Mikro öğretim uygulamalarının çok-yüzeyli rasch ölçme modeli ile analizi

Araştırmanın amacı, "Mikro öğretim uygulamalarının çok-yüzeyli Rasch ölçme modeli ile analizi"nin yapılmasıdır. Araştırmada survey yöntemi kullanılmıştır. Çalışma grubunu, Türkiye'de 2008-2009 öğretim yılında Fırat Üniversitesi Eğitim Fakültesi Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Bölümü'nde "Özel Öğretim Yöntemleri" dersini alan ve mikro öğretim uygulaması yapılan 32 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Mikro öğretim uygulamalarına ait gözlem verilerinin analizi, çok-yüzeyli Rasch ölçme modeliyle yapılmıştır. Bu analizle eşzamanlı olarak araştırmada kullanılan yüzeyler (öğretmen adaylarının mikro öğretim uygulamaları, puanlayıcıların katılık/cömertlikleri ve kullanılan maddelerin uygunluğu) kendi içlerinde sıralanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, P9 kodlu öğretmen adayı en yüksek yeteneği gösterirken P25 kodlu öğretmen adayı en düşük yeteneği göstermiştir. Ayrıca, en cömert puanlayıcı Jl, en katı puanlayıcı da J2'dir. Rasch modeli ile ilgili yapılan çalışmalarda yanlılık nedenlerini ortaya çıkarmak amacıyla ek ölçme araç ve yöntemleri işleme konulmalıdır.

Analyzing microteaching applications with many-facet rasch measurement model

The purpose of this research study is to analyze microteaching applications by using the many-facet Rasch measurement model. A survey method is used in this research. The working group consists of 32 student teachers who attended "Specific Teaching Methods" course in the Education for Computer and Teaching Technologies Department, Faculty of Education at Firat University in 2008-2009 academic year and whose microteaching applications were completed. The analysis of the observed data about microteaching applications has been done through the many-facet Rasch measurement model. The facets were used in the research (microteaching applications of the student teachers, judge severity/leniency and the relevancy of the used items/ tasks) simultaneously as the analysis was ranked among each other. According to the results, the student teacher coded as P9 seems to be the most talented, whereas the P25 coded seems to be the most untalented. Furthermore, the most lenient judge was Jl while the severest judge was J2. Additional measurement tools and methods should be employed in order to find out the reasons for bias in studies carried out with Rasch Model.

PDF

___

Akalın, S. (2005). Comparison between traditional teaching and microteaching during school experience of student-teachers. Eğitim Araştırmaları, 5(20), 1-13.
Alkan, C. (1991). Özel Öğretim İlke ve Yöntemleri 'Özel öğretim yöntemleri'. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, 167. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Atılgan, H. (2005). Müzik Öğretmenliği Özel Yetenek Seçme Sınavının Çok Yüzeyli Rasch Modeli ile Analizi (İnönü üniversitesi örneği). Eğitim Araştırmaları, 20, 62- 73.
Barnard, R. (1991). Microteaching without video. Forum, 29 (3), 42- 43.
Baştürk, R. (2009). Applying the many - facet rasch model to evaluate powerpoint presentation performance m higher education. Assesment and Evaluation In Higher Education, 33 (4), 431-444.
Baştürk, R. ve Işıkoğlu, N. (2007). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarının İşlevsel Kalitelerinin Çok Yüzeyli Rasch Modeli İle Analizi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7 (3), 727 - 752.
Bayraktar, E. (1993). Mikro Öğretim (Mikro Öğretim Ders Notları). Ankara: Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi.
Elhan, A. H. ve Atakurt, Y. (2005). Ölçeklerin Değerlendirilmesinde Niçin Rasch Analizi Kullanılmalı. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 58, 47 - 50.
Gözütok, F.D. (2007). Öğretim İlke ve Yöntemleri, Genişletilmiş 2. baskı, Ankara: Ekinoks Yayınları.
Güler, N. ve Gelbal, S. (2010). A study based on classic test theory and many facet Rasch model.
Eğitim Araştırmaları-Eurasian JournalofEducational Research, 38,108-125.
Güney, K. (2008). "Mikro - Yansıtıcı Öğretimin Öğretmen Adaylarının Sunu Performansı ve Yansıtıcı Düşünmesine Etkisi". Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Gürses, A.; Bayrak, R.; Yalçın, M.; Açıkyıldız, M. ve Doğar, Ç. (2005). Öğretmenlik Uygulamalarında Mikro Öğretim Yönteminin Etkililiğinin İncelenmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 1-10.
Higgins, A. ve Nicholl, H. (2003). The experiences of lecturers and students in the use of microteaching as a teaching strategy. Nurse Education in Practice, 3, 220-227.
Jerich, K. F. (1987). Micro - Teaching As A Model For Teacher Education, Preparation: Evaluating The Effects Of The Curricular Components, Classroom Instruction, Within A General Methods Micro Teaching Approach (Reports - Research / Tecnical) (143). Charleston, II. Eastern Illnious University, (USA).
Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri, Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
Kazu, H. (1996). "Öğretmen Yetiştirmede Mikro Öğretim Yönteminin Etkililiği (Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi örneği)." Yayımlanmamış Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Kpanja, E. (2001). A study of the effects of video tape recording in microteaching training. British Journal ofEducational Technology, 32(4), 483-486.
Külahçı, Ş. G. (1994). Mikro Öğretimde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi deneyimi 1. Model Geliştirme. Eğitim ve Bilim, 18 (91), 12 - 22.
Külahçı, Ş. G. (1995). Öğretmen Yetiştirmede Modül Serisi. Mikro Öğretim. Ankara: Özışık Ofset Matbaacılık.
Leith, G. O. M. (1982). The influence of personality on learning to teach: effects and delayed effects of microteaching. Educational Review, 34 (3), 195 -204.
Linacre, J. M. (1993). Generalizability theory and many facet Rasch measurement. Annual Meeting Of The American Educational Research Association. (April, 13, 1993), (ED 364 573). Atlanta Georgia.
Linacre, J. M. (2008). A user's guide to winsteps, ministep Rasch-model computer programs, program manuel, 3.66, P.O. Box. 811322, Chicago IL 60681-1322.
Miltz, R. J. (1978). Application of microteaching for teaching improvement m higher education.
British Journal ofTeacher Education, 4 (2), 103 - 112.
Peker, M. (2009). Genişletilmiş Mikro Öğretim Yaşantılıları Hakkında Matematik Öğretmeni Adaylarının Görüşleri, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 353-376.
Stenner, A. J. (1990). Objectivity: specific and general. Rasch Measurement Transactions, 3 (4), 111.
Şen, A.İ. (2009). A study on the effectiveness of peer microteaching in a teacher education program.
Eğitim ve Bilim-Education and Science, 34(151), 165-174.
Şen, A.İ. (2010). Effect of peer teaching and micro teaching on teaching skills of pre-service physics teachers. Eğitim ve Bilim-Education and Science, 35(155), 78-88.
Wallace, R. C. (1987). The teacher education dialogue: priming participants for reform. Educational Record, Fall, 31 - 33.
Wright, B.D. and Linacre, J.M. (1994). Reasonable mean-square fit values. Transactions of the Rasch measurement SIG American educational research association. Rasch measurement Transaction, 8(3), 370-382.