Shakespeare as a Satirist and Satire in Hamlet

William Shakespeare sadece büyük bir komedi ve trajedi yazarı olarak değil, aynı zamanda büyük bir hiciv ustası olarak ta tanınmaktadır. Klasik dönem hiciv yazarlarından büyük ölçüde etkilenen Shakespeare, yazmış olduğu oyunlarında hiciv sanatını başarıyla uygulamıştır. Kahramanlarının trajik hatalarını, ahmaklıklarını, eksikliklerini dile getirirken keskin bir dil kullanmıştır. Görünüşle gerçek arasındaki zıtlık Shakespeare’in oyunlarının temelini oluşturmaktadır. Bu aynı zamanda hiciv sanatının ilgi alanına girmektedir. Ünlü trajedilerinden biri olan Hamlet adlı oyununda hiciv sanatını başarıyla uygulamıştır.

Bir Hiciv Yazari Olarak Shakespeare ve Hamlet’teki Hiciv

The present analysis is intended to shed some light on Shakespeare as a satirist and his play Hamlet, as a satire. The boundary of the study is confined to the satire represented in the play. The introductory part revolves around the background information about satire, and Shakespeare as a satirist. There is a close relationship between Shakespeare’s theme of appearance and reality and satire, since it exploits the difference between appearance and reality as well.

PDF

___

CHARNEY, Maurice. (1998), Hamlet’s Fictions, New York: Routledge
CLEMEN, Wolfgang. (1987), Shakespeare’s Soliloquies, London: Methuen and Co. Ltd.
CUDDON, J. A. (1992), The Penguin Dictionary of Literary Terms and Literary Theory, London: Penguin Books.
FRYE, Northrop. (1957), Anatomy of Criticism, Princeton: Penguin Books.
GUILHAMET, Leon. (1987), Satire and the Transformation of Genre, Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
MURRAY, Patrick. (1981), Literary Criticism: A Glossary of Major Terms, New York: Longman, Inc.
SHAKESPEARE, William. (1982), The Arden Shakespeare: Hamlet, (Edited by Harold Jenkins), London: Methuen and Co. Ltd.
SYNDER, John. (1991), Prospects of Power: Tragedy, Satire, the Essay, and the Theory of Genre, Kentucky: The University Press of Kentucky.