İçten Ezgi İNCE, Volkan HANCI, Düriye Gül İNAL

Anesteziyoloji ve Reanimasyon tıpta uzmanlık eğitimine pandeminin etkisi, İzmir raporu: Tanımlayıcı kesitsel bir çalışma

Amaç: Çalışmamızda pandemi sırasında, İzmir’de görev yapan Anesteziyoloji ve Reanimasyon Tıpta Uzmanlık Öğrencileri(TUÖ)’nin eğitimleri konusunda kendi görüşlerinin bir anket formu aracılığıyla toplanması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız İzmir ilinde eğitim kurumlarında çalışan Anesteziyoloji ve Reanimasyon TUÖ’ne web bazlı anketin gönderilmesi ile gerçekleştirildi. Anket formu; demografik özellikler, pandemiyle beraber değişen çalışma koşulları, eğitimin pandemi öncesi ve sonrasındaki özellikleri veya değişimi, daha önceki rutin işleyişe pandeminin etkileri, pandemi bazında kişisel, kurumsal, eğitimsel memnuniyet ile ilgili kişisel görüşleri sorgulayan 37 sorudan oluşmaktadır Bulgular: İzmir ilinde eğitim kurumlarından toplam 149 Anesteziyoloji ve Reanimasyon TUÖ’nin 88(%59,0)’i ankete katıldı. Kurumlarında kişilerin %28,4’ü pandemi nedeniyle kendi iş tanımları dışında çalışmaktaydı. TUÖ’lerinin bölümlerindeki haftalık çalışma süreleri nöbetleri dâhil ortalama 74,8±21,9 saatti. Kişilerin %81,8’inin kurumlarında salgın döneminde acil ameliyatların yapılmasına devam edilirken elektif operasyonların ertelendiğini belirtmiştir. Katılımcılar salgın döneminde TUÖ teorik eğitim saatlerine hiçbir kurumun salgın öncesi gibi devam edemediğini belirtirken, %51,1 katılımcı eğitimlerin online ve düzensiz yapıldığı bildirdi. TUÖ’lerinin %58’i pandemi sonrası hibrit olarak eğitime devam edilmesi yönünde görüş bildirdi. Kişilerin %80,7’si, pandemi süresince çalıştıkları kurumun sadece sağlık hizmeti verdiğini düşünmekteyken, %70,5’i pandeminin TUÖ eğitimini olumsuz etkilediğini belirtmiştir. Sonuç: Covid-19 pandemisi sırasında Anesteziyoloji ve Reanimasyon alanında tıpta uzmanlık eğitimi alan kişiler için klinik pratikleri sırasında bulaş riski fazladır. Katılımcıların çalıştıkları kurumlarda pandemi döneminde; hizmete öncelik verilme oranının arttığı, eğitim ile ilgili parametrelerde önemli bir erozyon olduğu, eğiticilerin daha az ulaşılır konuma geldiği, TUÖ’lerinin pandemi döneminde eğitim süreçlerini genel olarak stresli, yetersiz ve yorucu olarak nitelendirdiği belirlenmiştir.

THE EFFECT OF PANDEMIC ON ANESTHESIOLOGY AND REANIMATION RESIDENCY EDUCATION, IZMIR REPORT: A DESCRIPTIVE CROSS-SECTIONAL STUDY

Objective: In our study, it was aimed to collect the opinions of the Anesthesiology and Reanimation residents who worked in Izmir during the pandemic, through a questionnaire form. Materials and Methods: Our study was carried out by sending a web-based questionnaire to the Anesthesiology and Reanimation residents working in İzmir. Survey form was organized as a questionnaire consisting of 37 questions. Results: 88 (59.0%) of 149 residents participated in our study. 28.4% of the people in their institutions were assigned to jobs other than their regular tasks due to the pandemic. Weekly working hours in the departments of the residents were found to be 74.8±21.9 hours on average, including the shifts. 81.8% of the participants stated that elective operations were postponed in their institutions while emergency operations continued during the pandemic period. 51.1% of the participants reported that the education was conducted online and irregularly. 80.7% of the participants think that the institution they work within provides only health services during the pandemic, while 70.5% think that the pandemic has negatively affected the education of the residents. Conclusion: During the pandemic, the risk of transmission during their clinical practice is high for anesthesia and reanimation staff. During the pandemic period in the institutions where the participants work; It has been determined that the rate of giving priority to the health care service has increased, the trainers have become less accessible, and the residents generally describe the educational processes as stressful, inadequate and tiring during the pandemic period.

