Türkiye’de, İkinci Dünya Savaşı yıllarında uygulanan tarımsal politikaların temel amacı kentlerin ve ordunun iaşesi olmuş ve bu amaçla yapılan uygulamalar nüfusun büyük çoğunluğunu oluşturan köylülerin ekonomik yükünü arttırarak, yaşam standartlarını düşürmüştür. Bu makalede, 1943 ve 1946 yılları arasında uygulanan Toprak Mahsulleri Vergisi, II. Dünya Savaşı yıllarında uygulanan tarım politikalarının doruk noktası olarak değerlendirildi. Savaş yıllarında Toprak Mahsulleri Vergisinin öncesinde uygulanan tarımsal politikalara değinildikten sonra verginin hangi gerekçelerle gündeme geldiği, içeriği, somut uygulanışı ve vergiye yönelik sosyal tepkiler ele alındı. Verginin ekonomik bölüşümilişkilerinde yarattığı değişiklikler ve siyasi sonuçları tartışmaya açıldı. Toprak Mahsulleri Vergisi, %10 oranında ayni olarak toplandığı için sıklıkla aşar vergisiyle karşılaştırılır ve II. Aşar olarak nitelendirilir. Bu makalede Toprak Mahsulleri Vergisi üzerine yapılacak değerlendirmede, söz konusu verginin, aşar vergisinden farklı olarak hiçbir aracıya gerek duymaksızın doğrudan toplanması ekseninde Toprak Mahsulleri Vergisinin özgünlüğüne ve öngördüğü devlet-yurttaş ilişkisine de değinildi.