Esra ALATAŞ, Süheyla BULUT DOĞAN, Tonguç Demir BERKOL, Gazi ALATAŞ

Repetetively Cutting Own Oral Mucosa as a Self-Harming Behavior: A Case Report

Tekrarlayıcı, tasarlanmış bir şekilde, ölüm isteği olmadan yapılan, doku hasarı ile sonuçlanan, kendi vücuduna yönelik girişimler olarak tanımlanan kendine zarar verme davranışı, Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı'nın yeniden gözden geçirilmiş dördüncü baskısında (DSM-IV TR) başka bir yerde sınıflandırılmamış dürtü kontrol bozuklukları ve ilk kez bebeklik çocukluk çağı ve ergenlikte tanısı konan bozukluklar içinde basmakalıp davranım bozuklukları başlıkları altında yer almaktadır. DSM-V için intihar niteliği olmayan kendine zarar verme başlığı ile ayrı bir tanımlama önerilmiş ve klinik ilgi odağı olabilecek diğer durumlar bölümünde, kişisel öykünün olduğu diğer durumlar başlığı altında, 'kendine zarar verme öyküsü' olarak ayrıca tanımlanmıştır. Sıklıkla ergenlikte başlayan kendine zarar verme davranışının en çok karşılaşılan şekli kendini keserek zarar verme olup, çoğunlukla da kollar ve bacaklar seçilmektedir. Genellikle kişilik bozuklukları, depresyon, madde kullanımı ile birlikte görülmektedir. Bu makalede kendine zarar verme şekillerinden sıkça görülen kesmeyi, oldukça seyrek görüldüğü bir bölge olan ağız içinde gerçekleştiren bir olgu anlatılacaktır

Kendine zarar verme davranışı olarak tekrarlayıcı şekilde kendi ağız mukozasını kesme: Olgu sunumu

Self-harm behavior, defined as repetitive and deliberate attempts of harm to self-body without suicidal intentions and resulting in tissue damage, is classified in the text revision of Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders fourth edition (DSM-IV-TR) under the sections of impulse-control disorder not otherwise specified and stereotypic movement disorder which falls under the category of disorders usually first diagnosed in infancy, childhood or adolescence. For DSM-V, a separate classification with the title of non-suicidal self-harm has been recommended and defined separately as personal history of selfharm under the section of other circumstances of personal history under the main category of other conditions that may be a focus of clinical attention. The most encountered form of self-harm behavior starting mostly in adolescence is harming by self-cutting and mostly legs and arms are chosen. Such behavior is generally accompanied with personality disorder, depression, substance abuse. In this article, a case of cutting, a common form of self harm behavior that involves one of the rare parts of the body, oral mucosa is discussed.

PDF

___

Feldman MD. The challenge of self-mutilation: a review. Compr Psychiatry 1988; 29:252-269.
American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth edition, Text Revision (DSM- IV-TR). Washington, DC: American Psychiatric Publishing 2000.
American Psychiatric Association. Desk Reference To The Diagnostic Criteria From DSM-V. Washington, DC London, England: American Psychiatric Pubishing, 2013; 372.
Favazza AR. Repetitive self-mutilation. Psychiatr Ann 1992; 22:60-63.
Langbehn D, Pfohl B.Clinical correlates of self-mutilation among psychiatric inpatients. Ann Clin Psychiatry 1993; 5:45-51.
Ghaziuddin M, Tsai L, Naylor M. Mood disorder in group of self-cutting adolescents. Acta Pedopsychiatry 1992; 55:103-105.
Favazza AR. Self-injurious behavior in college students. Pediatrics 2006; 117:2283-2284.
Olfson M, Gameroff MJ, Marcus SC. National trends in hospitalization of youth with intentional self-inflicted injuries. Am J Psychiatry 2005; 162:1328-1335.
Portzky G, van Heeringen K. Deliberate self-harm in adolescents. Curr Opin Psychiatry 2007; 20:337-342.
Pattison EM, Kahan J. The Delibrate Self-harm Syndrome. Am J Psychiatry 1983; 140:867-872.
Roberts-Dobie S, Donatelle RJ. School counselors and student self. J Sch Health 2007; 77:257-264.
Suyemoto KL, Kountz X. Self-mutilation. Prev Res 2000; 7:1-4.
Sacarcelik G, Turkcan A, Guveli H. The prevalence of deliberate self-harm behavior and its association with sociodemographic features in patients referred to secondary care psychiatric clinic for adolescents and young adults. Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences 2011; 24:253-264. (Turkish)
Skegg K. Self-harm. Lancet 2005; 366:1471-1483.
Rosenthal RJ, Rinzler C, Walls R. Wrist cutting syndrome: the meaning of gesture. Am J Psychiatry 1972; 128:1363-1368.
Roy A. Self-mutilation. Br J Med Psychol 1978; 51:201-203.
Brunner R, Parzer P, Haffner J. Prevalence and psychological correlates of occasional and repetitive deliberate self-harm in adolescents. Arch Pediatr Adolesc Med 2007; 161:641-649.
Owens D, Horrocks J, House A. Fatal and nonfatal repetition of self-harm: systematic review. Br J Psychiatry 2002; 181:193-199.
Cooper J, Kapur N, Webb R. Suicide after deliberate self-harm: a 4-year cohort study. Am J Psychiatry 2005; 162:297-303.
Taiminen TJ, Kallio- Soukinen K, Nokso-Koivisto H. Contagion of deliberate self-harm among adolescent inpatients. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1998; 37:211-217.
Schoppmann S, Schröck R, Schnepp W. 'Then I just showed her my arms . . .' Bodily sensations in moments of alienation related to self-injurious behaviour. A hermeneutic phenomenological study. J Psychiatr Ment Health Nurs 2007; 14:587-597.