Zorunlu varlığın mahiyeti meselesi İbn Sina Felsefesinin onemli meselelerinden biridir. İbn Sina’ya gore zorunlu varlık, varlığı dısında mahiyet sahip değildir. Onun bu ifadesi farklı sekillerde yorumlanmıstır. Bazı yorumlara gore İbn Sina zorunlu var- lığın basitliği korunsun diye o varlıktan her turlu mahiyeti olumsuzlamısdır. Diğer yo- rumlara gore ise o, gercekte zorunlu varlığın mahiyeti var ve o mahiyet kendi zatıdır, demek istiyor. Bize gore zorunlu varlığa yuklediğimiz mahiyet zihinsel alıskanlıktan kaynaklanır. Biz, her zaman mumkun varlıklarda bir mahiyet goruyoruz bu nedenle aynı mahiyeti zorunlu varlığa da atfediyoruz. Halbuki zorunlu varlık mumkun varlık- ların butun sıfatlarını dıslar. Dolayısıyla mumkun varlıklarda mahiyet olarak kabul olunan zorunlu varlığın zatıdır

The issue of necessary being quiddity is one of the propounded issues in Avicenna’s Philosophy. In his view, the being whose entity is necessary has not any quiddity but its entity and existence. This stance by Avicenna has had two interpretati- ons. Some hold this view that Avicenna has not accepted the quiddity of God and has con' ned it to possible beings and takes god as being who lacks quiddity. Some others take this view that Avicenna’s aim is to indicate essence objectivity and quiddity in an entity whose being is necessary. We cannot separate the quiddity from essence of necessary while it can be differentiated in possible beings. We take this view that Avicenna’s statement in attributing the quiddity to necessary is the result of a mental habit. For we attribute the possible beings the quiddity, so Avicenna in regarding to necessary being adds that what is considered quiddity in possible being in necessary being should be regarded as its nature