GIYAPTA HAKARET SUÇUNDA İHTİLATIN HUKUKSAL NİTELİĞİ

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 125. madde ve devamı hükümlerinde düzenlenen hakaret suçu, mağdurun huzurunda veya gıyabında işlenebilecektir. Ancak suç düzenlemesinde gıyapta hakaret suçu bakımından hareketin üç kişiyle ihtilat edilerek gerçekleştirilmesi gerektiği aranmıştır. Doktrinde üç kişiyle ihtilatın hukuksal niteliği tartışmalıdır. Bir görüşe göre ihtilat objektif cezalandırılabilme şartı, bir diğerine göre ise suçun unsuru olarak kabul edilmektedir. Söz konusu görüş farklılığı yalnızca teorik değil, aynı zamanda pratik önemi de haizdir. Çalışmanın ilk bölümünde hakaret suçuna ilişkin genel bir inceleme yapılacak, ardından huzurda ve gıyapta hakaret arasındaki farklılıklara değinilecektir. Son bölümde ise ihtilatın hukuksal niteliğine ilişkin görüşler değerlendirilecek ve görüşümüz açıklanacaktır. Bu bağlamda olan hukuka ilişkin tespitlerimiz ve olması gereken hukuka ilişkin önerilere de yer verilecektir.

LEGAL QUALIFICATION OF COMMUNICATING WITHIN THE CRIME OF INSULT IN ABSTENTIA

Crime of insult, regulated under the 125th and the following provisions within Turkish Criminal Code numbered 5237, can be committed in absentia and in presence of a victim. However, if the concerned person is absent, the crime has to be committed through communicating three other people. The legal qualification of such communication in absentia is still controversial in legal doctrine. From one point of view, the related condition is an objective requirement for punishability, yet from another, it is an element of crime. The difference of opinion is crucial not only in theory, but it has also a grave impact in practice. In the first part of this Article, the crime of insult will be broadly analyzed, then insult in presence will be compared to insult in absence. In the last part, doctrinal views on the legal qualification of “the communication in absentia” will be examined and our assessment will be presented. In this regard, we will reveal our opinion on the current regulation and on how it should rather be regulated.

PDF

___

Akdemir Çalışır, Ayfer/Çalışır, Kurtuluş Tayanç: Teoride ve Pratikte Hakaret Suçları, Ankara 2013.
Alacakaptan, Uğur: Suçun Unsurları, Ankara 1970.
Arısoy, Mine: “Hakaret”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Sayı: 72, Yıl: 2007.
Artuk, M. Emin/Gökcen, Ahmet/Alşahin, M. Emin/Çakır, Kerim: Ceza Hukuku Genel Hükümler, 12. Baskı, Ankara 2018. (Ceza Hukuku Genel Hükümler)
Artuk, M. Emin/Gökcen, Ahmet/Alşahin, M. Emin/Çakır, Kerim: Ceza Hukuku Özel Hükümler, 16. Baskı, Ankara 2017. (Ceza Hukuku Özel Hükümler)
Artuk, Mehmet Emin/Alşahin, Mehmet Emin: “Objektif Cezalandırılabilme Şartı ve Zamanaşımı”, Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan, T.C. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, Yıl: 2013, Cilt: 19, Sayı: 2, İstanbul 2013.
Aydın, Devrim: “Türk Ceza Kanunu’nda Hakaret Suçu”, Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan, T.C. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, Yıl: 2013, Cilt: 19, Sayı: 2, Beta Yayıncılık, İstanbul 2013.
Aydın, Devrim: Türk Ceza Hukukunda Suça İştirak, Ankara 2009.
Bekar, Elif: Objektif Cezalandırılabilme Koşulları ve Bu Koşullar Bağlamında Türk Ceza Kanunu’nda Yer Alan Suçlar, İstanbul 2017.
Budak, Selçuk: Psikoloji Sözlüğü, Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara 2009.
Cankurt, Ezgi: “Kişinin Hatırasına Hakaret Suçu”, Beykent Üniversitesi Hukuku Fakültesi Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 1, Yıl: 2015.
Centel, Nur/Zafer, Hamide/Çakmut, Özlem: Kişilere Karşı İşlenen Suçlar, 3. Baskı, İstanbul 2016.
Cihan, Erol: “Sosyal Sınıfları Düşmanlığa Tahrik Suçu (TCK m. 312)”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt: 40, Yıl: 1974, Sayı: 1-4.
Çetin, Erol: Yeni Türk Ceza Yasasındaki Hakaret Suçları, 3. Baskı, Ankara 2008.
Daragenli, Vesile Sonay: Tehlike Suçları, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Bölümü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 1998.
Demir, Özge: “Yeni Rejimde Cumhurbaşkanına Hakaret Suçuna Yönelik Eleştirel Bir İnceleme”, Suç ve Ceza Dergisi, Yıl: 2018, Sayı: 3.
Demirbaş, Timur: Ceza Hukuku Genel Hükümler, 13. Baskı, Ankara 2018.
Dönmezer, Sulhi/Erman, Sahir: Nazari ve Tatbiki Ceza Ceza Hukuku Genel Kısım Cilt: I, 12. Baskı, İstanbul 1997.
Dönmezer, Sulhi: Genel Adap ve Aile Düzenine Karşı Cürümler, 4. Baskı, İstanbul 1975. (Genel Adap ve Aile Düzenine Karşı Cürümler)
Dönmezer, Sulhi: Kişilere ve Mala Karşı Cürümler, 17. Baskı, İstanbul 2004. (Kişilere ve Mala Karşı Cürümler)
Erdem, Mustafa Ruhan/Şentürk, Candide: “Sosyal Ağlar Üzerinde İşlenen Hakaret Suçlarında Ceza Sorumluluğu”, Prof. Dr. Şeref Ertaş’a Armağan, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuku Fakültesi Dergisi, Cilt: 19, Özel Sayı2017.
Erdoğan, Yavuz: “Sosyal Medya Aracılığıyla İşlenen Hakaret Suçu”, Uluslararası Antalya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Aralık 2015, Sayı: 6.
Erem, Faruk/Toroslu, Nevzat: Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Gözden Geçirilmiş 6. Baskı, Ankara 1994.
Erman, Sahir/Özek, Çetin: Ceza Hukuku Özel Bölüm Kişilere Karşı Suçlar, İstanbul 1994.
Erman, Sahir: Hakaret ve Sövme Suçları, 2. Baskı, İstanbul 1989.
Ersoy, Uğur: Ceza Hukukunda Objektif Cezalandırılabilme Şartları, Ankara 2015.
Evik, Ali Hakan: Türk Ceza Hukuku’nda Hileli ve Taksirli İflas Suçları, 2. Baskı, İstanbul 2015.
Gülseren, Fehmi Şener: “Ceza Hukukunda Aleniyet Kavramı”, Lefke Avrupa Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: V, Sayı: 1, Haziran 2014.
Hafızoğulları, Zeki/Özen, Muharrem: Kişilere Karşı Suçlar, 4. Baskı, Ankara 2015.
Hafızoğulları, Zeki: Ceza Normu Normatif Bir Yapı Olarak Ceza Hukuku Düzeni, Ankara, 1987.
Hakeri, Hakan: “Beleidigung im Türkischen Strafrect”, Das Strecht im Deutsch-Türkischen Rechtsvergleich, Band IV, Özyeğin Üniversitesi Alman Hukuku Uygulama ve Araştırma Merkezi, İstanbul 2011.
Heinrich, Bernd: Ceza Hukuku Genel Kısım - I (Edit. Ünver, Yener), Ankara 2014.
İçel, Kayıhan: Ceza Hukuku Genel Hükümler, 7. Baskı, İstanbul 2016.
Kangal, Zeynel: “Cezalandırılabilirliğin Objektif Koşulları”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt: LXVIII, Yıl: 2010, Sayı: 1-2.
Karakaş Doğan, Fatma: Cezanın Amacı ve Hapis Cezası, İstanbul 2010.
Katoğlu, Tuğrul: Ceza Kanunlarının Zaman Yönünden Uygulanması, Ankara 2008.
Kayançiçek, Murat: Şerefe Karşı Suçlar, Ankara 2008.
Koca, Mahmut/Üzülmez, İlhan: Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 5. Baskı, Ankara 2018.
Köken, Enes: “Şerefe Karşı Suçlar”, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, Sayı: 6, Yıl: 2015.
Kunter, Nurullah: Suçun Kanuni Unsurları Nazariyesi, İstanbul 1949.
Meraklı, Serkan: Ceza Hukukunda Kusur, Ankara 2017.
Meran, Necati: Hakaret İftira Suçtan Kaynaklanan Malvarlığını Aklama Soruşturmanın Gizliliği İhlal Suçları, 2. Baskı, Ankara 2014.
Oğuzman, M. Kemal/Seliçi, Özer/Oktay Özdemir, Saibe: Kişiler Hukuku, 9. Baskı, İstanbul 2009.
Onar, Ali Osman: Türk Ceza Hukukunda Hakaret Suçu, Ankara 2016.
Ozansü, Mehmet Cemil: Ceza Hukukunda Kasttan Doğan Sübjektif Sorumluluk, Ankara 2007.
Önder, Ayhan: “Mütemadi Suç”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt: 29, Yıl: 1963, Sayı: 1-2. (Mütemadi Suç)
Önder, Ayhan: Ceza Hukuku Genel Hükümler Cilt: II-III, 2. Baskı, İstanbul 1992. (Genel Hükümler)
Önder, Ayhan: Şahıslara ve Mala Karşı Cürümler, 4. Baskı, İstanbul 1994. (Şahıslara ve Mala Karşı Cürümler)
Özbek, Veli Özer/Doğan, Koray/Bacaksız, Pınar/Tepe, İlker: Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 13. Baskı, Ankara 2018. (Ceza Hukuku Özel Hükümler)
Özbek, Veli Özer/Doğan, Koray/Bacaksız, Pınar/Tepe, İlker: Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 9. Baskı, Ankara 2018. (Ceza Hukuku Genel Hükümler)
Özek, Çetin: Türk Basın Hukuku, İstanbul 1978.
Özen, Mustafa: Öğreti ve Uygulama Işığında Ceza Hukuku Özel Hükümler, Ankara 2017.
Özgenç, İzzet: Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 14. Baskı, Ankara 2018.
Özkan, Salih: Ceza Hukukunda Önemsizlik, İstanbul 2018.
Öztürk, Bahri/Erdem, Mustafa Ruhan: Uygulamalı Ceza Hukuku ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku, 14. Baskı, Ankara 2014.
Öztürk, Bahri/Tezcan, Durmuş/Erdem, Mustafa Ruhan/Sırma Gezer, Özge/ Saygılar Kırıt, Yasemin F./Özaydın, Özdem/Alan Akcan, Esra/Erden
Tütüncü, Efser: Nazari ve Uygulamalı Ceza Muhakemesi Hukuku, 10. Baskı, Ankara 2016.
Sınar, Hasan: “Türk Ceza Kanunu’nda Hakaret Suçu ve Bu Suçun Karşılaştırmalı Hukukta Gelişen Hakaretin Suç Olmaktan Çıkartılması Eğilimi Yönünden Değerlendirilmesi”, Ceza Hukuku Dergisi, Yıl: 9, Sayı: 24, Nisan 2014.
Soyaslan, Doğan: Ceza Hukuku Özel Hükümler, 11. Baskı, Ankara 2016.
Taneri, Gökhan: Hakaret Tekzip Tazminat, 2. Baskı, Ankara 2013.
Tarhan, Emine Ülker: Yeni Türk Ceza Yasasında Tehdit ve Hakaret Suçları, Ankara 2007.
Taşkın, Ozan Ercan: “Son Çare (Ultima Ratio) Olarak Ceza Hukuku, T.C. Maltepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Yıl: 2016, Sayı: 1.
Tezcan, Durmuş/Erdem, Mustafa Ruhan/Önok, R. Murat: Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku, 16. Baskı, Ankara 2018.
Toroslu, Haluk: Ceza Müeyyidesi, Ankara 2010.
Toroslu, Nevzat/Toroslu, Haluk: Ceza Hukuku Genel Kısım, 24. Baskı, Ankara 2018.
Toroslu, Nevzat: “Objektif Cezalandırılabilirlik Şartları”, Uğur Alacakaptan’a Armağan, Cilt: 1, İstanbul 2008, s. 705-709. (“Objektif Cezalandırılabilirlik Şartları”)
Toroslu, Nevzat: Ceza Hukuku Özel Kısım, 9. Baskı, Ankara 2018. (Ceza Hukuku Özel Kısım)
Toroslu, Nevzat: Cürümlerin Tasnifi Bakımından Suçun Hukuki Konusu, Ankara 1970. (Suçun Hukuki Konusu)
Türay, Aras: “5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 5. Maddesine İlişkin Bir İnceleme”, Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan, T.C. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, Yıl: 2013, Cilt: 19, Sayı: 2, Beta Yayıncılık, İstanbul 2013.
Ünver, Yener: Ceza Hukukuyla Korunması Amaçlanan Hukuksal Değer, Ankara 2003.
Üzülmez, İlhan: “Hakaret Suçu”, Ceza Hukuku Dergisi, Yıl: 5, Sayı: 12, Nisan 2010.
Yaşar, Osman/Gökcan, Hasan Tahsin/Artuç, Mustafa: Yorumlu Uygulamalı Türk Ceza Kanunu, 3. Cilt, 2. Baskı, Ankara 2014.
Yenidünya, Caner/Alşahin, Mehmet Emin: “Bireyin Şerefine Karşı Suçlar”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Sayı: 68, Yıl: 2007.
Yenisey, Feridun/Nuhoğlu, Ayşe: Ceza Muhakemesi Hukuku, 4. Baskı, Ankara 2016.
Yüce, Turhan Tufan: Ceza Hukuku Dersleri Cilt: 1, Manisa, 1982.
Zafer, Hamide: Ceza Hukuku Genel Hükümler TCK m. 1-75, 6. Baskı, İstanbul 2016.