Mine AYDIN, Mustafa Metin DONMA, Birol TOPÇU, Burçin NALBANTOĞLU, Ayşe Demet KAYA, Hayati GÜNEŞ

Namık Kemal Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi'ne başvuran çocuklarda idrar örneklerinden izole edilen etkenler ve antibiyotik direnç durumları

Amaç. İdrar yolu enfeksiyonları, çocukluk çağında sık görülen enfeksiyonlardandır.Antibiyotiklerin yaygın kullanımı ile beraber bakterilerdeki antibiyotik direnci ciddi bir sorunhaline gelmiştir. Çalışmamızda bölgemizde çocukluk yaş grubundaki hastalarda idrar kültürlerindeüreyen bakteriler ve antibiyotik direnç oranlarının araştırılması amaçlanmıştır. Yöntemler. NamıkKemal üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesine başvuran çocukluk yaş grubundakihastaların idrar örnekleri kanlı ve eozin metilen blue besiyerlerine ekilmiştir. Üreyen bakterilerkonvansiyonel ve/veya yarı otomatik testlerle tanımlanmış ve CLSInin önerileri doğrultusundaantibiyotik direnç oranları belirlenmiştir. Bulgular. Gönderilen toplam 1003 idrar örneğinin 127(%12,7)sinde üreme gözlenmiştir. Üreyen bakteri sayı ve oranları: Escherichia coli: 66 (%52,0),koagülaz negatif stafilokoklar: 14 (%11,0), Enterococcus spp: 14 (%11,0), Proteus spp: 10 (%7,9),Citrobacter spp:7(%5,5), Klebsiella spp 7 (%5,5), Pseudomonas spp 6(%4,7) ve Enterobacterspp:1(%0,8) MRSA: 1 (%0,8), Enterobacter spp: 1(%0,8) ve Morganella morganii: 1(%0,8)dir.İzole edilen Gram negatif bakterilerde en yüksek direnç oranı ampisiline karşı (%65,2)bulunmuştur. Koagülaz negatif stafilokoklarda ve enterokoklarda ise en yüksek direnç oranı iseeritromisine (sırasıyla %64,3 ve %85,7 oranlarında) karşı bulunmuştur. Sonuç. Çalışmasonuçlarımız, Gram negatif bakterilerin etken olduğu enfeksiyonlarda imipenem ve amikasin, oralpreparatlardan nitrofurantoin ve amoksisilin/klavulanatın; Gram pozitif bakterilerin etken olduğuenfeksiyonlarda ise teikoplanin ve linezolidin tedavide seçilebilecek ajanlar olduğunu ortayakoymaktadır. Bölgesel antibiyotik direnç oranları konusunda bilgi sahibi olunması ile ampirikantibiyotik kullanımında, uygun antibiyotik seçimi sağlanacak ve bu sayede ortaya çıkacak olantedavi sorunları, mali yük ve antimikrobiyal direnç gelişimi gibi problemler engellenecektir.

Agents isolated f rom urine samples of children attended the Namik Kemal University Research and Practice Hospital and the rate of antibiotic resistance

Aim. Urinary tract infections are the most common infections in childhood. Antimicrobialresistance has become a serious problem as a result of extensive antibiotic comsumption. In thisstudy determining the bacteria grown in urine cultures of children and antimicrobial resistancerates in our region, was aimed. Methods. Urine samples of children who attended the NamıkKemal University Research and Practice Hospital were inoculated blood and eozin metilen blueagar plates. Isolates were identified by conventional and/or semi automated methods and antibioticresistance rates were determined according to the recommendations of CLSI. Results. Of the 1003samples sent, growth was obtained in 127(12.7%).The isolates were as follows; Escherichia coli:66 (52.0%), coagulase negative staphyococci: 14 (11.0%), Enterococcus spp: 14 11.0(%), Proteusspp: 10 7.9(%), Citrobacter spp:7(5.5%), Klebsiella spp 7 (5,5%), Pseudomonas spp 6(4.7%),Enterobacter spp:1(0.8%) MRSA: 1 0.8(%), and Morganella morganii: 1 (0.8%). The highestresistance rates of Gram negative bacteria had higher resistant to ampicilin (65.2%). Coagulasenegative staphylococci and enterococci had higher resistant to erithromycine (respectively 64.3%,and 85.7%). Conclusion. The results of our study showed that, in infections caused by Gramnegative bacteria imipenem and amikacin, from oral preparats nitrofurantoin andamoksisilin/clavulanate and in infections caused by Gram positive bacteria teichoplanin andlinezolide are the agents that can be used in therapy. Knowledge of the regional resistance patternscan lead the selection of appropriate antibiotic in empiric therapy and as a result of this,management problems, financial problems and the development of antimicrobial resistance can beprevented.

