Osmanlı’nın son ve Cumhuriyet’in ilk yılları arasındaki geçiş sürecinde varlığını sürdürmüş olan ve Türk resim sanatıiçerisinde “Çallı Kuşağı” ya da “Türk İzlenimcile ri” olarak da isimlendirilen “1914 Kuşağı”, Sanayi-i Nefise MektebiAlisi’ndeki resim eğitimlerinin ardından Paris’de Academie des Beaux Arts’a resim eğitimi almak üzere gönderilmiş ,ancak Birinci Dünya Savaşı’nın başlaması ile bu eğitimlerini yarıda bırakarak yurda geri dönmek durumunda kalmışolan sanatçı topluluğudur. 1914 yılına denk gelen bu geri dönüş tarihlerinden dolayı, Türk resim sanatı içerisinde“1914 Kuşağı Ressamları” ismini almışlardır. İbrahim Çallı, Namık İsmail, Nazmi Ziya Güran, H. Avni Lifij,Feyhaman Duran, Mehmet Ruhi Arel, Sami Yetik ve Ali Sami Boyar grubu oluşturan isimlerdir. Paris’te aldıkla rıresim eğitimi sonucunda akademik bir çizim yetkinliğine ulaşan bu sanatçılar, o yıllarda tanıştıkları İzlenimci resimanlayışından da etkilenmeleri ile resimlerinde desen sağlamlığının yanı sıra İzlenimciliğ in renkçi tavrına da eğilimgöstermişlerdir. Bu eğilimleri, ülkeye dönüşleri ile birlikte manzara, portre, ölüdoğa gibi resim türlerinde kendilerineözgü bir biçem(üslup) ile vücut bulmuştur. Özellikle açık havada gerçekleştirdikleri manzara türü resimlerinde mekânolarak İstanbul ve çevresini seçmişlerdir. Açık havada tek seferde gerçekleştirdikleri küçük boyuttaki yağlıboyaresimleri, sonrasında yaptıkları ayrıntılı çalışmalar ile İstanbul’un sokakları, evleri, tarihi yapıları, sahilleri ve boğazgörünümleri günün her saatinde, her haliyle “1914 Kuşağı” sanatçılarının en gözde konuları olmuştur. Geçmişte ngünümüze birçok sanatçının resmine konu olan ve olmaya devam eden İstanbul teması, “1914 Kuşağı” sanatçılarınınbakış açıları ve yorumları bağlamında plastik dille betimlenmiş ve belge niteliğin de sanatsal üretimler olarakgünümüze miras kalmışlardır.

1914 Generation is an artist community which pursued its existence during the transition process between the last years of Ottoman Empire and the first years of The Republic of Turkey and named as ‘’Çallı Generation’’ or also ‘’Turkish Impressionists’’ that was sent for taking art education at Academie des Beaux Arts in Paris after their art education at Sanay-i Nefise Mektebi Alisi (School of Fine Arts) but they were obliged to return to the country with leaving their education undone with the beginning of World War I. They took the name of ‘’1914 Generation Painters’’ in Turkish Painting due to their return year which coincides the year of 1914. İbrahim Çallı, Namık İsmail, Nazmi Ziya Güran, H. Avni Lifij, Feyhaman Duran, Mehmet Ruhi Arel, Sami Yetik and A li Sami Boyar are the names that generate the community. Those artists who reach academic drawing competence as a result of the art education taken in Paris showed a tendency to colorist attitude of Impressionism in addition to solidity of drawing in their paintings with being affected by the Impressionist painting perception that they met in those years. Their tendency has come into existence with their distinctive style in painting types such as landscape, portrait and still life with their return to the country. Especially they chose Istanbul and its around as location in their landscape paintings that they have performed outdoor. Small sized oil paintings they performed outdoor at one time, the streets of Istanbul that they did thereafter with detailed works, houses, historical buildings, coasts and Bosphorus views at all hours of the day and night in all aspects has become the favorite subjects of “1914 Generation” artists. Istanbul theme which has been the subject of many artists from past to present is described with a plastic language in the context of “1914 Generation” artists’ perspectives and interpretations and it stayed as heritage that is an artistic product today.