İbrahim DEMİRCİ, Füsun EKŞİ, Çınar KAYA, Halil EKŞİ

Karakter Gelişim İndeksi'nin Türk Ergenlerdeki Psikometrik Özellikleri

Bu çalışmanın amacı Karakter Gelişim İndeksi'ni (KGİ) Türkçe'ye uyarlamak ve ölçeğinpsikometrik özelliklerini incelemektir. Çalışma grubu 604 ortaöğretim öğrencisindenoluşmaktadır. Doğrulayıcı faktör analizinde 11 boyutlu modelin kabul edilebilir uyum verdiğigörülmüştür. Ölçekteki maddelerin faktör yükleri .30 ile .80 arasında değişmektedir. Ölçeğiniç tutarlılık güvenirlik katsayısı .92 olarak hesaplanmıştır. Ölçeğin alt boyutlarının iç tutarlılıkgüvenirlik katsayıları .60 ile .83 arasında değişmektedir. Ölçeğin madde toplam puankorelasyon katsayılarının .22 ile .68 arasında değiştiği görülmüştür. Ölçüt bağıntılı geçerlikaçısından, İnsani Değerler Ölçeği alt ölçek puanları ile KGİ alt ölçek puanları arasındakikorelasyon katsayıları .30 ila .65 arasında değişmektedir. Araştırmanın sonuçları KarakterGelişim İndeksi'nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenilirlik özelliklerinin kabul edilebilirdüzeyde olduğunu ve bilimsel araştırmalarda kullanılabileceğini ortaya koymuştur

The Psychometric Properties of Character Growth Index in TurkishAdolescents

The aim of this study was to examine the psychometric properties of Turkish version ofCharacter Growth Index. The sample of this study consisted of 604 high school students. Theresults of confirmatory factor analysis demonstrated that 11 factor model fitted the data well.Factor loadings ranged between .30 and .80. The internal consistency reliability coefficient ofthe scale was calculated as .92. The internal consistency reliability coefficient of thesubscales ranged between .60 and .83. The corrected item-total correlations ranged between.22 and .68. In terms of the criterion validity, the correlation coefficients calculated betweenthe Humanitarian Values Scale subscale scores and the CGI subscale scores ranged from .30to .65. These results revealed that Character Growth Index is a valid and reliable scale andcan be used in scientific studies

