Bu makalenin amacı Celâleddîn Muhammed-i Mevlevî’nin büyük oğlu Sultan Veled’in şiirlerindeki aruzla ilgili bir konuyu ele almaktır. Onun şiirlerinde, Klasik Farsça Şiir Divanlarından tamamen farklı olan bir aruz özelliği göze çarpmaktadır. Bu farklılık, kâtip, mürettip veya naşir hatası sayılamayacak kadar belirgindir. Yazar, bu özelliği belirttikten sonra bu farklılığın sebebi olarak şu iki ihtimali tespit etmiştir: Birinci ihtimal, Konya’da (yaygın olan) Rumca ve Türkçe dilleri ile yakınlaşmanın etkisiyle Farsça kelimelerin sözdiziminde değişim, diğer ihtimal ise dergâha hâkim olan musiki ve o dönemin çalgıcı ve bestekarlarının üslubunun etkisidir.