PDF

___

1. Bagga A. Urinary tract infections: evaluation and treatment. Indian J Pediatr 2001; 68(Suppl 3): 40-5.
2. Jodal U. The natural history of bacteriuria in childhood. Infect Dis Clin North Am 1987; 1: 713-29.
3. Elder JS. Urologic disorders in infants and children. In: Behrman RE, Kliegman RM, Jenson HB (eds). Nelson textbook of pediatrics, 17th edition. Philadelphia: WB Saunders; 2004; pp: 1785-89.
4. Sirin A, Emre S, Alpay H, Nayır A, Bilge I, Tanman F. Etiology of chronic renal failure in Turkish children. Pediatr Nephrol 1995; 9: 549-52.
5. Krasinski KM. Urinary tract infections. In: Katz SL, Gershon AA, Wilfert CM (eds). Krugmans Infectious Disease of Children 9th Edition. St Louis: CV Mosby 1989; pp: 605-19.
6. Gonzales R. Urologic disorders in infants and children. In: Behrman RE, Kliegman RM, Jenson HB (eds). Nelson Textbook of Pediatrics. 16th edition. Philadelphia: WB Saunders Company; 2000; pp: 1528-32.
7. Lipsky BA. Urinary tract infections in men. Epidemiology, pathophysiology, diagnosis, and treatment. Ann Intern Med 1989; 110: 138-50.
8. Malhotra SM, Kennedy WA 2nd. Urinary tract infections in children: treatment. Urol Clin North Am 2004; 31: 527-34.
9. Larcombe J. Urinary tract infection in children. BMJ 1999; 319:1173-5.
10. Uyanık MH, Hancı H, Yazgı H. Üriner sistem infeksiyonlarından soyutlanan toplum kökenli Escherichia coli suşlarına fosfomisin trometamolün ve bazı antibiyotiklerin in-vitro etkinliği. ANKEM Derg 2009; 23: 172-6.
11. Özçakar ZB, Yalçınkaya F. İdrar yolu enfeksiyonları. Türkiye Klinikleri J Pediatr 2007; 3: 99-104.
12. Prais D, Straussberg R, Avitzur Y, Nussinovitch M, Harel L, Amir J. Bacterial susceptibility to oral antibiotics in community acquired urinary tract infection. Arch Dis Child 2003; 88: 215-18.
13. Clinical and Laboratory Standards Institute. Performance standards for antimicrobial testing: Twenty-First Informational Supplement 2011(31): M100- S21. Clinical and Laboratory Standards Institute, Wayne, PA.
14. Özsüt H. İdrar yolu infeksiyonları, Topçu AW, Söyletir G, Doğanay M: İnfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobiyolojisi, Cilt 1: Sistemlere Göre İnfeksiyonlar kitabında İstanbul: Nobel Tıp Kitapevleri 2002; s: 1059-64.
15. Sobel JD, Kaye D. Urinary tract infections. In: Mandell GL, Bennet JE, Dolin R (eds): Principles and Practice of Infectious Diseases. 7th edition. Philadelphia: Churchill Livingstone; 2010; pp: 957-84.
16. Emre S: Üriner sistem enfeksiyonları. Olcay N (ed): Pediatri, 3. baskı kitabında İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri; 2002; s: 1203-8.
17. Gündüz T, Tosun S, Demirel MM, Ertan Pelin. Çocuklarda idrar yolu enfeksiyonlarında antibiyotik direnci: Beş yıllık sonuçlar. Pam Tıp Dergisi 2008; 1: 87-90.
18. Cebe A, Ayvaz A, Yıldız N, Çetinkaya S. Sivas ilinde çocukluk çağı idrar yolu enfeksiyonlarında idrar kültür sonuçları: İlk tedavi seçimi nasıl olmalıdır? Van Tıp Dergisi 2008; 15: 7-12.
19. Kibar F, Yaman A, Dündar İH. İdrar örneklerinden izole edilen bakteriler ve antibiyotiklere Duyarlılıkları. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2004; 34: 162-70.
