Informal Economy, Baltimore: The John Hopkins University Press, pp. 11-37.
Erişçi, L. (2003). Türkiye'de İşçi Sınıfının Tarihi (Özet Olarak), İstanbul: Tüstav.
Hazine Müsteşarlığı (2012). Kamu İşletmeleri Raporun 2011 , Kamu Sermayeli Kuruluş ve İşletmeler Genel Müdürlüğü: Ankara.
Hobsbawn, E. (2005). Devrim Çağı, 1789-1848, Ankara: Dost.
Karakışla, Y. S. (1995). The Emergence of the Ottoman Industrial Working Class, 1839- 1923, D. Quataert and E. J. Zürcher (Ed.) Workers and the Working Class in the Ottoman Empire and the Turkish Republic 1839-1950. (London: Taurid Academic Studies).
Koç, Y. (2010). Türkiye İşçi Sınıfı Tarihi Osmanlı'dan 2010'a. Ankara: Epos.
Lloyd, P. C. (1982). A Third World Proletariat Controversies in Sociology, Routledge: Routledge.
Mann, M. (1973). Consciousness and Action Among the Western Working Class, London: The MacMillan.
Marx K., Engels F. (2007 [1848]). The Communist Manifesto, New York: International Publisher.
Marx, K. (1992 [1845]). Alman İdeolojisi, Ankara: Sol.
Özelleştirme İdaresi Başkanlığı (2013). Özelleştirme 1985-2014 Uygulamalar, www.oib.gov.tr/program/turkiyede_ozellestirme.htm.
Özşuca, Ş., T., Toksöz, G. (2003). Sosyal Koruma Yoksunluğu Enformel Sektör ve Küçük İşletmeler, Ankara: Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
Perrot, M. (1986). On the Formation of the French Wroking-Class, Ira Katznelson and Aristide R. Zolberg (Eds.) Working-Class Formation, Princeton: Princeton University Press.
Sencer, O. (1969). Türkiye'de İşçi Sınıfı (Doğuşu ve Yapısı), İstanbul: Habora.
Süngü, Y. (2008). Kayıt dışı İstihdamın Denetimi ve Sosyal Güvenlik Reformuyla Yapılan Düzenlemeler, TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 21 (2-3), 115-132.
Thompson, E. P. (1995). 18th Century English Society: Class Struggle Without Class?, Joyce, P. (Der.) Class, Oxford: Oxford University Press.
Thompson, E. P. (2004). İngiliz İşçi Sınıfının Oluşumu, İstanbul: Birikim.
Tilly, C. (1979). Proletarianization: Theory and Research, Prepared for Presentation at the Annual Meeting of the American Sociological Association Boston.
TÜİK (2014). İşgücü İstatistikleri, http://tuikapp.tuik.gov.tr/isgucuapp/isgucu.zul.
Uçkan, B., Yıldırım, E. (2010). İşverenlerin Sendikasızlaştırma Modelleri ve Türkiye Örneği, Çalışma ve Toplum, 25 (2), 163-184.
Weber, M. (1978 [1922]). Economy and Society, Berkeley: University of California Press.
Wright, E. O.(1985). Classes, London: Verso.