YETERLİ ŞÜPHE KAVRAMININ İDDİANAMENİN İADESİ KURUMU BAKIMINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun hukukumuza getirdiği en önemli yeniliklerden birisi iddianamenin iadesi kurumudur. Mahkeme Cumhuriyet Savcısının yürüttüğü soruşturma neticesinde düzenlediği iddianameyi soruşturma ile kovuşturma arasında bir ara evre olan değerlendirme safhasında inceleyerek kanunun aradığı unsurları taşımadığı kanaatine varırsa iade edebilecektir. Bu unsurlardan belki de en önemlisi olarak karşımıza çıkan ve kamu davasının alt yapısını oluşturan yeterli şüphe kavramının varlığı konusunda henüz yargılamanın başlamadığı iddianamenin değerlendirilmesi safhasında mahkeme tarafından işin esasına yönelik olarak ayrıntılı bir delil tartışmasına girilerek görüş bildirilmesi ihsas-ı rey olarak değerlendirilebileceği gibi, soruşturma aşamasında uygulama yeri bulunmayan ve ancak maddi gerçeğin arandığı kovuşturma aşamasında anlam kazanacak olan "şüpheden sanık yararlanır" ilkesi ile de çelişen bir uygulama olacaktır

One of the most important innovation that the Code of Criminal Procedure No. 5271 has brought to our legal system is the return of indictment institution. If the Court comes to the conclusion that the elements sought by the law are not present in the assessment stage that is an intermediate phase between investigation of the indictment prepared as a result of the inquiry carried out by the Public Prosecutor and the legal proceeding, it may remand the indictment. The fact that judgment has not yet started concerning the presence of the reasonable doubt concept, one of the most important of these elements and one that comprises the infrastructure of the public case, and that during the assessment of the indictment the court’s entering into a detailed evidence argument about the principle of the issue, can not only be evaluated as comments reflecting bias, but it will be an application that has no place in the inquiry stage and conflicts with the “suspect benefits from doubt” principle which will only gain meaning during the legal proceeding when the material reality is sought

___

Centel, Nur/Zafer, Hamide (2010), Ceza Muhakemesi Hukuku, Beta Basım, İstanbul.

Ertem, Burcu (2007), Kamu Davasının Açılması ve İddianamenin İadesi, A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.

Feyzioğlu, Metin (2011), 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu Hakkında Bazı Tespit ve Değerlendirmeler, http://www.law.ankara.edu.tr/ yazi.php?yad=1340

Gökcan, H. Tahsin (2012), Cumhuriyet savcısının Delilleri Değerlendirme Yetkisi ve Yargıtay Uygulaması, Ankara Barosu Dergisi. Gültekin, Özkan (2011), Öğretide ve Uygulamada İddianame ve İddianamenin İadesi, Seçkin Yayıncılık, Ankara

Karakurt, Ahu (2009), Türk Ceza Muhakemesinde İddianamenin İadesi, Türkiye Barolar Birliği Dergisi.

Kunter, Nurullah/Yenisey, Feridun/Nuhoğlu, Ayşe (2010), Muhakeme Hukuku Dalı Olarak Ceza Muhakemesi Hukuku Beta Basım, İstanbul.

Malkoç, İsmail/Yüksektepe, Mert (2008), Ceza Muhakemesi Kanunu-Cilt I, Malkoç Kitapevi, Ankara.

Özbek, Veli Özer/Kanbur, Mehmet Nihat/Bacaksız, Pınar/Doğan, Koray (2013), Ceza Muhakemesi Hukuku Bilgisi, Seçkin Yayıncılık, Ankara.

Öztürk, Bahri/Tezcan, Durmuş/Erdem, Mustafa Ruhan (2013), Nazari ve Uygulamalı Ceza Muhakemesi Hukuku, Seçkin yayıncılık Ankara.

Özar, Süleyman (2007), İddianamenin İadesi, Tespitler, Sorunlar ve Öneriler, Adalet Dergisi.

Şahin, Cumhur (2007), Ceza Muhakemesi Hukuku, Seçkin Yayınevi, Ankara.