20. Karlowsky JA, Lagacé-Wiens PR, Simner PJ, DeCorby MR, Adam HJ, Walkty A, Hoban DJ, Zhanel GG. Antimicrobial resistance in urinary tract pathogens in Canada from 2007 to 2009: CANWARD surveillance study. Antimicrob Agents Chemother 2011; 55: 3169-75.
21. Yıldırım M, Şahin İ, Gülcan A, Özdemir D, Küçükbayrak A, Uzun H, Kaya D. Antimicrobial susceptibility and uropathogens isolated from children and adults with community- acquired urinary tract infections. Turkiye Klinikleri J Med Sci 2010; 30: 533-8.
22. Üstün C, Demir YS, Demir S, Demirören S, Kurtoğlu MG. Pediatrik yaş grubu toplum kökenli üriner sistem infeksiyonlarından izole edilen Escherichia coli ve Klebsiella spp. suşlarının in-vitro antibiyotik direnci. ANKEM Derg 2009; 23: 155-60.
23. Geçit İ, Benli E, Beytur A, Keleş İ, Korulmaz A. Bingöl yöresinde çocuk hastalarda Escherichia coli direnci. J Clin Anal Med 2012; 3: 271-3.
24. Tekin A, Dal T, Deveci Ö, Tekin R, Bozdağ H, Özekinci T. In vitro efficacy of nitrofurantoin and some antibiotics in Escherichia coli strains ısolated from urine cultures. The New Journal of Medicine 2012; 29: 88-91.
25. Judith A, O'Donnell, Steven P, Abrutyn E. Selecting drug regimens for urinary tract infections: Current recommendations. Infect Med 2002; 19: 14-22.
26. Stamm WE, Hooton TM. Management of urinary tract infections in adults. N Engl J Med 1993; 329: 1328-34.
27. Salduz ZİY, Yiğit Ö. İdrar yolu enfeksiyonlu çocuklardan izole edilen bakterilerin antibiyotik duyarlılıkları. J Pediatr Inf 2010; 4: 138-42.
28. Yaşar KK, Pehlivanoğlu F, Şengöz G. Pediyatrik yaş grubunda idrar yolu infekslyonlarında gram negatif mikroorganizmaların dağılımı ve antibiyotik direnci. Zeynep Kamil Tıp Bülteni 2010; 41: 137-41.
29. Kayaş L, Yolbaş İ, Ece A, Kayaş Y, Balık H, Kocamaz H. Causative agents and antibiotic susceptibilities in children with urinary tract infection. JMID 2011; 1: 17-21.
30. Çolak H. Üst üriner sistem infeksiyonları: Uzun Ö, Ünal S. Güncel bilgiler işığında infeksiyon hastalıkları kitabında, Cilt 1, Ankara; Bilimsel Tıp Yayınevi 2001; s: 343-55.
31. Kaya D, Öksüz Ş, Kaya E. Üriner sistem enfeksiyonu etkeni olan E. coli suşlarının bazı antibiyotiklere duyarlılıklarının araştırılması. AİBÜ Düzce Tıp Fak Derg 2000; 1: 43-6.
32. Tosun SY, Demirel MM, Ertan P, Aksu S. Çocuklara ait idrar örneklerinden izole edilen bakterilerin antibiyotik duyarlılıkları. Türkiye Klin Pediatr Derg 2004; 13: 59-62.
33. Köksaldı Motor V, Tutanç M, Arıca V, Arıca S, Ay B. Üropatojen Escherichia coli suşlarının üriner sistem infeksiyonlarının tedavisinde sık kullanılan antibakteriyel ajanlara duyarlılıkları. ANKEM Derg 2010; 24: 198-201.
34. Hryniewicz K, Szczypa K, Sulikowska A, Jankowski K, Betlejewska K, Hryniewicz W. Antibiotic susceptibility of bacterial strains isolated from urinary tract infections in Poland. J Antimicrob Chemother 2001; 47: 773.
35. Barros M, Martinelli R, Rocha H. Enterococcal urinary tract ınfections in a university hospital: clinical studies. Braz J Infect Dis 2009; 13: 294-6.