Yönetici Adaylarının Mantıklı Karar Verme ve Problem Çözme Beceri Düzeylerinin İncelenmesi

Bu araştırmada, iletişim beceri düzeyleri farklı olan yönetici adaylarının mantıklı karar verme ve problem çözme beceri düzeyleri arasında anlamlı farklılık olup olmadığı incelenmiştir. Araştırma, 3-21 Temmuz 2000 tarihleri arasında hizmet-içi eğitim seminerine katılan 109 yönetici adayı üzerinde yürütülmüştür. Veri elde etmek için, "Karar Stratejileri Ölçeği", "Problem Çözme Envanteri" ve "iletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği" kullanılmıştır. Toplanan veriler, Bağımsız Gruplarda t-Testi, Kruskall Wallis Testi ve Games-Howell Testi ile çözümlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre, iletişim beceri düzeyleri farklı olan yönetici adaylarının mantıklı karar verme ve problem çözme beceri düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur.

A Study of the Decision-Making and Problem- Solving Levels of the Administrator Candidates

The aim of this research was to investigate whether there were significant differences between the levels of decision making and problem solving skills of the administrator candidates whose communication skills were at different levels. The research was carried out on 109 candidate administrators who participated the in-service training seminar held between July 3-21, 2000. "Decision Making Style", "Problem Solving Inventory Form- A" and "Communication Skills Evaluation Scale" were used to collect data. The collected data were analysed by using t-Test on independent groups, Kruskall Wallis Test and Games-Howell Test. The results of this research revealed that there were siginificant differences between the levels of decision making and problem solving skills of the administrator candidates whose communication skills were at different levels.

PDF

___

Ağada, K.A., Weaver, A., Kantamneni, P. & Stalling, J. (1994). Defining information professionals: assertiveness, empathy and anticipatory socialization among library, business and counseling graduate students. Information Science Research Electronic Journal (LIBRES), 4 (I).
Arrindell, W.A. & Veenhoven, R. (2001). Feminine values and happy life. Rotterdam: University of Utrecht, PB 30.001, 9700RB.
Bacanlı, F. (2000). Kararsızlık ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(14), 7-16.
Barry, E., Robb, S. & Graham, B. (1992). Communication skills training and patient's satisfaction. Health Communication, 4 (2), 155-170.
Bilge, F. & Arslan, A. (2000). Akılcı olmayan düşünce düzeyleri farklı üniversite öğrencilerinin problem çözme becerilerini değerlendirme. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (13), 7-18.
Billing, D. (1998). Quality management and organisational structure in higher education. Journal of Higher Education, Policy and Management, 20(2), 139-159.
Borrys, D. (1981). Initial level of self-disclosure as a predictor attrition from a communication skills training program for paraprofessionals. (ERIC Document Reproduction Service No. ED 212941)
Cooley, E. (1994). Training an interdisiplinary team in communication and decision-making skills. Small Group Research, 25(1), 5-26.
Coşkuner, A. (1994). iletişim becerilerini geliştirme eğitiminin, işgörenlerin iletişim çatışmalarına girme eğilimlerine, yalnızlık düzeylerine ve iş doyumlarına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Çam, S. (1997) iletişim becerileri eğitimi programının öğretmen adaylarının ego durumlarına ve problem çözme becerisi algılarına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Eldeleklioğlu, J. (1996). Karar stratejileri ile ana baba tutumları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara. Erdoğan, t. (2000). Okul yönetimi ve liderlik, istanbul: Volkan Matbaası.
Ersever, Ö.H. (1996). Karar verine becerileri kazandırma programının ve etkileşim grubu deneyiminin üniversite öğrencilerinin karar verme stilleri üzerindeki etkiler, Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Feldman, R.S. (1989). Understanding psychology. New York: McGraw-Hill Inc.
Fensterheim, H. & Baer, J. (1994). Don't say 'yes' when you want to say 'no'. London: Little, Brown and Company.
Gamgam, H. (1998). Parametrik olmayan istatiksel teknikler. Ankara: Türk Hava Kurumu Basımevi.
Growe, R. & Montgomery, P. (2001). Women and leadership paradigm: Bridging the gender gap. Electronic Issue of the National Forum of Educational Administration and Supervision journal, 17 E (4).
Güçray, S. (1998). Bazı kişisel değişkenler, algılanan sosyal destek ve atılganlığın karar verme stilleri ile ilişkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (9), 7-16.
Hogan, R., Curphy G.J. & Hogan, J. (1994). What we know about leadership effectiveness and personality. American Psychologist, 49 (6), 493-504.
Huitt, W. (1992). Problem solving and decision making: Consideration of individual differences using the Myers-Briggs type indicator. Journal of Psychological Type, 24, 33-44.
Ivey, A.E.; Ivey, M.B. & Simek-Downing, L. (1987). Counseling and psychotherapy. Massachusetts: Allyn and Bacon.
Korkut, F. (1996). iletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (7), 18-23.
Kuzgun,Y. (1993). Karar stratejileri ölçeği geliştirilmesi ve standardizasyonu. VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, 161-170. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayını.