SÜLEYMAN ATEŞ VE ABDULLAH PARLIYAN‟IN MEALLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Müslümanların en büyük gayelerinden biri de Kur‟ân‟ı en doğru Şekilde anlamak veonu hayatta yaşamaktır. Bu amaçla Kur‟ân birçok dile çevrilmiş bulunmaktadır.Zamanla pek çok sayıda meâlin ortaya çıkması onların titizlikle incelenmelerinigerektirmiştir. Bu çalışmada, üslup ve yöntem açısından birbirinden farklı SüleymanAteş‟in Kur’ân-ı Kerîm’in Yüce Meâli ile Abdullah Parlıyan‟nın Açıklamalı Kur’ân-ıKerîm Meâli (Özlü Tefsir) adlı eserleri incelenmiştir. Bu çalışmada bu iki eserin hemortak hem de farklı yönleri üzerinde durulmuş ve asıl manayı vermede ne ölçüdebaşarılı oldukları ortaya konmak istenmiştir.S. Ateş‟in mealinde akli ve çağdaş bilimlere ilgi vardır. İsrailiyat türü rivayetlere veneshe iliĢkin görüşlere karşı mesafeli durulmuştur.Yazar, genelde mutedil klasikgörüĢün dışına çıktığında buna ilmi bir gerekçe gösterme ihtiyacı duymuştur (Hz.Âdem‟in Cenneti ile Kıyametten sonraki Cennetin farklı olduğu görüşü gibi). Bununlatevillerine bir yere kadar katılmanın zeminini hazırlamıştır.A. Parlıyan‟ın mealinde ise parantez hiç kullanılmamıştır ama gerektiğinde bir kelimeveya cümlenin taşıyabileceği birkaç manası art arda sıralanmıştır. Ayrıca kimitefsirlerde dile getirilmiş görüşler Kur‟ân‟ın sarih (zahir) manasıyla karıştırılarakverilmiştir. Bu nedenle okur, neyin meal, neyin açıklama ve neyin tefsir olduğunuseçemez konuma düşürülümüştür. Hem tevillerde hem de farklı görüşleri cem etmedebir açıklamaya yapma gereği duymamıştır. Parantez de kullanılmadığından her ifadeettiği mana İlahi Mesaj‟ın içinde mülahaza edilmiştir. Bu ise onun çalışmasını birölçüde zaafa uğratmıştır.

THE COMPARISON OF SÜLEYMAN ATEŞ AND ABDULLAH PARLIYAN‟S MAALS

One of the biggest targets of the Muslims is to understand Qur‟an accurately and implement it in their lives. For this aim, Qur‟an has been translated into several languages. That several maals have appeared in time requires them to be examined meticulously. In this study, Süleyman AteĢ’s The Supreme Maal Of The Qur’an and Abdullah Parlıyan’s The Concise Tafsir of The Quran (The Essence of The Tafsir) which are quite different in terms of style and method have been examined. In this study, common and different aspects of those two works are emphasised and aimed to execute how successful they are at carrying the main meaning. Mental and contemporary topics are interested in AteĢ‟s Maal. Remarks related to Israeli rumours and naskh have been remained aloof. When the author digresses the conservative classical view, he generally needs to show a scholarly reason for it (e.g.: the view that Adam‟s heaven is different from the heaven after the doomsday). With this, he provides a basis for his glosses to agree with them to some extent. In A. Parlıyan‟s Maal, paranthesis is never used, but when needed, several meanings of a word or a sentence that it can carry are lined up one after the other. Moreover, the views uttered in some Tafsirs are given by being compared with Qur‟an‟s apparent meaning. Therefore, the reader is rendered not to be able to choose what is maal, what is explanation and what is tafsir. He doesn‟t need to make an explanation on both the glosses and compiling different views. And, since he does not use paranthesis, all he says is considered as divine message. And this causes his work to be debilitated to some extent.

___

  • AKDEMİR, Salih. Cumhuriyet Dönemi Kur’ân Tercümeleri (eleştirel bir yaklaşım). Ankara: 1989.
  • ALTUNTAŞ, Mehmet. “Mukâtil b. Süleyman‟ın Tefsirinde İsrâiliyat ve Hurûf-ı Mukattaa Hakkındaki Yorumları”. Bozok Üniversitesi Ġlahiyat Fakültesi Dergisi 13/13 (2008): 129-158.
  • ARSLAN, Gıyasettin. “Türkçe Kur‟ân Meâllerinde Kaynak Dilin Egemenliği Sorunu (Halil Altuntaş- Muzaffer Şahin örneği)”. Kur’ân Meâlleri Sempozyumu -Eleştiriler ve Öneriler (İzmir 2003), 475-494. İzmir: 1/2007.
  • ATEŞ, Süleyman. Kur’ân-ı Kerim’in Yüce Meâli. Ankara: Hayat Yayınları, 2017.
  • ATEŞ, Süleyman, Kur’ân-ı Kerîm’in Yüce Meâli ve Çağdaş Tefsiri, AÜİF Yay. Ankara 1982.
  • BİLGİZ, Musa. “Kur‟ân-ı Kerîm‟in Bazı Özellikleri”, Tefsir Araştırmaları Dergisi, Ekim / 2017, Cilt: 1, Sayı: 2, ss. 185-213.
  • BİLMEN, Ömer Nasuhi. Kur’ân-ı Kerîm’in Türkçe Meâli Âlisi ve Tefsiri. İstanbul: Nesa Basın Yay. 1996.
  • CERRAHOĞLU, İsmail. Tefsir Usulü. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 2013.
  • ÇANTAY, Hasan Basri. Kur’ân’ı Hâkim ve Meâli Kerîm. Ġstanbul: 2. Baskı, B. Basın Yay., 2008.
  • DEMİRCİ, Muhsin. Tefsirde Metodolojik Sorunlar. İstanbul: İFAV Yayınları, 2017.
  • DİNDİ, Emrâh, Kur’ân’da İslam Öncesi Kültürün Ġzleri, İstanbul Üniversitesi SBE, 2014 Doktora Tezi.
  • DUMAN, M. Zeki. Nüzulunden Günümüze Kur’ân ve Müslümanlar. Ankara: Fecr Yayınları, 1996.
  • DUMAN, M. Zeki. “Kur'an'da Neshe Delil Gösterilen ve Mensûh Addedilen Ayetlerin Mana Yönünden Yeniden Gözden Geçirilip Değerlendirilmeleri”. Bilimname: Düşünce Platformu, 7/17, 2009, ss. 9-50.
  • DURMUŞ, Zülfikar. “Muhammed Hamîdullah‟ın Aziz Kur‟ân Adlı Meali Üzerine Tetkikler”.Kur’ân Meâlleri Sempozyumu -Eleştiriler ve Öneriler-, (İzmir 2003), 69- 86. İzmir: 2/2007.
  • DURMUġ, Zülfikar. Kur’ân’ın Türkçe Tercümeleri -Aziz Kur’ân ve Ġnsanlığa Son Çağrı Örneği-. Ġstanbul: Rağbet Yayınları, 2003.
  • DURSUN, Ahmet. “Bir Karşılaştırma Örneği: Risale-i Nur‟daki Meâl Örnekleri ve Mehmet Akif Meâli”. Direnen Meal Akif Meâli Uluslararası Sempozyum (2016), 279-297.
  • FAZLU‟R-RAHMAN. Ana Konularıyla Kur’ân. Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 2016.
  • IġICIK, Yusuf. Kur’ân Meâli. Konya: 2. Baskı, Konya İlahiyat Dergisi Yay. 2010.
  • MUKÂTİL b. Süleyman. Tefsîr-i Kebîr. Trc: M. Beşir. Eryarsoy. İstanbul: İşaret Yayınları, 2006.
  • MUKÂTİL b. SÜLEYMAN. Kur’ân Terimleri Sözlüğü. İstanbul: İşaret Yayınları, 2016.
  • PARLIYAN, Abdullah. Kur’ân-ı Kerim’in Özlü Tefsiri -Tefsirlerin Özü-. Konya: Konya Kitapçılık, 2003.
  • er-RAĞIP el-İsfahanî. Müfredat Kur’ân Kavramları Sözlüğü. Çev. Abdulbaki Güneş- Mehmet Yolcu. İstanbul: Yarın Yayınları, 2015.
  • ŞÂTİBİ, Ebû İshak. el-Muvaffakat İslâmî İlimler Metodolojisi. İstanbul: İz Yayıncılık, 2010.
  • ŞENER, H. İbrahim. “Cumhuriyet Dönemi Kur‟ân Meâllerine Günümüz Türkçesi Açısından Yaklaşım”. Kur’ân Meâlleri Sempozyumu – Eleştiriler ve Öneriler- (İzmir 2003), 343-360. İzmir: 2/2007.
  • TOK, Fatih. “Ebu Hanîfe‟ye Göre Kur‟ân Tercümesi”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi: 2/2015, ss. 269-292.
  • TÜRE, İskender. Zülkarneyn Kur’ân’da Uzaya Seyehati Anlatılan İnsan. İstanbul: Ötüken Yayınevi, 1998.
  • YARGICI, Atilla. “Tefsirde İsrailiyat Konusuna Eleştirel Bir Yaklaşım”. Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi: 15. 2006, ss. 51-65.
  • YAVUZ, Ali Fikri. Kur’ân-ı Kerîm ve İzahlı Meâli Âlisi (Türkçe Anlamı). Ġstanbul: Sahhaflar Kitap Sarayı, 2013.
  • YAZICI, Ahmet. Türkçe Tefsir Çalışmalarında Klasik-Modern Algısı Ömer Nasuhi Bilmen Süleyman Ateş Örneği. İstanbul: Ravza Yayınları, 2014, ss. 319-348.
  • YAZICI, İshak. Edip Yüksel ve Muhammed Esed’in Meâllerine Eleştirel Bir İnceleme. Kur’ân Meâlleri Sempozyumu -Eleştiriler ve Ön1eriler- 1/2007, Ġzmir 2003.