Öz Tahsin Yücel; öykü, roman, deneme, eleştiri, çeviri vb. türlerindeki eserleriyle Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatında önemli, bir yere sahiptir. O,  entelektüel söylem gücünü anlatılarına başarıyla aktaran en önemli romancılardandır. Göstergebilimin Türkiye’de tanınmasını sağlayan kişidir. “Yalan” adlı romanı kuramsal yapıdan yararlanarak kurgulamıştır. Yazar bu romanında günümüz toplum modelinin idolünü Yusuf Aksu’nun kişiliğinde gösterir. Bu romanda “yalan, yapaylık yüzeysellik, gösteriş, düzenbazlık, riyakârlık, pişmanlık” vb. konu ve temaları eleştirel bir üslupla anlatır. “Yalan” içinde bulunulan toplumun intihal (aşırma) hastalığına, üniversite ortamında bile bu hastalığın müptelası olan bilim insanlarına da bir eleştiri niteliğindedir. Çok katmanlı bir roman olan “Yalan”, entelektüelin karşıt söylemi ekseninde, bilimsel olarak geçerliliği olmayan bir kuramın; pasif, yönlendirilmeye yatkın bir kişiye mal edilerek sonrasında gelişen olaylar üzerine kuruludur. Tahsin Yücel’in alışılmışın dışında bir karakter seçerek onu topluma sunması, toplumun onu koşulsuz şartsız kabullenmesi de içinde bulunduğumuz yalanın hangi boyutlara ulaştığının göstergesidir. “Yalan” bu yönüyle her şeyden önce gerçekle yalanın savaştığı günümüz toplumunda gerçeğin kazanmasını isteyen entelektüelin çabasının romanıdır. Bu çalışmada amaç,  Tahsin Yücel’in “Yalan” adlı romanını roman tekniği bakımından tahlil etmektir. Bu sebeple yazarın “Yalan” adlı romanı; konu, tematik düzlem, olay örgüsü, kişiler, mekan, zaman, bakış açısı ve anlatıcı ve dil ve üslûp bakımlarından incelendi.