PDF

___

Bentler, P. M. (1980). Multivariate analysis with latent variables: Causal modeling. Annual Review of Psychology, 31, 419-456.
Bentler, P. M., & Bonett, D. G. (1980). Significance tests and goodness of fit in the analysis of covariance structures. Psychological Bulletin, 88, 588-606.
Bollen, K. A.(1989). Structural equations with latent variables. New York: John Wiley
Brown, M. ve Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. İçinde: K. A. Bollen ve J. S. Long (Ed.), Testing structural equation models (s. 136-162). Beverly Hills, CA: Sage.
Byrne, B., & Campbell, T. L. (1999). Cross-cultural comparisons and the presumption of equivalent measurement and theoretical structure: A look beneath the surface. Journal of Cross-Cultural Psychology, 30(5), 555-574.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi yayınları.
Dilmaç. B. (1999). İlköğretim öğrencilerine insani değerler eğitimi verilmesi ve Ahlaki Olgunluk Ölçeği ile eğitimin sınanması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edildi. (Tez no: 87087)
Dilmaç, B. (2007). Bir grup fen lisesi öğrencisine verilen insani değerler eğitiminin insani değerler ölçeği ile sınanması. (Yayımlanmamış doktora lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edildi. (Tez no: 211415)
Ekşi, H. (2003) Temel insani değerlerin kazandırılmasında bir yaklaşım: Karakter eğitimi programları. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(1), 79–96.
Gillham, J. Adams-Deutsch, Z., Werner, J., Reivich, K., Coulter-Heindl, V., Linkins, M. ve diğerleri. (2011). Character strengths predict subjective well-being during adolescence. The Journal of Positive Psychology, 6(1), 31-44.
Hambleton, R. K. (2005).Issues, designs, and technical guidelines for adapting tests into multiple languages and cultures. İçinde R. K. Hambleton, P. Merenda, ve C. Spielberger (Ed.), Adapting Educational and Psychological Tests for Cross-Cultural Assessment (s. 3-38). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
Kabakçı, Ö. F. (2013). Karakter güçleri açısından pozitif gençlik gelişiminin incelenmesi. (Yayımlanmamış doktora lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edildi. (Tez no: 339024)
Kline, P. (2000). Handbook of psychological testing (2. Baskı.). London: Routledge.
Lerner, J. V., Phelps, E., Forman, Y., ve Bowers, E. P. (2009). Positive youth development. İçinde R. M. Lerner ve L. Steinberg (Ed.), Handbook of adolescent psychology: Vol. 1. Individual bases of adolescent development (3. Basım., s. 524–585). Hoboken, NJ: Wiley.
Lickona, T. (1996). Eleven principles of effective character education. Journal of Moral Education, 25(1), 93-100.
Lickona, T. (2009). Educating for character: How our schools can teach respect and responsibility. New York: Bantam
Liston, M. (2014). Conceptualizing and validating the Character Virtues Index (CVI). (Order No. 3633828, University of Missouri - Saint Louis). ProQuest Dissertations and Theses,334. http://search.proquest.com/docview/1611144972?accountid=35915 adresinden elde edildi.
Lounsbury, J. W., Fisher, L. A., Levy, J. J., ve Welsh, D. P. (2009). An investigation of character strengths in relation to the academic success of college students. Individual Differences Research, 7(1), 52-69.McCullough, M. E., & Snyder, C. R. (2000). Classical source of human strength: Revisiting an old home and building a new one. Journal of Social and Clinical Psychology, 19, 1–10.
Marsh, H. W., Hau, K. T., Artelt, C., Baumert, J., & Peschar, J. L. (2006). OECD’s brief selfreport measure of educational psychology’s most useful affective constructs: Crosscultural, psychometric comparisons across 25 countries. International Journal of Testing, 6(4), 311-360
McCullough, M.E., & Snyder, C.R. (2000). Classical sources of human strength: Revisiting an old home and building a new one. Journal of Social and Clinical Psychology, 19, 1- 10.
Peterson, C. ve Seligman, M. E. P. (2004). Character strengths and virtues a handbook and classification. New York: Oxford University Press.
Ryan, R. M. ve Deci, E. L. (2001). On happiness and human potentials: A review of research on hedonic and eudaimonic well-being. Annual Review of Psychology, 52, 141–166.
Ryff, C. D., ve Keyes, C. L. M. (1995). The structure of psychological well-being revisited. Journal of Personality and Social Psychology, 69(4), 719- 727.
Schwartz, S. H. (1994). Are there universal aspects in the content and structure of values? Journal of Social Issues, 50, 19-45. http://dx.doi.org/10.1111/j.1540- 4560.1994.tb01196.x.
Sperry, L. ve Shafranske, E. P. (2007). Approaches to spiritually oriented psychotherapy: a comparative analysis. İçinde Sperry, L. ve Shafranske, E. P. (Ed.), Spiritually oriented psychotherapy (s. 333-350). Washington, DC: American Psychological Association.
Schermelleh-Engel, K. ve Moosbrugger, H., (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
Seligman, M. E. P. (2002). Positive Psychology, Positive Prevention, and Positive Therapy. İçinde Snyder, C. R. ve Lopez, S.J. (Ed.). Handbook of Positive Psychology. Oxford University Press, s. 3-9.
Seligman, M. E. P. ve Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive Psychology: An Introduction. American Psychologist, 55(1), 5-14.
Türk Milli Eğitimi Temel Kanunu. (1973, 14 Haziran). Resmi Gazete (Sayı: 14574). http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.1739.pdf adresinden elde edildi
Waters, L. (2011). A review of school-based positive psychology interventions. The Australian Educational and Developmental Psychologist, 28, 75-90.
Waters, L. (2014). Balancing the curriculum: Teaching gratitude, hope and resilience. İçinde H. Sykes (Ed.), A love of Ideas (s. 117–124). Albert Park: Future Leaders Press.