İnsan hakları siyasetini yeniden düşünmek

Bugün insan hakları söylemi ve bu söyleme dayalı siyaset, çıkarları birbirinden farklı veyer yer de birbiriyle çelişkili çok sayıda siyasal aktörün eylemlerinin referans çerçevesinioluşturmaktadır. Aktörlerin ve çıkarların bu çeşitliliği, insan hakları siyasetinin özgürleştiriciniteliğine ve insan hakları söyleminin tutarlılığına ilişkin kaygıların temelini oluşturmaktadır.Elinizdeki çalışma söz konusu kaygıların, modern insan hakları öğretisine ilişkin, kökleri Marxve Arendte uzanan eleştirilerin gözden geçirilmesi yoluyla yeniden değerlendirilmesi çabasınakarşılık gelmektedir. Çalışmanın temel argümanı, insan haklarından bir siyasal mücadelezemini olarak söz edebilmemizi olanaklı kılanın, tam da aktörler ve hedefer düzlemindekiçeşitlilik olduğu yolundadır.

Rethinking the politics of human rights

Today, discourse of human rights and the politics to which it based on form the frame ofreference for praxis of various political actors whose interests differ and in confict from placeto place. Those variety of actors and interests pave the way for the emancipatory quality ofpolitics of human rights and primary concerns regarding the consistency of the human rightsdiscourse as politics. This study addresses an attempt to reevaluate the said concerns throughreviewing modern human rights discipline whose roots go back to Marx and Arendt. The mainargument of the study is to demonstrate that what makes possible to mention human rights asthe ground of political struggle is just these variety at the levels of actors and targets.

PDF

___

Agamben, G. (2001), Kutsal İnsan: Egemen İktidar ve Çıplak Hayat (İstanbul: Ayrıntı Yayınları) (Çev. İ. Türkmen).
Akçam, T. (1990), İnsan Hakları Kavramının Evrimi ve Marksizm, Birikim , 19:9-21.
Arendt, H. (1998), Totalitarizmin Kaynakları/2: Emperyalizm (İstanbul: İletişim Yayınları) ( Çev. B. S. Şener).
Balibar, E. (1994), Masses, Classes, İdeas ( London: Routledge).
---------------(2013), On The Politics of Human Rights, Constellations, 20 (1):18-26.
Benhabib, S. (2014), Ötekilerin Hakları: Yabancılar, Yerliler, Vatandaşlar (İstanbul: İletişim Yayınları) (Çev. B. Akkıyal).
------------------(2013), Buhran Çağında Haysiyet: Zor Zamanlarda İnsan Hakları (İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları) (Çev. B. Yıldırım).
Çelebi, A. (2009), Haklara Sahip Olma Hakkı ya da Siyasal Haklar: İnsan Hakları Üzerine Deneme, Tesmeralsekdiz, 4:84-115.
Gauchet, M. (2003), Yurttaşını Arayan Demokrasi (İstanbul: İletişim Yayınları) (Çev. Z. Savaşçın).
Geneens, R. (2008), Democracy, Human Rights and History: Reading Lefort, European Journal of Political Theory, 7 (269):269-286
Habermas, J. (2013), Öteki Olmak, Ötekiyle Yaşamak: Siyaset Kuramı Yazıları (İstanbul: Yapı Kredi Yayınları) (Çev. İ. Aka).
------------------ (2007), Bölünmüş Batı (İstanbul: Yapı Kredi Yayınları) (Çev. D. Muradoğlu).
Ingram, J. D. (2008), What is Right to Have Rights?: Three Images of the Politics of Human Rights: Three Images of The Politics of Human Rigths, American Political Science Review , 102 (4):401-416.
Kant, I. (1984), Seçilmiş Yazılar (İstanbul: Remzi Kitabevi) (Çev. N. Bozkurt).
Lefort, C. (1988), Democracy and Political Theory (Cambridge: Polity Press) (Tr. D. Macey).
--------------(1986), The Political Forms of Modern Society ( Cambridge: Polity Press).
Marx, K. (1968), Yahudi Meselesi (Ankara: Sol Yayınları) (Çev. N. Berkes).
Ranciere, J. (2009), İnsan Haklarının Öznesi Kimdir?, (Çev. E. Koyuncu), Tesmeralsekdiz, 4: 53-65.
Wagner, P. (2003), Modernliğin Sosyolojisi (Ankara: Doruk Yayınları) (Çev. M. Küçük).