Günümüz toplumunda globalleşmenin bir sonucu olarak, farklı din ve kültüre ait toplumların bir arada yaşaması ve sağlıklı iletişim kurmaları daha da zorunlu hale gelmiştir. Sağlıklı bir iletişim de bu dinlerin birbirlerini daha yakından tanımaları ile mümkün olacaktır. Bu çalışmada ilk dönemlerden itibaren çok önemli bir yere haiz olan tahrîf meselesinin, tefsîr eserlerinde ve özellikle son dönem Türk müfessirleri tarafından nasıl ele alındığı, doğrudan tahrîf ifadesinin geçtiği dört âyet merkeze alınarak incelenmiştir. Bu dört âyetin değerlendirilmesi sonucunda anlaşılır ki Yahûdîler kendilerine indirilen vahyi belli ölçüde tahrîf etmişlerdir. Kitab-ı mukaddes’in tahrîfi, tefsîr ilminde lafız, manâ ve hem lafız hem de manâ ve kısmî lafız ve manâ olmak üzere başlıca dört şekilde yorumlanmıştır.

It is necessary that the communities from various religions and cultures live together and make a proper communication in effect of globalization in contemporary world. Setting a proper communication is possible with knowing each other. In present study, how early exegesis studies and recent Turkish exegesis scholars examined the word of corruption is examined in the context of four verses which includes the word of corruption. Since the four verses are evaluated, it seems that Jews corrupted the revelation revealed to them. The exegesis scholars state that Torah was corrupted in three major ways: Text, Meaning and both text and meaning. However all three ways are not valid for whole sacred texts, but for parts of the texts.