Plath'ın Sırça Fanus'unda İntihar Olgusu ve Ayrılıkçı Benlik"

Yirminci yüzyılda Amerikalı kadın yazarlar yakın zamanda dikkatleri teoloji, felsefe, psikoloji ve edebiyat üzerine çekerek kadınları baskı altında tutan kültürel güçler ve ayrılıkçı kişilik kavramı arasındaki tarihsel danışıklı dövüşü etkileyici ayrıntılarla ortaya koymuştur. Plath’ın eseri feminist ve psikanalitik eleştirel yaklaşımlar ışığında ele alındığında özgüvensiz bir kadının ayrıntılı imgelerle dolu olan yaşamı karşımıza çıkar. Bu makalede çağdaş bir kadının ayrılıkçı benliğinin sınırlarını çizmesi konu olarak ele alınmaktadır. Bu bağlamda Sylvia Plath’ın Sırça Fanus adlı romanında Esther’in annesi ve hayatındaki diğer kadınlarla ilişkileri irdelenerek kahramanın intihar girişiminin kendi bağımsız benliğini oluşturabilmesi açısından önemine dikkat çekilecektir. Esther’in intihar etmesi ve bağımsız benliğinin oluşumuna engel olan annesinden ayrılmasıyla arasında yakın bir ilinti bulunmaktadır. Yaşadığı ruhsal bunalımlardan sonra, romanın sonunda biraz olsun hayatının kontrolünü elinde tutabilen bu kadın içinde bulunduğu ataerkil toplumun değerlerinin temsilcisi olan hemcinslerinden de ayrılmayı başarabilmiştir.

Suicidality and Separative Self in Plath's Bell Jar

In the twentieth century American women writers have recently drawn on theology, philosophy, psychology and literature to demonstrate in impressive detail the historic collusion between the notion of a separate self and the cultural forces that have oppressed women. Through the framework of feminist and psychoanalytical criticism, we see the life of a woman without self-esteem, which is full of pervasive imagery in detail. This article deals with a modern woman who draws the boundaries of her separative self. It aims at exploring Esther’s relationship with her mother and the other women in Sylvia Plath’s Bell Jar in order to demonstrate her suicidal attempt as a way of forming her own autonomous self. There is a close link between Esther’s suicide and her separation from her mother who forms a hindrance for her autonomy. After having nervous breakdown, this woman who controls her life to an extent, also manages to separate from her female fellows, the representatives of the patriarchal society she lives in, at the end of the novel.

PDF

___

Paula Bennet. (1986). My Life a Loaded Gun: Female Creativity and Feminist Poetics, Beacon Press, Boston.
Bonds Diane S. (1990). The Separative Self in Sylvia Plath's The Bell Jar Vol. 18, No. 1, pp. 49-64. www.sylviaplath.de/plath/onlineart.html Butscher, E (1976). Sylvia Plath Method and Madness,The Seabury Press, New York.
Chodorow, Nancy (1978a). The Reproduction of Mothering : Psychoanalysis and the Sociology of Gender. University of California Press. Berkeley.
Chodorow, Nancy (1978b). “Mothering, Object-relations, and the Female Oedipal Configuration” Feminist Studies pp.137-58.
Coyle Susan. (1984) Images of Madness and Retrieval American Studies in American Fiction Women's Studies, Vol. 18, No. 1, May, pp. 49-64.
De Kanter Ruth. (1993).“Becoming a Situated Woman” Daughtering and Mothering. Janneke van Mens-Verhulst, ed. Routledge, 15-26.
Flax, Jane. (1978). “The Conflict between Nurturance and Autonomy in Mother-Daughter Relationship and Within Feminism” Feminist Studies 4, 171-89.
Geçtan, Engin, (1996). Varoluş ve Psikiyatri. Remzi Kitabevi, İst. Jung, C. G. (1964). The Archetypes of the Collective Unconscious. Sir Herbert Read, et al., eds. Bollingen Series Trans. By R F. C. Hull Priceton Un. Press.
Keller Catherine, (1987). From A Broken Web: Separation, Sexism and Self. Beacon Press Boston.
Mahler, Margaret. (1968). On Human Symbiosis and the Vicissitudes of Individuation. New York International Un. Press.
Nice, Vivien. (1992) .Mothers and Daughters The Distortion of a Relationship, Mac Millan Press, New York.
Plath, Sylvia. (1989). Sırça Fanus. Çev. Handan Saraç Can Yayınları, İstanbul.
Wagner, Linda W. (1986) “Plath’s The Bell Jar as Female Bildungsroman.” Women’s Studies: An Interdisciplinary Journal 12 (55-68).