PDF

___

1. Li Q, Guan X, Wu P, Wang X, Zhou L, Tong Y,, et al. Early transmission dynamics in Wuhan, China, of novel coronavirus–infected pneumonia. N Engl J Med. 2020 Mar 26;382(13):1199 1207.. doi: 10.1056/NEJMoa2001316.
2. World health Organization [Internet]. [Erişim Tarihi: 01.07.2020]. Erişim adresi: https://www.who.int/dg/speeches/detail/ whodirector general s opening remarks at themedia briefing on covid 19—11 march 2020
3. İyilikçi L, Aksu Erdost H, Gökmen N, Kuvaki B, Hepağuşlar H, et al. Structuring the Anesthesia Clinic in COVID 19 Epidemic (Pandemic): DEÜ Anesthesiology Department. Ahead of print: HNHJ 938824. doi:10.14744/hnhj.2020.93824
4. Smith HL, Menon DK Teaching difficult airway management: is virtual reality real enough? Intensive Care Med. 2005;31(4):504 5.
5. Chang TP, Sherman JM, Gerard JM. Overview of Serious Gaming and Virtual Reality. In: Nestel D, Hui J, Kunkler K, Scerbo M, Calhoun A, editors. Healthcare Simulation Research. Springer,Cham; 2019:29 38. doi:10.1007/978 3 030 26837 4_5
6. Sayek İ. Tıp Eğiticisi El Kitabı. 1. baskı. Ankara: Güneş Tıp Kitabevleri; 2015:43 54.
7. Dedeilia A, Sotiropoulos MG, Hanrahan JG, Janga D, Dedeilias P, Sideris M. Medical and Surgical Education Challenges and Innovations in the COVID 19 Era: A Systematic Review. In Vivo. 2020;34(3Suppl):1603 11. doi:10.21873/invivo.11950
8. Lee JSE, Chan JJI, Ithnin F, Goy RWL, Sng BL. Resilience of the restructured obstetric anaesthesia training programme during the COVID 19 outbreak in Singapore. Int J Obstet Anesth. 2020;43:89–90.
9. Onat L, Hancı V, Özbilgin Ş, Boztaş N, Taşdöğen A, Yurtlu S, et al. Anaesthesiology and Reanimation Education in Turkey: Residents’ Views. Turk J Anaesthesiol Reanim. 2019;47: 496 502. doi: 10.5152/TJAR.2018.34437
10. Çiçek, C, Terzi C. Tıpta uzmanlık eğitimi (İzmir ölçekli iki araştırma ve karşılaştırmalı sonuçları). 1.Baskı. Ankara: Türk Tabipleri Birliği Yayınları; 2006.
11. Working Conditions Employment, Social Affairs & Inclusion European Commission [Erişim tarihi: 08.02.2021]. Erişim adresi: http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=706&la ngId=en&intPageId=205
12. Grantcharov TP, Reznick RK. Training tomorrow’s surgeons: What are we looking for and how can we achieve it? ANZ J Surg. 2009;79(3):104–7.
13. Gawad N, Towaij C, Stuleanu T, Garcia Ochoa C, Williams LJ. Prioritizing resident and patient safety while maintaining educational value: emergency restructuring of a Canadian surgical residency program during COVID 19. Can J Surg. 2020;63(3):E302 5. doi: 10.1503/cjs.006120
14. Çıtak N, Altaş Ö. Türkiye’deki göğüs cerrahisi ve kalp ve damar cerrahisi uzmanlık öğrencisi gözü ile tıpta uzmanlık eğitimi ve eğitim veren kurumlardaki durum. Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi 2012;20(4):826 34.
15. Kealey A, Alam F, McCreath G, Matava CT, Lisa A, Bahrey LA , et al. Real world impact of COVID 19 pandemic on the assessment of anaesthesiology residents. Br J Anaesth. 2020;125(5):e430 2. doi: 10.1016/j.bja.2020.08.016
16. Kösemehmetoglu K, Öcal BG, Coşkunoğlu EZ, Çulha İ, Çiçek AF, Dağlar E, ve ark. Patoloji uzmanlık eğitimi : Asistan gözüyle. Türk Patoloji Dergisi. 2008; 24(1):21 6.
17. Chinelatto LA, Rodrigues da Costa T, Medeiros VMB, Pereira Boog GH, Hojaij FC, Tempski PZ, et al. What You Gain and What You Lose in COVID 19: Perception of Medical Students on their Education.Clinics.2020;75:e2133.doi:10.6061/clinic s/2020/e2133.
18. Wong JEL, Leo YS, Tan CC. COVID 19 in Singapore – current experience: critical global issues that require attention and action. JAMA. 2020;323(13):1243 4. doi:10.1001/jama.2020.2467.